Μέρες γιορτινές! Το Χριστουγεννιάτικο γεύμα έχει τελειώσει, αλλά ο ήλιος εξακολουθεί να λάμπει, προσκαλώντας μας σε μια μεσημεριανή βόλτα. Βάζουμε τις μάσκες μας, στέλνουμε μήνυμα στο κινητό και ξεκινάμε. Χειμερινοί περιηγητές στην ίδια μας την πόλη!
Η μέρα μάς καλεί ν’ αναζητήσουμε καινούργιες γειτονιές, αταξίδευτες, να περιπλανηθούμε σε δρόμους και στενάκια, άγνωστα θαρρείς για μας, που σπάνια διαλέγουμε. Νιώθουμε ξένοι, φιλοξενούμενοι καλύτερα, στην γνώριμή μας πόλη. Μια φρέσκια ματιά μας συντροφεύει. Λιγοστοί οι διαβάτες, λιγοστές και οι πολυκατοικίες στους περιπάτους μας. Μονοκατοικίες παλιές και νέες, φροντισμένες και νοικοκυρεμένες, και άλλες πάλι αφημένες στην βορά ενός αδηφάγου χρόνου μας συναντάνε στο διάβα μας. Χαζεύουμε το εξωτερικό των σπιτιών και αφήνουμε τις σκέψεις και την φαντασία μας να περιπλανηθούν ελεύθερα. Πως να είναι άραγε το εσωτερικό τους; Και πως οι ένοικοι τους; Τα πρόσωπά τους να μοιάζουν άραγες με τις προσόψεις των σπιτιών τους; Και πόσο διαφορετικές μπορεί να είναι οι ζωές τους απ’ τις δικές μας; Ποια τα βάσανα και ποιες οι χαρές τους; Ποια διαφορετική ιστορία, ποιες χιλιάδες, διαφορετικές ιστορίες να κρύβονται πίσω από τον κάθε τοίχο;
Και όλα αυτά από μια μικρή βόλτα στην μικρή μας πόλη. Τι θα συναντούσαμε άραγε αν κάναμε μια μικρή βόλτα… στον κόσμο; Πόσα διαφορετικά σπίτια, πόσους διαφορετικούς ανθρώπους, πόσες διαφορετικές ζωές θα συναπαντούσαμε; Αλήθεια όμως, θα ήταν πράγματι τόσο διαφορετικές;
Γιατί θαρρώ πως κάτω από τις επιδερμικές, τις τόσο επίμονα προβεβλημένες διαφορές μας, όλοι τα ίδια αποζητάμε. Ασφάλεια, Αποδοχή, Αγάπη. Και για πρώτη ίσως φορά, όλοι την ίδια σκέψη, την ίδια ευχή κάνουμε για το νέο έτος. Ευχή για… ελευθερία! Μια Ελευθερία που θα προσφέρει τα πολυπόθητα αντισώματα όχι -κατ’ ανάγκη μονάχα- ενάντια σε έναν παγκόσμιο, αόρατο εχθρό, αλλά κυρίως ενάντια σε όλα εκείνα τα κοινά, τα εξίσου αόρατα που μοιραζόμαστε, φόβους και ανασφάλειες, τραύματα και αγωνίες, αναστολές και εμπόδια, όλα αυτά που κάθε χρόνο μας κρατάνε πίσω και μας κλείνουν ερμητικά το δρόμο προς αυτό που τόσο πολύ προσδοκούμε για τον καινούργιο χρόνο, την λύτρωση, την προσωπική -αλλά και κοινωνική- τελείωση, την πολυπόθητη ευδαιμονία…
