Ένα ακόμη τραγούδι που κρύβει από πίσω μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία είναι το “Μια βραδιά στο Λούκι”, που έγραψε το 1982 ο Χάρης Κατσιμίχας.
Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στον διπλό δίσκο “Αγώνες Κέρκυρας ΄82” που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά. Ο Μάνος Χατζιδάκις διοργάνωνε τότε στην Κέρκυρα Μουσικούς Αγώνες και το “Μια βραδιά στο Λούκι” το είχε επιλέξει προσωπικά καθώς διέκρινε κάτι ιδιαίτερο στο ύφος και τον στίχο του.
Και μπορει ο Πάνος Κατσιμίχας να ερμήνευσε το τραγούδι αλλά το βίωμα είναι του Χάρη, ο οποίος στους στίχους αναφερόταν σε ένα όμορφο κορίτσι που είχε ερωτευτεί, την Ρενέ.
Δυστυχώς για τον Χάρη Κατσιμίχα, εκείνη τελικά «έψαχνε να βρει το σερβιτόρο». Στο τραγούδι αναφέρεται ακόμα κάποιος “Νικόλας”, ο οποίος είναι ο Νίκος Ζιώγαλας, κολλητός φίλος των Κατσιμιχαίων, ενώ το “Λούκι”, ήταν το μπαρ που σύχναζαν στην οδό Χάριτος στο Κολωνάκι.
Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε καμία άλλη πληροφορία για την Ρενέ εκτός απ’ αυτήν που μοιράστηκε ο στιχουργός και καλλιτέχνης Άγγελος Σφακιανάκης, ο οποίος το 2015 αποκάλυψε σε ένα συγκινητικό κείμενο του στο musicpaper.gr, ότι η Ρενέ δε βρίσκεται πλέον στη ζωή: “Την Μεγάλη Παρασκευή πέρασε απ το σπίτι με κάτι φίλους του οικοδεσπότη μια ξεχωριστή ύπαρξη. Αδύνατη, τρυφερή, πρόσχαρη με μακριά δάχτυλα και κομμένα τα μαλλιά της αλά γκαρσόν. Μας την σύστησε ο συνοδός της, από δω η “Ρενέ”. Η χάρη της και μια γλυκιά καλοσύνη τυλιγμένη με την αστική της ευγένεια απλώθηκε σε όλη την παρέα.
Κάναμε συντροφιά και η Ρενέ ήρθε ξανά την επομένη μόνη. Το βράδυ με τον Αντώνη γοητευμένοι και οι δύο από την νέα γνωριμία πίναμε και συζητούσαμε ως μύστες του ωραίου προσπαθώντας να προσδιορίσουμε την γοητεία της. Ο Αντώνης που ήταν εικαστικός, εκείνα τα χρόνια δούλευε κάτι σχεδιαστικές φόρμες που ήταν πότε κοίλες και πότε κυρτές ανάλογα στο φως και την εσωτερική διάθεση του παρατηρητή. Μ’ αρέσει γιατί είναι “ήτο δεν ήτο” δήλωσε. Είναι θελκτική αλλά χωρίς σεξισμό. Είναι κορίτσι με την αθωότητα αγοριού. Είναι άφυλα ερωτική. Είναι νεράιδα αλλά και του κόσμου τούτου συμπλήρωσα εγώ. Η Ρενέ είχε βαφτιστεί πλέον από τον Βεζυρτζή ως «ήτο δεν ήτο». Έτσι δεν έμαθα ποτέ το επίθετό της. Η Πασχαλιάτικη Ζάκυνθος τελείωσε και συνεχίσαμε να βλεπόμαστε στην Αθήνα. Ένα βράδυ πήγα την Ρενέ στο Λούκι, ένα μπαρ στη Χάριτος. Συνάντησα γνωστούς και φίλους. Ο Αλέξης, ο Νίκος, ο Γιώργος, η Τούλα, ο Θωμάς. Το “Λούκι” ήταν στέκι. Ήταν κι ο Χάρης Κατσιμίχας με τον Ζιώγαλα εκεί. Με τον καιρό με τη Ρενέ χαθήκαμε. Μετά από χρόνια ο Χάρης μου εκμυστηρεύτηκε εγκάρδια πως το κορίτσι που περιγράφει στο τραγούδι “Μία βραδιά στο Λούκι” ήταν το κορίτσι που συνόδευα εκείνο το βράδυ. Το “Μία βραδιά στο Λούκι” γράφτηκε με αφορμή την Ρενέ. Είμαι βέβαιος πως γράφτηκαν κι άλλα τραγούδια για κείνη, απλώς δεν τα έμαθα ποτέ. Καλό ταξίδι Ρενέ».
Τη Ρενέ Στριμινέα, βεβαίως, μπορείτε να δείτε στην ταινία του Ζερβού “Τρεις κι ο κούκος, σουβλίστε τους”, η οποία υπήρξε και ζευγάρι με τον κιθαρίστα Θεόδωρο Παπαντίνα, που έφυγε κι αυτός από τη ζωή ένα χρόνο αργότερα από τη Ρενέ, το 2016.
Καλές ακροάσεις μέχρι την επόμενη ιστορία με ρεφρέν.
