Μία Σφίγγα που έβγαλε φτερά!

Εκείνος, ο διευθύνων σύμβουλος του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ., όλο μυστήρια ταξίδια έκανε τελευταία. Πάλι έφυγε νύχτα δίχως να ενημερώσει την ιδιαιτέρα του που μάταια έψαχνε να τον βρει. «Θα πάω στην Αμφίπολη να δω…», μονολόγησε μέσα στο αυτοκίνητο. Τρεις τα ξημερώματα έφτασε στον χώρο της ανασκαφής μάλλον με μια υποψία φόβου στα μάτια. «Τι θα μπορούσαμε ν’ αποκομίσουμε από εδώ;», αναρωτήθηκε μεγαλόφωνα ο κ. σύμβουλος. Εκανε ένα βήμα, δύο βήματα να πλησιάσει πιο κοντά, μα σα να θέριεψαν οι Σφίγγες στην είσοδο του κολοσσιαίου τάφου. Ενα σύρσιμο σαν από ύαινα της αρχαιότητας έφτασε μέχρι τ’ αφτιά του. Μια ζέστη φαραωνική, του Νείλου, έγλειψε το μέτωπό του. Ούτε που σίμωσε πιο κοντά… Εμεινε εκεί ακίνητος στην είσοδο, δίπλα στα φορτηγά της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με μια γεύση βενζίνης στο στόμα. «Σα να χτυπούν φτερά, Παναγίτσα μου! Λες να έβγαλαν φτερά οι Σφίγγες;». Από φόβο έκλεισε τα μάτια του γρήγορα. Εμεινε στήλη άλατος και έψαχνε δύναμη για να το βάλει στα πόδια. Πάλι χτύπησαν φτερά! Κυνηγημένος έφυγε μέσα στη νύχτα ο κ. σύμβουλος του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. Κυνηγημένος…