«Εξύβριση Αρχής -έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της Αρχής -έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος». Αυτά έγραφε, μεταξύ άλλων, ο Μάνος Χατζιδάκις το 1985 στο περιοδικό «Τέταρτο» (τεύχος 2, Ιούνιος 1985) με αφορμή επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. Το άρθρο το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Ο καθρέπτης και το μαχαίρι» είχε τίτλο «Μια μωβ σκιά Μαΐου». Αυτά που συμβαίνουν αυτές τις μέρες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «Μια μωβ σκιά Δεκεμβρίου».
Τα περιστατικά αστυνομικής βίας, που τελευταία έχουν δει το φως της δημοσιότητας κάνουν το κείμενο του μεγάλου συνθέτη, δραματικά επίκαιρο. Οι εικόνες με νέους και νέες να αντιμετωπίζουν ακραίες συμπεριφορές από ειδικές δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. προκαλούν αποτροπιασμό. Το ποτήρι, όμως, ξεχείλισε με την αστυνομική εισβολή στο σπίτι του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ, όπου συνελήφθησαν με χρήση βίας ο ίδιος και οι δύο γιοι του, επειδή έτυχε να κατοικούν δίπλα σε κατάληψη. Όχι άδικα, έχει εκδηλωθεί κύμα συμπαράστασης στον σκηνοθέτη, ενώ το διαχρονικό ερώτημα πια είναι: Ποιος θα μας προστατέψει από κάποιους προστάτες της… τάξης; Οσο για τους άλλους νέους και νέες που αντιμετωπίζουν ενίοτε την καταστολή της ΕΛ.ΑΣ., όπως έγραφε ο Μάνος Χατζιδάκις, μεταξύ άλλων, «η Πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ’ αφέλεια, σ’ όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην “παρουσία του τέρατος”».
