Μυαλά και ψυχή…

Ξαναδιάβαζα, πριν από λίγες ημέρες, Παλαιά Διαθήκη. Και είχα στο νου μου και όλα όσα ακούμε καθημερινά για την ηθική διαφθορά της κοινωνίας μας.
Και το μάτι μου, εκείνο το απομεσήμερο, κοντοστάθηκε σε ένα εδάφιο του προφήτη Μιχαία και σε ένα του Αββακούμ. Θα σας τα μεταφράσω αμέσως παρακάτω, γιατί, θαρρώ ότι, εξηγώντας οι προφήτες τι είχε οδηγήσει στην ηθική σήψη των χρόνων τους, ίσως μας βοηθήσουν να δούμε με άλλο μάτι και τα δικά μας χρόνια.
Γράφει , λοιπόν, ο Μιχαίας, μεταξύ άλλων, “Αλίμονο σε όσους έχουν στο μυαλό τους την παραβίαση του νόμου και όταν ξαπλώνουν στα κρεβάτια τους σκέφτονται το κακό! Και επιθυμούν χωράφια , και τα αρπάζουν με τη βία, και σπίτια και τα λεηλατούν. Όμοια, αρπάζουν τον άνθρωπο και την οικογένειά του, ναι, τον άνθρωπο και την κληρονομιά του” (ΚΕΦ. Β , Παρ. 1 -2).
Και έπεται ο Αββακούμ. “Γύρω μας υπάρχουν πολλοί που ξεσηκώνουν καβγάδες και συγκρούσεις. Και για το λόγο αυτό, ο νόμος είναι αργός και δεν έχουμε τέλεια απονομή δικαιοσύνης. Επειδή  ο ασεβής καταπιέζει τον δίκαιο, γι’αυτό και κάθε κρίση που έχουμε είναι διαστρεβλωμένη” (ΚΕΦ. Α, Παρ. 3-4).
Για να αλλάξει, όμως, ο κόσμος μας, συνάνθρωποι, ας αλλάξουμε πρώτα – πρώτα εμείς! Και τα μυαλά μας και το περιεχόμενο της ψυχής μας! Χτες!