Μπορεί να μην έχει ακόμη συμπληρώσει τα εικοσιδύο χρόνια του, αλλά έχει ήδη πετύχει στόχους που αποτελούν “όνειρο ζωής” για κάθε αθλητή, αφού ο σφυροβόλος Μιχάλης Αναστασάκης θα συμμετάσχει τον επόμενο μήνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ενώ πριν λίγες ημέρες πήρε την 4η θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανδρών.
Ομως οι διακρίσεις αυτές, όπως και πολλές προηγούμενες που έχει σημειώσει, δεν έχουν αλλάξει σε τίποτα τον χαρακτήρα του (γιατί εμφανισιακά είναι σίγουρα διαφορετικός) και παραμένει το ίδιο σεμνός και προσγειωμένος, όπως τον γνώρισα, αρχές του 2011, όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά με αφορμή την πρόκρισή του στο παγκόσμιο παίδων. Για τον ρίπτη του Γ.Σ. Ελευθέριος Βενιζέλος “ταιριάζει γάντι” η φράση “απ’ τ’ αλώνια στα σαλόνια”, αφού ξεκίνησε -υπό τις οδηγίες του Κώστα Παπαμαρκάκη- τη σφύρα από τους αμμόλοφους του Κλαδισού και έκανε εκεί προπόνηση μέχρι το καλοκαίρι του 2013, για να μετακομίσει στη συνέχεια -λόγω σπουδών- στην Αθήνα και με προπονητή πλέον τον Αλέξανδρο Παπαδημητρίου, προετοιμάζεται σε σαφώς καλύτερες συνθήκες και βέβαια ρίχνει σε μεγάλα στάδια της Ευρώπης και όχι μόνον.
Ο Μιχάλης Αναστασάκης αναφέρεται στην εντυπωσιακή φετινή του σεζόν, τονίζει ότι “πέταξε” από τη χαρά του όταν έπιασε το όριο για τους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο, ενώ “καυτηριάζει” και αυτός τις απαράδεκτες συνθήκες προπόνησης των σφυροβόλων στα Χανιά.
Μιχάλη, να αρχίσουμε από τα “φρέσκα”. Στην πρώτη σου συμμετοχή σε ευρωπαϊκό ανδρών, με μόλις μια έγκυρη προσπάθεια, πήρες την 4η θέση. Ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα και τι επιδίωξες μετά την 1η πολύ καλή βολή;
Απόλυτα ευχαριστημένος και η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα. Στόχος μου ήταν να περάσω στον τελικό και το πέτυχα, γεγονός που με βοήθησε και ψυχολογικά. Στην τελική 12αδα, λοιπόν, έκανα πολύ καλή πρώτη βολή στα 75.89μ., που είναι η δεύτερη καλύτερή μου επίδοση και σύμφωνα με τον άγραφο νόμο, όταν σ’ ένα μεγάλο αγώνα αρχίσεις με βολή κοντά στο ρεκόρ σου, συνήθως εξασφαλίζεις μια καλή θέση, κάτι που τελικά έγινε. Στη συνέχεια ρίσκαρα, προσπάθησα να στείλω τη σφύρα ακόμη πιο μακριά, αλλά δυστυχώς δεν μου βγήκε.
Ακολουθεί μια ακόμη μεγαλύτερη διοργάνωση. Πρώτα απ’ όλα, περίμενες ότι θα πιάσεις το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο;
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε πάντα η προσδοκία και η επιθυμία συμμετοχής στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Ομως δεν ήξερα το πότε θα γινόταν πραγματικότητα. Για φέτος είχα πρώτο στόχο το ευρωπαϊκό, όμως γενικά ένοιωθα σε καλή κατάσταση, περίμενα μια καλή βολή και τελικά ήρθε στις 4/6, στους μεσογειακούς νέων της Τυνησίας, όπου έπιασα το όριο για το Ρίο, επιτυγχάνοντας στην 5η προσπάθεια ατομικό ρεκόρ 77.08μ. Σίγουρα αυτή τη μέρα θα τη θυμάμαι, τα συναισθήματα ήταν απίστευτα, ένοιωσα να “πετάω” από τη χαρά του, πραγματικά ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα.
Τι στόχο έχεις σε αυτήν;
Σίγουρα δεν πάω για βόλτα στο Ρίο. Θα είναι η πρώτη μου εμπειρία σε Ολυμπιακούς Αγώνες και δεν κρύβω ότι σκέφτομαι κάπως διαφορετικά μετά την παρουσία που είχα στο ευρωπαϊκό. Πιστεύω ότι ο δικός μου τελικός θα είναι ο προκριματικός. Εκεί θα τα δώσω όλα και ό,τι βγει. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ στον εαυτό μου είναι ότι θα προσπαθήσω για το καλύτερο δυνατόν.
