Το Σάββατο 15 τρέχοντος μηνός πραγματοποιήθηκε η πέμπτη εκδήλωση στο ΤΕΕ Χανίων για τον περιηγητή και μεγάλη προσωπικότητα, τον Μιχαήλ Δέφνερ που περιηγήθηκε την Κρήτη τέλος του 19ου αιώνα και κυρίως το 1918 που αυτής της χρονιάς το οδοιπορικό έγραψε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο στο βιβλίο του: «Οδοιπορικαί εντύπωσεις από τη δυτικήν Κρήτην» το οποίο, σαν το 49ο της σειράς, εξέδωσε ο Σύλλογος προς διάδοσιν ωφέλιμων βιβλίων. Βαυαρός στην καταγωγή αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στη διαδρομή του από Χανιά, Αποκόρωνα, Σφακιά και κυρίως στο φαράγγι της Σαμαριάς.
Ένας εγγονός του όμως από τον γιο του Όθωνα, που τον γιο αυτόν αναφέρει στο βιβλίο του ότι ήταν μαζί του στην περιήγηση, ο νεότερος Μιχαήλ Δέφνερ ήταν και αυτός μια μεγάλη προσωπικότητα για κάποιους τομείς της ζωής της χώρας μας.
Προχωρημένης της δεκαετίας το 1930 ήταν ο πρώτος χιονοδρόμος Έλληνας που διέπρεψε στο αγωνιστικό σκι και πρωτοπόρος στη διάδοση του στην Ελλάδα ως ένα καινούργιο άθλημα.
Υπηρέτησε εκπαιδευτής στο Τάγμα Χιονοδρόμων του 1941 που αποτελούνταν από εθελοντές χιονοδρόμους του Ορειβατικού Αθηνών, Πάτρας κ.λπ. και που εφοδιάστηκε με υλικό από αυτούς. Ο διοικητής του, ο θρυλικός ταγματάρχης Παπαρόδου έπεσε μαχόμενος σαν προσωπικά χειριστής πολυβόλου κατά την τελική επίθεση των Γερμανών και τιμάται κάθε χρόνο από τις Δυνάμεις καταδρομών. Η δε προτομή του βρίσκεται στο χιονοδρομικό κέντρο Ολύμπου και αλλού. Ο νεότερος Δέφνερ, καθηγητής της Χημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διετέλεσε πρόεδρος στον Ορειβατικό Αθηνών και μετά Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας και Αναρρίχησης Ελλάδος και τεχνικός σε μεγάλους χιονοδρομικούς αγώνες. Την 6η Απριλίου 1975 συνέβαλε ως κριτής στην άρτια τέλεση του μοναδικού χιονοδρομικού αγωνίσματος στα Λευκά Όρη με πανελλήνια συμμετοχή, και είχε ιδιαίτερους δεσμούς με τα Χανιά. Απεβίωσε το έτος 2001, ενώ η σύζυγος του, πρώην διευθύντρια μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας, υπήρχε εν ζωή μέχρι τελευταία, οδεύουσα στην εκατονταετία της.
Είχε δυο γιους, από τους οποίους ο ένας είναι καθηγητής πανεπιστημίου στον Βόλο.
Αντώνης Πλυμάκης
Υ.Γ. Ευχής έργο θα είναι να επανεκδοθεί από κάποιον ιδιωτικό, δημοτικό ή δημόσιο φορέα. Αξίζει.
