Μιχάλης Φραγάκης: Ένας θεοφώτιστος αρθρογράφος

Κύριε διευθυντά,

ο Μιχάλης Φραγάκης είναι ένας θεοφώτιστος αρθρογράφος που προσφέρει στους αναγνώστες του μεγάλες αλήθειες, κάτι που τα μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου, και τα ΜΜΕ μεθοδευμένα τις αποκρύπτουν.

Ευχαριστώ την εφημερίδα σας που φιλοξενεί τις απόψεις όλων όσων επιθυμούν να τις κοινοποιήσουν. Κάθε πρωί, η πρώτη ενασχόλησή μου είναι να την φυλλομετρήσω και πολύ συχνά ωφελούμαι από την αντικειμενική ενημέρωσή της. Αξιέπαινη είναι η προσφορά των επαγγελματιών υπάλληλων σας, αλλά μερικές φορές και των ερασιτεχνών αρθρογράφων… πολλοί από αυτούς είναι φίλοι μου, μερικοί και συγγενείς μου, σέβομαι και τιμώ την προσφορά τους. Ας μου επιτρέψουν όμως σήμερα να σχολιάσω έναν νεοφερμένο αρθρογράφο ο οποίος με τα συνεχόμενα ολιγόλογα κείμενά του αγκάλιασε τον ψυχικό μου κόσμο…

Αναφέρομαι στον Μιχάλη Φραγάκη. Αναμοχλεύω την μνήμη μου, στα περίπου 60 χρόνια που κατοικώ στα Χανιά αλλά τίποτα δεν μου θυμίζει το όνομά του, ίσως ποτέ δεν είχαμε συναντηθεί. Για πρώτη φορά έπεσε στην αντίληψή μου ένα άρθρο του στην εφημερίδα σας “Χανιώτικα νέα” 24-12-2020, μια αληθινή ιστορία -όπως γράφει- με τίτλο “ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ 1969”. Από τότε μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι γράφτηκε από ένα διαφορετικό άνθρωπο, και όταν βλέπω το δικό του κείμενο το τοποθετώ στο αρχείο μου με στόχο να το μελετήσω από κοινού μήπως και εγώ ωφεληθώ από την δική του αξιοθαύμαστη ανθρωπιά.

Έτσι στις 28-12-2020 διαβάζω το δεύτερο άρθρο του “ΤΟ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ”. Στις 30-12-2020 το “ΘΑΥΜΑ” όπως το ονομάζει. Την 2-2-2021 το “ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ”. Στις 5-2-2021 “ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ”. Στις 6-1-2021 “ΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΦΩΤΑ”. Στις 4-2-2021 “ΤΟ ΒΑΛΣΑΜΟΧΟΡΤΟ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ”. Στις 8-2-2020 “ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΓΗ”. Και όλα αυτά βέβαια από την φιλόξενη εφημερίδα μας τα “Χ.Ν.”.

Αγαπητέ κύριε Φραγάκη,
από τα γραπτά σας συμπεραίνω πως οι δυο μας βαδίζουμε σε δυο παρόμοιες αν όχι σε πανομοιότυπες στράτες. Η διάφορα μας είναι ότι όταν εγώ βλέπω την φωτογραφία σας υποθέτω πως βρίσκομαι σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία. Η στράτα που βαδίζω εγώ είμαι στην τέταρτη ηλικία δηλαδή στην εικοσαετία των μελλοθάνατων, και κανείς στον κόσμο δεν βρήκε παράστρατο για να την παρακάμψει. Λόγω της ηλικίας μου, παρακαλώ συγχωρήστε με που παίρνω το θάρρος να σας (συμβουλεύσω) σας άγνωστος φίλος σας, αφού πρώτα αποκαλύψω τον εαυτό μου. Από πολύ μικρός μου άρεσε να μουτζουρώνω τα τετράδιά μου με διηγήματα, με ποιήματα, με ειρηνικές και πολεμικές επαναστάσεις κτλ.

Όταν ενηλικιώθηκα, πρόσθεσα και τις εμπειρίες μου, κυκλοφορήθηκαν μέχρι τώρα τρία απ’ τα προσωπικά μου βιβλία, και η συμμετοχή μου σε δυο ομαδικά. Η ειλικρινή εκτίμησή μου Μιχάλη, είναι ότι τα γραπτά σου αντικατοπτρίζουν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, αποτελούν ανεκτίμητη αξία και υπερέχουν έναντι των επαγγελματιών θεολόγων, γιατί πηγάζουν από μια αγαθή ψυχή ενός ανιδιοτελούς πολίτη που πάλεψε μέσα στη ζούγκλα της ελληνικής κοινωνίας και βγήκε νικητής. Καλά κάνεις και τα δημοσιεύεις, δεν φτάνει όμως αυτό για να ολοκληρωθεί ο στόχος σου πρέπει να τα κάνεις βιβλίο. Δεν ξέρω σε πια Σχολή φοίτησες, ούτε ποιο είναι το επάγγελμά σου. Αν δυσκολεύεσαι μην δειλιάσεις, κάποιος θα βρεθεί να σε βοηθήσει.

Εκτιμώ πως είσαι τελειόφοιτος από το μεγαλύτερο κοινωνικό πανεπιστήμιο, από το οποίο αυτοδιδάχτηκες όσα συμπυκνώνονται στην λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ με όλα τα γράμματά της κεφαλαία. Αν αυτά τα αφήσεις διάσπαρτα λίγους θα ωφελήσουν αν τα κάνεις βιβλίο θα μείνουν αθάνατα στην ιστορία. Και πλήθος κόσμου θα ωφεληθεί.

Με χριστιανική αγάπη
Σήφης Χιωτάκης του Μανώλη,
μέλος της λογοτεχνικής παρέας Ν. Χανίων