Μετά το Ρίο τι προβλέπει το πρόγραμμα σου;
Ξεκούραση. Ηταν χρονιά “φορτωμένη” με πολλούς συνεχόμενους αγώνες. Πριν το Ρίο θα πάρω μέρος σε ακόμη δύο, αφού θα πάω σε ένα πολύ καλό διεθνές μίτινγκ στην Ουγγαρία (σ.σ. διεξάγεται σήμερα), αλλά και στο πανελλήνιο νέων (30-31/7 στη Λάρισα).
Είσαι περίπου 22 ετών και έχεις βρεθεί ήδη… στα ψηλά. Σε αγχώνει αυτό, νιώθεις να σου δημιουργεί μεγαλύτερες υποχρεώσεις;
Δεν το σκέφτομαι έτσι. Δεν με αγχώνει ούτε η ηλικία, ούτε το να πετύχω άμεσα μεγαλύτερες διακρίσεις. Εχω μάθει να αρκούμαι στα λίγα, έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και όρεξη για δουλειά και αυτό που θέλω είναι να υπάρχει υγεία. Ολα τα άλλα σιγά-σιγά θα έρθουν.
Σχεδόν από το ξεκίνημα της καριέρας σου ήσουν μέλος εθνικών ομάδων. Ολο αυτό το διάστημα ποια ήταν η συμπαράσταση της Πολιτείας, του ΣΕΓΑΣ, των φορέων του Νομού Χανίων;
Η Πολιτεία προσπαθεί, αλλά σίγουρα αυτό δεν αρκεί σε όλες τις περιπτώσεις, ο ΣΕΓΑΣ έχει τις κατηγορίες σχεδιασμού, φέτος είμαι στη Γ’ και μέσα από αυτήν μου εξασφαλίζει κάποια πράγματα. Οσο για τους φορείς του Νομού μας πιστεύω ότι είναι φανερό πως δεν έκαναν κάτι για το άθλημά μου γενικότερα και αυτό μπορεί να τα καταλάβει ο καθένας με μία απλή επίσκεψη στον χώρο που έκανα προπόνηση μέχρι το 2013 και στον οποίο εξακολουθούν να γυμνάζονται οι συναθλητές μου. Προσωπικούς χορηγούς μέχρι τώρα δεν έχω. Δεν με πλησίασε κανείς, δεν πλησίασα κάποιον. Σίγουρα χρειάζονται, ειδικά για να υπάρχει βοήθεια στο να κάνεις μια καλή προετοιμασία, αλλά και για να μπορείς να πάρεις μέρος σε περισσότερους διεθνείς αγώνες.
Θα σου πω κάποια ονόματα και θέλω να μου δώσεις γρήγορες απαντήσεις. Κωστής Παπαμαρκάκης.
Πατέρας.
Αλέξανδρος Παπαδημητρίου.
Πατέρας και αυτός. Χρωστάω και στους δυο πάρα πολλά, δεν έχω λόγια να τους ευχαριστήσω.
Γ.Σ. Ελευθέριος Βενιζέλος.
Ο καλύτερος σύλλογος σε όλους τους τομείς, με πρόεδρο τον εξαίρετο άνθρωπο Γιώργο Γιατρουδάκη. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον σύλλογο που πάντα με στηρίζει όπου και όπως μπορεί, ενώ το ίδιο κάνει και με όλα τα παιδιά.
Κλαδισός.
Είχα την ελπίδα ότι δεν θα με ρωτήσετε. Αν απαντήσω γρήγορα θα πω πράγματα που δεν θέλω. Είναι κρίμα και ντροπή, τόσα παιδιά, τόσα χρόνια, να κάνουν προπόνηση σ’ έναν τέτοιο χώρο. Λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι για όλους. Μας έχουν ξεχασμένους. Εχω πολλά και μεγάλα παράπονα. Παιδιά που εκπροσωπούν τα Χανιά σε πανελλήνια πρωταθλήματα και φέρνουν πολλά μετάλλια, αλλά και την Ελλάδα επάξια σε διεθνείς διοργανώσεις, προπονούνται στους αμμόλοφους, κάτω από απαράδεκτες συνθήκες. Δεν σέβεται κανείς τον κόπο τους και την προσπάθειά τους. Προσωπικά θέλω να τα συγχαρώ όλα, όπως και τον προπονητή τους, για την επιμονή που έχουν, με την οποία συνεχίζουν να “κρατούν ψηλά τη σημαία”. Εύχομαι οι υπεύθυνοι να καταλάβουν επιτέλους ότι χρειάζεται να βοηθήσουν την προσπάθειά τους, φτιάχνοντας στα Χανιά ένα προπονητήριο ρίψεων.
