Μια στιγμή πριν το τέλος

Προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα! Στην πραγματικότητα της καθημερινότητας η οποία είναι φυσικά άγνωστο τι επιφυλάσσει στον καθένα μας! Κάθε στιγμή ζωής κρέμεται από μια κλωστή πάνω στην οποία ακροβατούμε! Ζήσε τη στιγμή, λένε πολλοί, κάτι πολύ αόριστο και ανέφικτο, κάτι φτηνό που δεν πείθει κανένα, γιατί κανένας από εμάς δεν το εφαρμόζει αυτό, κι αν το εφάρμοζε πώς θα ήταν άραγε; Να ζεις χορεύοντας, τραγουδώντας, να γελάς, να τρέχεις, να δημιουργείς, να διασκεδάζεις, να λες ανέκδοτα, να μαθαίνεις, να απολαμβάνεις ένα ωραίο πιάτο, να ερωτεύεσαι, να γυμνάζεσαι, να, να…! Θεωρώ πως κάθε στιγμή περιέχει όλα τα παραπάνω, αλλά με ένα όρο: να βλέπεις με θετική διάθεση και ταυτόχρονα με αισιοδοξία την επόμενη ώρα, τη μέρα, τον χρόνο, τον αιώνα! Η σκληρή, πεζή, μίζερη, απρόβλεπτη πραγματικότητα άλλα ορίζει και σου βάζει συνεχώς φραγμούς, αναστολές, αναιρέσεις, κακές σκέψεις, αναβολές, σε γεμίζει με διστακτικότητα, φόβο και κατήφεια! Η μοίρα κι ο καιρός το έφεραν να ζούμε κάτω από την μπότα των διεθνών δανειστών και τοκογλύφων! Οι κακοήθειές μας, μας έφεραν στο χάλι που είμαστε σαν λαός, σαν χώρα! Να προσπαθούμε να επιβιώσουμε υπό το βάρος μιας καταπίεσης, από συνεχείς απειλές και διλήμματα! Ολες αυτές οι σκέψεις μοιάζουν με μια ανεκτή και αποδεκτή εν μέρει ζωή που μπορεί να αντιμετωπιστεί και φαίνεται έστω πλασματικά ωραία, αναλογιζόμενοι τις τραγωδίες που συμβαίνουν συχνά στον κόσμο! Η αεροπορική τραγωδία της Βραζιλίας με την ποδοσφαιρική ομάδα της Τσαπεκοένσε που θα αντιμετώπιζε την τοπική Ατλέτικο στην πρώτη αναμέτρηση για τον τελικό της Copa Sudamericana, συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο δείχνοντας για άλλη μια φορά το εφήμερο της ζωής! Όλοι αυτοί οι άνθρωποι βίωσαν τον τρομακτικό εφιάλτη μια στιγμή πριν το τέλος, μια στιγμή που μοιάζει με εκατό θανάτους! Σαν κινηματογραφική σκηνή φρίκης που εκτυλίχτηκε στα μάτια τους, μια στιγμή που είδαν τη ζωή τους να γίνεται κομμάτια πάνω σ’ ένα βράχο! Ονειρα, ελπίδες, στόχοι, διαλύθηκαν με μιας, τα παιδιά αυτά δεν πρόλαβαν να ζήσουν, να απολαύσουν, να χαρούν! Αυτό το τραγικό συμβάν στέλνει το μήνυμα πως η ζωή είναι τόση μικρή, απρόβλεπτη και απρόσμενη που οι κακίες και τα πάθη μας, η απληστία και η έπαρση μας, η αλαζονεία και η μιζέρια δεν έχουν λόγο να υφίστανται! Κάθε στιγμή καραδοκεί για να μας προδώσει! Ας είμαστε έτοιμοι!