Μια ζωή, ενας πολιτικός

 

«Την τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα της Δευτέρας (29/5),
σε ηλικία 99 ετών, ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης».
(οι ειδήσεις)

Με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον πρεσβύτερο, δέσποσαν στην πολιτική ζωή του δευτέρου μισού του 20ου αιώνα. Έζησε και έδρασε με όλες τις καταστάσεις, ιδιαίτερα μετά τη μεταπολίτευση.

Λιτή, πολύ ανθρώπινη η ανακοίνωση του θανάτου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από τους οικείους του: «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή (…),  περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν». Και έτσι ήταν.

Oν πολιτικό, σύμφωνα με την αριστοτέλεια σημασία της λέξης «πολιτική», δεν έλειψε ποτέ από τα δρώμενα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, τόσο στη γενέτειρά του την Κρήτη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και όπως οι άλλοι μεγάλοι «σόκαιροί του», αγαπήθηκε από πολλούς και μισήθηκε από άλλους τόσους. Αυτή είναι και η μοίρα των μεγάλων πολιτικών.

Ξεκινώντας από το Κόμμα των Φιλελευθέρων, με το οποίο εκλέχθηκε βουλευτής μετά την Κατοχή (θυμηθείτε μόνο πόσο δραστηριοποιήθηκε ώστε να μην επεκταθεί ο Εμφύλιος και στην Κρήτη), θεωρείται ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς της χώρας που επεδίωξαν τον εκσυγχρονισμό της, με ορίζοντα τον εξευρωπαϊσμό της.

Η πολιτική σύγκρουσή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου (ήδη από την εποχή της «Ένωσης Κέντρου») έδωσε το στίγμα της διαδρομής του, με τα θετικά και τα αρνητικά της.

Δεν παρέλειψε ποτέ όσο ζούσε να κάνει «παρεμβάσεις» στην πολιτική ζωή της χώρας, συνιστώντας πάντα, ως άλλος Νέστωρ, το «πολιτικώς ορθόν» και ωφέλιμο για τη χώρα.

Έφυγε ένας σπουδαίος Κρητικός: ένα πρόσωπο, σε πολλά αμφιλεγόμενο. Ιδιαίτερα στην πολιτική και τακτική του απέναντι στον αιώνιο αντίπαλό του, τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Εναπόκειται στην ιστορία να μιλήσει, να κρίνει και να κατατάξει το έργο του…