Ο Μιχάλης Αναστασάκης γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1994 και άρχισε τον αθλητισμό το φθινόπωρο του 2007, με την προτροπή του γυμναστή του στη Β’ τάξη του Γυμνασίου Νέας Χώρας -και προέδρου του Γ.Σ. Ελευθέριος Βενιζέλος- Γ. Γιατρουδάκη, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με τον Κ. Παπαμαρκάκη και ξεκίνησε προπονήσεις στη σφυροβολία.
Γρήγορα ξεχώρισε το ταλέντο του και η πρώτη χρυσή πανελλήνια διάκριση ήρθε το 2010, στο πρωτάθλημα παίδων και από τότε αρχίζει μια σταθερά ανοδική πορεία, με κυριαρχία στην Ελλάδα και εξαιρετικές παρουσίες στον διεθνή χώρο. Το 2010 κλήθηκε πρώτη φορά σε εθνική ομάδα, την παίδων, για τη διεθνή συνάντηση με την Κύπρο, ακολούθησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων, στην πόλη Λιλ της Γαλλίας το 2011, όπου κατέλαβε την 8η θέση, πήρε ασημένιο μετάλλιο στο βαλκανικό πρωτάθλημα το 2012, το 2013 ήταν 6ος στο ευρωπαϊκό εφήβων που έγινε στο Ριέτι της Ιταλίας, την ίδια χρονιά
-αν και έφηβος- πήρε πρώτη φορά μέρος με εθνική ομάδα ανδρών στο Μπρούνο Τζάουλι, διοργάνωση στην οποία εκπροσωπεί έκτοτε τη χώρα μας. Πέρυσι, στις 10 Ιουλίου αγωνίστηκε στο ευρωπαϊκό νέων (ηλικίες κάτω των 23 ετών – U 23) που έγινε στο Ταλίν της Εσθονίας, όπου κατέλαβε την 4η θέση, επιτυχία που επανέλαβε ακριβώς ένα χρόνο μετά, μετέχοντας στο ευρωπαϊκό ανδρών του Αμστερνταμ. Πριν από αυτή τη διοργάνωση, αναδείχθηκε νικητής στο Μεσογειακό νέων που έγινε στην Τυνησία, έχοντας βολή η οποία του έδωσε το “εισιτήριο” για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
Σε πανελλήνιο επίπεδο έχει πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μικρές ηλικιακές κατηγορίες, ενώ είναι κάτοχος δύο πανελληνίων ρεκόρ, των εφήβων με 75.40μ. και των νέων ανδρών με 77.59μ. (που είναι και ατομικό του ρεκόρ).
Είναι φοιτητής στο τμήμα φυσικοθεραπείας του ΤΕΙ Αθηνών, ενώ από τη μέχρι τώρα παρουσία του στον χώρο του αθλητισμού έχει να θυμάται πολλές καλές στιγμές και ξεχωρίζει τις δυο φετινές του επιτυχίες, δηλαδή το όριο για το Ρίο και την 4η θέση στο ευρωπαϊκό.
H ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟY:
2008 -με σφύρα 4κ-44.15μ, 2009-4κ-63.74, 2010-5κ-69.69, 2011-5κ-74.92,
2012-6κ-68.88 και 7κ-59.72, 2013-6κ-75.40 και 7κ-68.45, 2014-7κ-70.63, 2015-7κ-73.34, 2016-7κ-77.08
Η άποψη του πρώην και του νυν προπονητή
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΜΑΡΚΑΚΗΣ
«Μετά από δύο “γεμάτα” χρόνια σκληρής δουλειάς, την άνοιξη του 2010 ο Μιχάλης άρχισε να δείχνει τις ικανότητές του. Ως αθλητή τον χαρακτηρίζουν τρία στοιχεία. Η φυσική δύναμη, η μεγάλη ταχύτητα και η εκρηκτικότητα, τα οποία δύσκολα συναντάς ταυτόχρονα σε κάποιον. Ομως το μεγάλο του “όπλο” θεωρώ ότι είναι η τεχνική, την οποία σταθερά κάνει όλο και καλύτερη. Αυτό το στοιχείο, σε συνδυασμό με το ότι έχει ακόμη πολλά περιθώρια στον τομέα της δύναμης, αλλά και ότι γυμνάζεται με έναν προπονητή που γνωρίζει τη σφύρα καλύτερα από κάθε άλλον στη χώρα μας, με κάνει να πιστεύω ότι το μέλλον του ανήκει και έχει δικαίωμα να κάνει όνειρα για πολύ μεγαλύτερες επιτυχίες. Την υγειά του να έχει και τη βοήθεια του Θεού και όλα θα πάνε κατ’ ευχήν. Ομως να μου επιτρέψεις να σου πω ότι ο Μιχάλης, εκτός από τα αθλητικά προσόντα, διακρίνεται για τον χαρακτήρα του, το ήθος και τη σεμνότητά του. Παρά τις επιτυχίες που ήδη έχει, παραμένει το ίδιο καλό παιδί που θυμάμαι από το 2007 και όταν έρχεται εδώ για προπόνηση, είναι πρωτοφανής ο σεβασμός που δείχνει στους νεαρούς αθλητές του συλλόγου μας, ενώ όπου και αν βρίσκεται, όταν ο “Βενιζέλος” έχει αγώνες, πάντα θα πάρει τηλέφωνο για να μάθει τα αποτελέσματά μας. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ανδρώθηκε αθλητικά στους αμμόλοφους του Κλαδισού, κάνοντας προπόνηση κάτω από αντίξοες, απάνθρωπες θα έλεγα, συνθήκες. Πλέον, όταν έρχεται για διακοπές Χριστούγεννα και Πάσχα δεν μπορεί να μείνει πολλές μέρες, αφού δεν υπάρχει χώρος να προπονηθεί, ενώ δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να αγωνιστεί στην πόλη του, αφού η σφύρα παραμένει σταθερά αποκλεισμένη από το Ε.Σ. Χανίων. Ας ελπίσουμε ότι οι επιτυχίες του θα κάνουν όλους τους υπεύθυνους των Χανίων να ενδιαφερθούν και για τη σφύρα, να μας δουν “με άλλο μάτι” και να φτιάξουν επιτέλους ένα σωστό χώρο προπόνησης για ένα άθλημα που έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει αθλητές-αθλήτριες που στελεχώνουν εθνικές μας ομάδες.
Θυμάμαι πολλά, ευχάριστα, πράγματα από τα 6 χρόνια που ήταν μαζί μου ο Μιχάλης, όμως αυτό που με εντυπωσίασε και μου έδωσε από πολύ νωρίς τη βεβαιότητα ότι αυτό το παιδί θα πάει ψηλά, είναι κάτι διαφορετικό, δείγμα και αυτό του χαρακτήρα του. Όταν, λοιπόν, μέσα Ιουλίου του 2009 γυρίσαμε από τη Λάρισα, έχοντας ακυρωθεί στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παμπαίδων Α’, μου ζήτησε να μη σταματήσουμε το καλοκαίρι, αλλά να συνεχίσουμε τις προπονήσεις, για να βελτιωθεί στην τεχνική, κάτι που έγινε. Πιστεύω ότι αυτό το γεγονός “λέει” πολλά για την μετέπειτα πορεία του».
• Ο 46χρονος προπονητής αγωνιζόταν από το 1983 μέχρι το 1992, άρχισε να ασχολείται με την προπονητική το 1994, ενώ από το 1999 είναι υπεύθυνος προπονητής σφύρας στον Γ.Σ. Ελευθέριος Βενιζέλος. Παρά το γεγονός ότι η δουλειά του δεν έγινε ποτέ με ιδανικές γηπεδικές συνθήκες, “έχει βγάλει” πρωταθλητές Ελλάδος σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
«Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν μέσα στις δυνατότητες του Μιχάλη, αλλά μπορώ να πω ότι δεν την περίμενα στον συγκεκριμένο αγώνα, πίστευα ότι θα έρθει σε μια σειρά άλλων που ακολουθούσαν. Ομως τελικά φάνηκε ότι οι ιδανικές συνθήκες ήταν στην Τυνησία και έτσι τα κατάφερε. Για το ευρωπαϊκό, σίγουρα η παρουσία του ήταν πολύ καλή. Η διοργάνωση αυτή αποτελούσε τον πρωταρχικό μας στόχο, η πρόκριση στον τελικό ήρθε εύκολα και σε αυτόν ξεκίνησε με μία πολύ καλή βολή, η οποία όσο και αν δεν το θες, σου αλλάζει τον σχεδιασμό. Προσπαθούσα απ’ έξω να του βγάλω το άγχος που του δημιούργησε αυτή η βολή, που είναι λογικό ότι τον έκανε να νιώθει πως πρέπει να ρίξει ακόμη πιο μακριά. Ο Μιχάλης λοιπόν προσπάθησε να ρίξει καλύτερα, θα έλεγα ότι πίεσε τον εαυτό του και δεν του βγήκε. Οταν ο αθλητής μέσα στη βολή σκέφτεται, αυτό λειτουργεί εις βάρος του, οι κινήσεις του γίνονται πιο αργές. Πρέπει το μυαλό να είναι ελεύθερο και οι κινήσεις να γίνονται αυτοματοποιημένα.
