Μια τολμηρή, αλλά αναγκαία, απόφαση για το Λαφονήσι και όχι μόνο!

Είναι τολμηρή αλλά είναι και αναγκαία. Θα προκαλέσει και αναστάτωση και παράπονα δικαιολογημένα αλλά πώς αλλιώς θα μπορούσε να προστατευτεί μια από τις πιο ευαίσθητες περιβαλλοντικά περιοχές της χώρας;
Θα “φάει πολύ ξύλο” ο Δήμος Κισσάμου για την απόφαση να σταματήσει τη διέλευση οχημάτων (εκτός από τα οχήματα πρώτων αναγκών πυροσβεστική, ασθενοφόρα κ.α.) στην προστατευμένη περιοχή του Λαφονησιού, θα δεχτεί και “μπούλιγκ” και χτυπήματα “πάνω και κάτω από τη μέση”.
Η μεγάλη πλειοψηφία των συμβούλων που ψήφισε χθες το μέτρο φάνηκε να έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της απόφασης και να είναι αποφασισμένη να δεχτεί και τις όποιες συνέπειες της.
Η ουσία για όποιον πραγματικά θέλει το Λαφονήσι να υπάρχει και σε 20 και σε 50 και 100 χρόνια είναι πως υπάρχει αληθινή ανάγκη για μια διαφορετική διαχείριση από αυτή είχαμε μέχρι τώρα.
Μια διαχείριση που θα βάζει την προστασία της ευαίσθητα περιβαλλοντικά ζώνης στην πρώτη θέση, που θα αντιμετωπίζει το Λαφονήσι όχι με “όρους αγοράς” αλλά ως “ένα σπάνιο βιότοπο, μοναδικής ομορφιάς που πρέπει να διατηρηθεί”.
Και η διατήρηση αυτή δεν θα αφορά μόνο τις επόμενες γενιές αλλά και τις σημερινές.
Το Λαφονήσι (όπως ο Μπάλος και τα Φαλάσαρνα και όλες οι περιοχές Natura των Χανίων) μπορεί και επιβάλλεται να είναι και επισκέψιμο και ανοικτό σε όλους αλλά με όρους απόλυτης προστασίας του ιδιαίτερου φυσικού περιβάλλοντος.
Και για αυτό αξίζει να δεχτείς και τα κτυπήματα “πάνω και κάτω από τη μέση”.
Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην κοινωνία μας δείχνουν ότι αυτό έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητό στη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών…