» Η “Στίλβη Χανίων” γράφει για τη βία σε βάρος των γυναικών
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες και καταστροφικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ενδεικτικά, θέλουμε να παραθέσουμε κάποια στατιστικά στοιχεία, τα οποία θα μας δώσουν πιο ακριβής εικόνα, για το γιατί πρέπει να δράσουμε τώρα.
Mέσα στους 10 μήνες που έχουμε διανύσει το 2021, η γραμμή καταγγελιών για περιστατικά βίας, έχει δεχθεί 7.809 κλήσεις, εκ των οποίων οι 2.699 είναι από γυναίκες που ανέφεραν ως δράστη τον νυν ή πρώην σύζυγό τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, το 35% των γυναικών παγκοσμίως έχει υποστεί ενδοοικογενειακή ή σεξουαλική βία, ενώ κάθε μέρα στον κόσμο, 137 γυναίκες σκοτώνονται από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους. Στην υπο-Σαχάρια Αφρική, μία στις τρεις ανήλικες γυναίκες εξαναγκάζεται σε γάμο πριν από τα 18, ενώ 15 εκατομμύρια έφηβα κορίτσια στον κόσμο έχουν βιώσει εξαναγκαστική σεξουαλική επαφή. Στην Ελλάδα, το 2018 περισσότερες από 2.000 γυναίκες υπέστησαν τη βία κάθε μορφής εντός της οικογένειάς τους και άλλες 1.000 το πρώτο εξάμηνο του 2019. Καταλήγοντας, έτσι, να έχουμε έναν τραγικό φετινό απολογισμό, μετρώντας 13 γυναικοκτονίες, εντός των 11 μηνών του 2021.
Στις μέρες μας, ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία, που μέσα από τις σεξιστικές και συντηρητικές αντιλήψεις της, συντηρεί ‘άρρωστες’ πρακτικές και απόψεις. Ο φετινός τραγικός απολογισμός -που αγγίζει τα νούμερα του 2018- μας συγκλονίζει, αφυπνίζοντάς μας. Η κοινωνία, φαίνεται τώρα να είναι σε εγρήγορση, καταθέτοντας νέα νομοσχέδια για το τι θα προβλέπει ο ποινικός κώδικας σε περιπτώσεις γυναικοκτονίας και βιασμό ανηλίκων. Θα έπρεπε όμως να κοιτάξουμε πρώτα, την πρόληψη που συντελεί εντατικά στην εξάλειψη αυτών των φαινομένων. Το ανύπαρκτο τείχος προστασίας από την κοινωνία, μας κάνει να αναρωτιόμαστε, μήπως τελικά δεν είναι ‘αρκετή’ η ίδια η κοινωνία για να προστατέψει τις γυναίκες; Εάν υπομένεις κακοποιητική συμπεριφορά, σε ρωτάνε «γιατί δεν φεύγεις απλά;», εάν φύγεις, λένε «γιατί δεν έκανες ασφαλιστικά μέτρα – δεν κατήγγειλες;», και εάν τελικά τα κάνεις όλα αυτά, καταλήγουν να σου πουν ότι δεν είναι αρκετά.. γιατί θεωρείται πιο εύκολο να μάθουν οι γυναίκες όλα τα μέτρα που μπορούν να πάρουν από το, μάλλον όχι απλό, σεβασμός στην ανθρώπινη οντότητα. Ο γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουντάρες, τόνισε « Ο βίαιος μισογυνισμός έχει ανθίσει στη σκιά της πανδημίας, και η έμφυλη βία είναι μια παράλληλη και εξίσου φρικώδης πανδημία», που απειλεί τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό.
Το κράτος οφείλει να νομοθετήσει ρυθμίσεις εναντίον αθέμιτων συμπεριφορών, να δρομολογήσει προγράμματα εκπαίδευσης με επίκεντρο το σεβασμό προσωπικότητας των γυναικών, να υλοποιήσει μέτρα εξίσωσης στον εργασιακό, οικογενειακό και δημόσιο βίο. Τα ΜΜΕ, οφείλουν να αλλάξουν ριζικά ρότα στην ισότητα φύλων, παύοντας να εμπορεύονται το δράμα των γυναικών, ως αναλώσιμο θέαμα. Καλούμαστε να αλλάξουμε στάση απέναντι σε στερεοτυπικές αντιλήψεις που διαιωνίζουν προβλήματα μεταξύ φύλων και διχάζουν την κοινωνία σε εγκλήματα, όπως αυτά της ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών.
Πάντα ήταν πολλές οι γυναικοκτονίες, απλώς δεν ήταν θέμα που ενδιέφερε τα ΜΜΕ. Αυτό που σίγουρα συνέβη είναι ότι μέσα σε 6 μήνες, μάθαμε για 10 γυναικοκτονίες, ίσως επειδή μετά την υπόθεση των Γλυκών Νερών τα ΜΜΕ έχουν αρχίσει να δίνουν έμφαση στη δημοσιοποίησή τους. Βιώνουμε μια ανθρωπιστική κρίση και είναι επείγον να συνειδητοποιήσουμε, ότι αν δεν κάνουμε στροφή, θα οδηγηθούμε σε έναν αδιέξοδο που δεν θα έχει επιστροφή.
Θεωρήσαμε όχι καθήκον μας, αλλά υποχρέωσή μας, να είμαστε ενεργές πάνω σε ένα θέμα το οποίο όχι απλά μας αφορά αλλά μας ευαισθητοποιεί και μας κινητοποιεί. Θέλουμε να συμβάλλουμε σε μια κοινωνία που θα παρέχει ίσα δικαιώματα στη ζωή και στο παιχνίδι.
Εκφράζουμε ανοιχτά τη θέση μας, ότι είμαστε δίπλα σε κάθε γυναίκα και κοπέλα που δεν βρίσκει ένα χέρι απλωμένο να την βοηθήσει, στις πιο ευάλωτες στιγμές της. Αυτό προσπαθούμε να περάσουμε και μέσα από το παιχνίδι μας, ότι όλες οι γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας, κοινωνικής κατάστασης ή θρησκευτικών πεποιθήσεων μπορούν να συμμετέχουν.
Και αυτό που ισχύει στο παιχνίδι, ισχύει και στους ‘κανόνες’ της ζωής, καμία να μην νιώσει αδύναμη και ότι δεν μπορεί να αντιδράσει είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω κοινωνικής κατάστασης.
ΣΤΙΛΒΗ ΧΑΝΙΩΝ,
Ποδόσφαιρο Γυναικών Νοέμβρης 2021