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι έχει πάρα πολλές δυνατότητες και τεχνικά και προπονητικά. Εχει πολύ μεγάλο ταλέντο στη δύναμη, στην ταχύτητα και στην εκρηκτικότητα, αλλά και πολλά περιθώρια βελτίωσης στην τεχνική και σε αυτό το κομμάτι θα επικεντρωθούμε στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας πριν το Ρίο.
Αν και έχει δώσει πολλούς αγώνες φέτος, θεωρώ ότι το νεαρό της ηλικίας του επιτρέπει γρήγορη αποκατάσταση και ευελπιστώ ότι τον Αύγουστο θα είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Αμα αυτό “δέσει” με την τεχνική, ελπίζω ότι θα δούμε κάτι καλό στη Βραζιλία, όπου πρώτος στόχος είναι να μπούμε στον τελικό, δηλαδή ο δυσκολότερος αγώνας θα είναι ο προκριματικός.
Σίγουρα η φετινή χρονιά είναι η καλύτερη της τριετίας που δουλεύουμε μαζί, κάτι που σύμφωνα με τη στατιστική είναι λογικό, μιας και η συνεργασία, η συνεννόηση και όλα τα καλά χαρακτηριστικά, αρχίζουν και αποδίδουν μετά τον δεύτερο χρόνο. Και πέρυσι μια χαρά πήγε, αλλά σίγουρα φέτος ήταν πολύ καλύτερα και αισιοδοξώ ότι είμαστε σε καλό δρόμο, με στόχο να σταθεροποιηθεί σε βολές πάνω από τα 75μ, γιατί τα τελευταία χρόνια, ανάλογες επιδόσεις σε πάνε σε όλους τους τελικούς, κάτι που σίγουρα είναι πολύ σημαντικό.
Γενικότερα, η σφυροβολία αντιμετωπίζει πρόβλημα, όσον αφορά χώρους προπόνησης, αλλά και χώρους αγώνων. Σίγουρα, το πρόβλημα αυτό στα Χανιά είναι οξυμένο, μου το έχει πει και ο Μιχάλης, έχω δει εικόνες και σίγουρα αξίζουν όλα τα παιδιά να έχουν καλύτερη αντιμετώπιση. Δυστυχώς η σφυροβολία δεν είναι το άθλημα που “πουλάει”, δεν είναι ούτε 100μ., ούτε 200μ. Πάντως από την πλευρά μου θα το γενίκευα το θέμα, βάζοντας το στη βάση του αθλητικού τουρισμού. Θέλω να πω ότι αν κάνετε ένα καλό και σωστό προπονητικό κέντρο, με δεδομένο ότι έχετε ηλιοφάνεια 10 μήνες το χρόνο, η απόσβεση του χρημάτων που θα δαπανηθούν θα γίνει ταχύτατα, γιατί δεν νομίζω ότι οι Ευρωπαίοι και όχι μόνον, δεν θα προτιμήσουν τα Χανιά, από το να πηγαίνουν στη Νότιο Αφρική ή σε κάποιο άλλο ζεστό μέρος για προετοιμασία.
• Ο 43χρονος προπονητής είναι ο κάτοχος -από το 2000- του πανελληνίου ρεκόρ στη σφυροβολία με 80.45μ, έχει πάρει μέρος 5 φορές (1996, 2000, 2004, 2008, 2012) σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ το 2002 κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στους ευρωπαϊκούς του Μονάχου με βολή στα 80.21μ. Τελευταία φορά αγωνίστηκε το 2013, στο πανελλήνιο ανδρών, κατακτώντας για 16η φορά την 1η θέση στη σφυροβολία και έκτοτε ασχολείται με την προπονητική.
