Αγαπημένος τόπος περιπάτου το λιμάνι των Χανίων. Aλλοι θαυμάζουν το τοπίο, άλλοι την αρχιτεκτονική και την ιστορία. Aλλοι πάλι οραματίζονται την ανάπτυξη με τους δικούς τους όρους.
Φορώντας αυτά τα “γυαλιά” λοιπόν, μπορούμε να… οραματιστούμε τα Χανιά του μέλλοντος.
Στον φάρο θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα μικρό διαμέρισμα το οποίο με τέτοια θέα άνετα θα χτύπαγε “κόκκινο” σε προτάσεις για μίσθωση. Ακόμα… καλύτερα αν γινόταν μέσω διαδικτύου. Συνεχίζοντας το περπάτημα στο λιμάνι, διαπιστώνουμε ότι στα Νεώρια μπορεί να στεγαστεί κάποιο πολυκατάστημα, ένα πολυτελές σπα ίσως και χαμάμ, για να “παίξουμε” λίγο μεταξύ οθωμανικών και ενετικών μνημείων και ιστορίας. Το νέο κτήριο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, να δοθεί ολόκληρο για εμπορικές χρήσεις και όχι ένα μέρος του όπως σκέπτεται ο Δήμος.
Λίγο παραπέρα, αφού γκρεμίστηκε το κτήριο δίπλα από το γυαλί Τζαμισί, ευκαιρία είναι να κτισθεί ένα νέο -πιο καλαίσθητο- ώστε κι εκεί να δημιουργηθεί μια νέα ξενοδοχειακή μονάδα.
Αποφεύγοντας να περάσουμε από την πλατεία φλοτέρ, κατευθυνόμαστε προς το Ναυτικό Μουσείο. Αυτό κι αν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως ξενοδοχείο. Σε συνδυασμό με τον μεγάλο χώρο για στάθμευση που μπορεί να προσφέρει το εσωτερικό του φρουρίου Φιρκά, θα μιλούσαμε για παροχή υπηρεσιών υψηλότατου επιπέδου.
Συνεχίζοντας στο παραλιακό μέτωπο, φτάνουμε στον χώρο του παλιού Ξενία. Εκεί, πάνω στα τείχη, θα μπορούσε να κατασκευαστεί ένα νέο Ξενία, με μια πισίνα ακόμα μεγαλύτερη. Αν γκρεμίσουμε και τα φουγάρα της “ΑΒΕΑ” θα φτιάξουμε κάτι αντίστοιχο κι εκεί.
Ετσι, όλη η βιτρίνα της παλιάς πόλης θα γινόταν μια αστείρευτη πηγή εσόδων, προσελκύοντας χιλιάδες τουρίστες στην πόλη.
Σε μια πόλη που θα έχει χάσει την ιστορική της μνήμη, τις ευαισθησίες της, την ψυχή της. Μια πόλη που ορμάει στο τυρί και αγνοεί τη φάκα. Μια πόλη που αδυνατεί να τηρήσει το μέτρο και τείνει να υπηρετεί αποκλειστικά τη λογική του εύκολου και γρήγορου κέρδους.
Μια πόλη που μην αποκλείετε να βρει και κάποιο χορηγό για να φιγουράρει η φίρμα του δίπλα από το όνομά της.
Μια βόλτα στα Χανιά του μέλλοντος…
Δημοφιλή άρθρα
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Κύριε Περάκη,
με ενδιαφέρον διάβασα το παραπλανητικό τίτλο του άρθρου σας, με απογοήτευση κατέληξα στον επίλογο του.
Προφανής αφορμή για τη συγγραφή και δημοσίευση του άρθρου, η απόφαση του Π.Κ. να εκμισθώσει τα ερείπια της πρώην Μεραρχίας σε τουριστικό όμιλο. Συγγράφετε ένα “άρθρο” που ελάχιστη σχέση έχει με όποια πραγματικότητα, επικρίνοντας εμμέσως πλην σαφώς μια απόφαση η οποία έχει δικαιολογηθεί πλήρως, με στοιχεία και αριθμούς και κυρίως έχει επικυρωθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία των Χανιωτών, που δεν ανέχονται άλλο την παρανομία, το άβατο, τη γκετοποίηση. Προφανώς και δε μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε το οικονομικό κέρδος του Π.Κ. από τη συμφωνία αυτή, και το τι θα σημάνει για τη βελτίωση των συνθηκών φοίτησης των φοιτητών του. Προφανέστατα, το όραμα σας για το λιμάνι περιορίζεται σε ετοιμόρροπα Νεώρια-πάρκινγκ των δημοτικών υπαλλήλων και ξενοδοχεία-ερείπια-σκουπιδότοπους.
