Μια βροχή θα μας σώσει· ή μήπως όχι;

Χθες το πρωί με πήρε τηλέφωνο ένας πολύ καλός μου φίλος και μιλήσαμε για τον καιρό. Μου είπε πως θέλει τη βροχή γιατί οι ελιές του κοντεύουν να ξεραθούν, το ίδιο και τα κηπευτικά του.
Μετά από λίγο με ξαναπήρε τηλέφωνο και μου είπε πως ανησυχεί για τη βροχή, γιατί θα του χαλάσει μία γιορτή που ετοιμάζει το Σάββατο!
Θυμήθηκα το κείμενο που κάναμε στα αρχαία, στο Α’ Λύκειο Αρρένων Χανίων, όπου μία μητέρα παντρεύει τις δύο κόρες της σε τόπους μακρινούς, κάποια στιγμή αποφασίζει να πάει να τις επισκεφθεί για να δει τι κάνουν, φτάνει στην πρώτη και η κόρη της τής λέει «μητέρα είμαι πολύ ευχαριστημένη με τον άντρα μου, καλλιεργούμε κήπους με λαχανικά και όλα πάνε καλά, μόνο σε παρακαλώ, παρακάλεσε τον Δία να βρέχει συχνά για να υπάρχει νερό να ποτίζονται!». Ευχαριστημένη η μητέρα πήγε να δει την άλλη κόρη, αυτή της λέει «μητέρα περνάμε πολύ καλά με τον άντρα μου, έχουμε φούρνο και ψήνουμε πήλινα πιάτα και αμφορείς, μόνο σε παρακαλώ ζήτα από τον Δία να έχει συνεχώς καλό καιρό χωρίς βροχή για να στεγνώνουν!». Συμπέρασμα, ό,τι και να γίνει, δεν θα είναι ικανοποιημένοι όλοι!