Μία πρώτη ανάλυση του δημοψηφίσματος στην Τουρκία

Η Τουρκία, από μία πολλά υποσχόμενη αναπτυσσόμενη χώρα, μετατρέπεται σταδιακά σε μια περιοχή υψηλού ρίσκου

Από μια πρώτη ανάλυση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 16ης Απρίλη 2017 και την οριακή επικράτηση του Ερντογάν, παρατηρούμε σύσωμη την αντιπολίτευση να διαμαρτύρεται για νοθεία, παραθέτοντας αξιόπιστα στοιχεία, ζητώντας επανακαταμέτρηση ψήφων, μη αναγνωρίζοντας το αποτέλεσμα, Παράλληλα δε παρατηρούμε την κοινωνία της χώρας βαθιά διχασμένη.
Aυτό ερμηνεύεται από πολλούς πολιτικούς αναλυτές ως η απαρχή του σχεδιαζόμενου από ξένα κέντρα μελλοντικού  διαμελισμού  (τριχοτόμησης) της Τουρκίας.
Στην πραγματικότητα, τα αποτελέσματα δείχνουν ολοφάνερα ότι έχουμε να κάνουμε με τρεις διαφορετικές Τουρκίες.
Μια  κεμαλική ή αντιισλαμιστική που εκτείνεται σε ολόκληρη την παράλια και την Ευρωπαϊκή της ζώνη και στα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα αστικά κέντρα της χώρας (Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη), μια κουρδική που εκτείνεται στο ανατολικό τμήμα της χώρας, στα σύνορα με Ιράκ και Ιράν και μια  ισλαμιστική στο κέντρο του σημερινού κράτους, να ασφυκτιά, όμως, από τον στενό κλειό που την έχουν σφίξει οι δύο άλλες Τουρκίες που προαναφέραμε.
Εν προκειμένω δεν πρόκειται για μία επιχειρούμενη από το ισλαμικό καθεστώς συνταγματική αναθεώρηση, όπως ισχυρίζεται η τουρκική κυβέρνηση και ο συνεταίρος της ακροδεξιός ηγέτης των Γκρίζων Λύκων Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αλλά για μία επανάσταση, για ένα πραξικόπημα εκ των άνω, το οποίο καταργεί τη δημοκρατία στην Τουρκία, μετατρέποντας την σε ένα δικτατορικό κράτος του ενός ανδρός.
Λογικά, λοιπόν, θεωρείται πως η 16η Απριλίου θα καταγραφεί στην ιστορία ως η ημερομηνία που καταλύθηκε η δημοκρατία που θέσπισε ο Ατατούρκ στα 1923, ενώ τα αποτελέσματα της θα γίνονται αντιληπτά ακόμη και όταν θα έχει πάψει να υπάρχει ο σημερινός πρόεδρος και αυριανός σουλτάνος, με όποια ονομασία και να αυτοχρηστεί.
Την ίδια στιγμή, οι ανώτατες εισοδηματικές τάξεις συνεχίζουν να εγκαταλείπουν την Τουρκία, με κυριότερους προορισμούς την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα. Αξιοσημείωτο είναι πως το 2016 περίπου 6.000 εκατομμυριούχοι μετανάστευσαν σε άλλα κράτη, έναντι μόλις 1.000 το 2010.
Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία, από μία πολλά υποσχόμενη αναπτυσσόμενη χώρα, μετατρέπεται σταδιακά σε μια περιοχή υψηλού ρίσκου, ενώ, παρά το ότι αναμένεται η σταθεροποίηση ή η άνοδος της ισοτιμίας της τουρκικής λίρας, επειδή οι αγορές τάσσονται πάντοτε υπέρ της πολιτικής σταθερότητας, η οικονομία της Τουρκίας θα συνεχίσει την καθοδική της πορεία, επειδή κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν επενδύει σε χώρα που δεν υπάρχει πολιτική σταθερότητα και κίνδυνος συμμετοχής της σε περιφερειακές συγκρούσεις, πολύ δε περισσότερο, όταν οι συγκρούσεις αυτές πιθανά να ξεκινήσουν με ευθύνη του κράτους αυτού.
Σήμερα, η διαχείριση της κρίσης που έχει αναφυεί στους κόλπους της κοινωνίας και στις σχέσεις των διαφόρων εθνικών και κοινωνικών ομάδων μεταξύ τους είναι από πολύ δύσκολη και επικίνδυνη, μέχρι αδύνατη. Πιθανότητα εξαγωγής της κρίσης αυτής σε όμορες χώρες θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από αδύνατη μέχρι επικίνδυνη και ενέργεια που θα μπορούσε να επιχειρήσει κάποιος άφρονα. Ο σουλτάνος, πλέον, της γείτονος, δεν θα μπορούσε αποδεδειγμένα να χαρακτηριστεί, από την μέχρι σήμερα πολιτική την οποία εφάρμοσε, ως ο κατ’ εξοχήν ικανότερος διαχειριστής των εθνικών κρίσεων για χώρα του.
Δεδομένων δε και
α)της πλήρους ανικανότητας της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη διαχείριση ανάλογων κρίσεων,
β)της αναποφασιστικότητας των ισχυρών της Ευρώπης να αναγνωρίσουν ως απαραβίαστα τα εξωτερικά Ευρωπαϊκά σύνορα και
γ) της κρυφής επιθυμίας κάποιων ισχυρών χωρών της Ευρώπης, για δικό της όφελος η καθεμιά, για καθαρή νίκη του Ερντογάν στο δημοψήφισμα, κάτι που, παρά τη βία και νοθεία, δε συνέβη.
Γιαυτό η επιφυλακτικότητα σε κάθε πολιτική του ενέργεια, θα πρέπει να διακρίνει τους πάντες…

