“Μια ομπρέλα δίχως τρύπες”

» Η Ελλάδα μπορεί μέσα από τις δυνάμεις του φιλελεύθερου κέντρου και της μεταρρυθμιστικής αριστεράς να οικοδομήσει μια “κοινωνία αξιών”. Μια κοινωνία της ανοχής, ελεύθερη και ανοιχτή σε προκλήσεις που δεν διαβουκολείται από τον λαϊκισμό. Οι “μεσάζοντες”, οι “πελάτες – ψηφοφόροι”, οι παραγοντίσκοι πνέουν -μετά την κρίση- τα λοίσθια στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας.
Μαγικές συνταγές ή το θαυματουργό νερό του Καματερού δεν υπάρχουν για την ανάταξη του πολιτικού συστήματος.
Δεν μπορεί ένας (οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός), να έλθει και να πει “εγώ ειμί η οδός”. Αυτά πια τα μονομανιακά μοντέλα τέλειωσαν ολοκληρωτικά. Η πολιτική ζωή θα προκύψει μέσα από συνθέσεις και την έντιμη τέχνη του διαλόγου.
Η Ελλάδα, ο πολιτικός της κόσμος, οι ενεργοί πολίτες οφείλουν κατ’ αρχήν να συζητήσουν (εντός χρονικού πλαισίου) μεταξύ τους και κατόπιν αξιακά να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης. Αλλος δρόμος -που δεν θα είναι κακέκτυπο του παρελθόντος- δεν υπάρχει.
Μια νέα κοινωνική συμφωνία, λοιπόν,  από τολμητίες πολιτικούς, υπεύθυνους πολίτες, χαρισματικά πολιτικά όντα με κύρος στο εξωτερικό.
Αυτή ίσως είναι μια εθνική πανστρατιά για έξοδο της χώρας από την κρίση.