Καλό απόγευμα και περιορίστε λίγο τη φαντασία σας.
Οι δυστοπίες φυσικά δεν αφορούν μονάχα το μέλλον, αλλά και το παρόν. Ήδη ζούμε όσα περιγράφονται στο άρθρο, αλλά κι άλλα που κατά τη γνώμη μου είναι επίσης σημαντικά. Η χρήση της πόλης των Χανίων για τουριστική δραστηριότητα αφενός επιρεάζει το χώρο , αλλά και τους ανθρώπους.
Τα οικονομικά κριτήρια τα οποία ορίζουν πλέον κάθε σκίρτημα ζωής, αποτελούν εφεξής και το μοναδικό κριτήριο επιλογής αναφορικά με το πως θέλουμε να πορευόμαστε.
Το πολυτεχνεό κρήτης ήδη χρόνια συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ και εξοικονομεί πόρους από αυτές τις έρευνες εκατομμυρίων, γιατί ο πόλεμος είναι μια οικονομικά επικερδής δραστηριότητα.
Το ίδιο κάνει με τις πρόσφατες συμφωνίες με ελληνικό πολεμικό ναυτικό και σχολή ευελπίδων.
Το πολυτεχνείο κρήτης πριν λίγο καιρό έκλεισε συμφωνία με τα ελληνικά πετρέλαια για έρευνα υδρογονανθράκων στη κρήτη. Άλλη μια καλή οικονομική κίνηση για να εξασφαλιστούν οικονομικοί πόροι.
Αλλά για τι ακριβώς εξοικονομούνται αυτοί οι πόροι? Τι μαθαίνουν οι φοιτητές και για που προορίζεται η γνώση που παράγει το ίδρυμα?
Πόλεμος (καταστροφή ανθρώπων και περιβαλλοντος),
Πετρελαϊκή βιομηχανία (καταστροφή του περιβάλλοντος, μοχλός πίεσης μέσω της ενεργειακής εξάρτησης),
Tουριστική βιομηχανία (εξάλειψη του χαρακτήρα μιας πόλης για χάρη του τουριστικού προϊόντος, εκτοπισμός πληθυσμού για να έρθουν τουρίστες π.χ air b ‘ n’ b).
Όσο για το ότι η Rosa Nera είναι γκέτο που αναφέρθηκε στο παραπάνω σχόλειο… Μάλλον πρόκειται για πολυσύχναστο γκέτο με δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους να περνούν καθημερινά, για μια βόλτα στην αυλή ή για να παρακολουθήσουν κάποια πολιτική εκδήλωση , ένα θέατρο, μια ταινία, να δανειστούν ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη ή να προσφέρουν-πάρουν κάτι που τους χρειάζεται από το χαριστικό παζάρι.
Όσο για την παρανομία που αναφέρεται επίσης στο παραπάνω σχόλιο, μια καραμέλα που χρησιμοποιείται συνεχώς από όσους νόμιμα εκμεταλλεύονται τις ανάγκες και τις επιθυμίες των “από κάτω”, όσους εκμεταλλεύονται νόμιμα την εργασία 8-10 και 12 ωρών για 400 ευρώ, όσους κλέβουν νόμιμα μέσω τόκων, όσους δικάζουν και φυλακίζουν νόμιμα τους ξυπόλιτους, όσους σκοτώνουν νόμιμα μέσω των επίσημων θεσμών του στρατού και της αστυνομίας, ξέρουν καλά πως ο λόγος που υπάρχει η Rosa τόσα χρόνια παράνομα σύμφωνα με νόμους αστικού δικαίου, είναι γιατι έχει νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις μεγάλου κοινωνικού κομματιού.
Κι αυτό που νομιμοποιείται δεν είναι ένα κτήριο, αλλά η προσπάθεια και ο αγώνας για μια δικαιότερη κοινωνία χωρίς ανισότητες, εξάρτηση και εξαθλίωση