Τα αποτελέσματα

Στο σύνολο των εγκύρων ψηφοδελτίον (100%), το καθεστώς Ερντογάν, ύστερα από ένα προεκλογικό αγώνα με βία, με τρομοκρατία, με φίμωση της αντιπολίτευσης, με διώξεις, φυλακίσεις, απολύσεις και εκφοβισμό, ανακυρήχτηκε «γιαλαντζί» νικητής.
Ποσοστό υπέρ του ΝΑΙ 51.41% και υπέρ του ΟΧΙ 48.59%.
Τα μεγαλύτερα ποσοστά υπέρ του ΟΧΙ συναντούμε στις παρακάτω πόλεις:
•Σμύρνη (συνολικά): 68,80% (Αιγαίο)
•Κονάκι Σμύρνης (Κεντρικός Δήμος): 72,62% (Αιγαίο)
•Μενεμένη (Αιγαίο): 67,53%
•Μπουτζάς: 66,20% (προάστ. Σμύρνης)
•Κορδελιό: 83,11% (προάστ. Σμύρνης)
•Μπουρνόβας: 68,42% (προάστ. Σμύρνης)
•Σεβδίκιοϊ (Γκαζίεμιρ): 67,98% (προάστ. Σμύρνης)
•Ναρλίντερε: 85,00% (προάστ. Σμύρνης)
•Μπαϊρακλί: 65,58% (προάστ. Σμύρνης)
•Μπάλτζοβα: 78,51% (προάστ. Σμύρνης)
•Τσεσμές: 76,15% (Αιγαίο)
•Βουρλά: 79,17% (Αιγαίο)
•Αϊβαλί: 73,92% (Αιγαίο)
•Μοσχονήσια: 90,0% (Αιγαίο)
•Πέργαμος: 59,45% (Μικρά Ασία)
•Αρτάκη: 68,02% (Προποντίδα)
•Μουδανιά: 62,63% (Προποντίδα)
•Μπάντιρμα (Πάνορμος): 64,05% (Προποντίδα)
•Δεκέλεια: 76,72% (Αιγαίο)
•Αδραμύτιο: 65,54% (Αιγαίο)
•Φώκαια: 78,67% (Αιγαίο)
•Καραμπουρούν: 73,10% (Αιγαίο)
•Κουσάντασι (Έφεσος): 75,22% (Αιγαίο)
•Αϊδίνι: 64,26% (Μικρά Ασία)
•Σελτζούκ 73,11% (Μικρά Ασία)
•Δαρδανέλια: 60,43% (Αιγαίο, Αν. Θράκη)
•Ίμβρος (Αιγαίο): 61,51%
•Τένεδος (Αιγαίο): 75,43%
•Αδριανούπολη: 72,39% (Ανατολ. Θράκη)
•40 Εκκλησίες: 71,29% (Ανατολ. Θράκη)
•Κεσάνη: 68,13%  (Ανατολ. Θράκη)
•Ραιδεστός: 61.09% (Ανατολ. Θράκη)
•Σιλιβρία: 59,85% (Ανατολ. Θράκη)
•Αλικαρνασός (Bodrum): 79,02% (Αιγαίο)
•Αττάλεια: 59,04% (Μεσόγειος)
•Ακσού (Δίον): 52,56% (Μεσόγειος)
•Μαρμαρίδα 74,77% (Μεσόγειος)
•Μερσίνα: 64,00% (Μεσόγειος)
•Μούγλα: 69,20% (Μεσόγειος)
•Σαμαντάγ Αλεξανδρέττας: 92,26% (Μεσόγειος)
•Δάφνη Αλεξανδρέττας: 93,50% (Μεσόγειος)
•Βάν: 57,20% (Κουρδιστάν)
•Μπατμάν: 63,48% (Κουρδιστάν)
•Σιρνάκ: 71,43% (Κουρδιστάν)
•Σιίρτ: 52,07% (Κουρδιστάν)
•Χακκαρί: 67,77 (Κουρδιστάν)
•Ντιγιαρμπακίρ: 67,58% (Κουρδιστάν)
•Αγρί: 56,90% (Κουρδιστάν)
•Τουντζελί: 80,35% (Κουρδιστάν)
•Πριγκηπόνησα: 73,67% (Κωνσταντινούπολη)
•Μπακίρκιοϊ (Μακροχώρι): 77,93% (Κωνσταντινούπολη)
•Μπεσίκτας: 82,91% (Κωνσταντινούπολη)
•Καντίκιοϊ (Χρυσούπολη): 80,61% (Αν. Κωνσταντινούπολη)
•Σισλί: 71,67% (Κωνσταντινούπολη)
•Σκούταρι: 53,31% (Ανατολ. Κωνσταντινούπολη)
•Τσατάλτσα: 60,25% (Κωνσταντινούπολη)
•Δήμος Τσάνκαγια: 78,27% (Άγκυρα)
•Εσκί Σεχίρ: 57,57% (Μικρά Ασία)
•Μπιλεζίκ (Βιλοκώμη): 52,32% (Μικρά Ασία)
•Αρνταχάν: 55,73 (Μαύρη Θάλασσα)
•Αρτβίν: 53,07 (Μαύρη Θάλασσα)

 
*Ο Ευθύμης Γ. Λεκάκης
είναι Νομικός, Ιστορικός Ερευνητής