Πέρα από το «άστο τώρα…», «θα δούμε, δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό», δεν άκουσα και ένα επιχείρημα της προκοπής για την εκχώρηση των Μνημείων των Χανίων στο Υπερταμείο.
Αναρωτιέμαι, οσονούπω, ποια άλλη Μνημονιακή κυβέρνηση (γιατί είχαμε κάμποσες…) δέχτηκε να υπογράψει τέτοια πράγματα.
Αντιλαμβάνονται πια όλοι οι κύριοι “θα δούμε…”, ότι η τοπική κοινωνία, η σύμπασα, έχει αρχίσει και αισθάνεται αυτό το ψυχικό χάσμα με τη δημιουργική ασάφεια.
Καλαμπούρια θα μου πείτε, αλλά προοδευτικά θ’ αρχίσει να τοποθετείται δημόσια η κοινωνία. Η κρυψίνοια του «άστο να δούμε», η κολπατζίδικη τακτική, αρχίζει βαθμηδόν και γίνεται αντιληπτή. Θα μου πείτε και αν γίνει αντιληπτή τι θα συμβεί;
Τίποτε άλλο εκτός το «πωλείται όπως είναι επιπλωμένο»…
Μηδέν από μηδέν, μηδέν…
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε,στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο σας το βασικό ερώτημα είναι πως φθάσαμε στο σημείο να μην σεβόμαστε τα ιερά και τα όσια της φυλής μας;Πότε και πως διολισθήσαμε ηθικά και πνευματικά και γίναμε κοινωνία του “ε και;”,”έλα μωρέ τώρα δεν βαρυέσαι ποιός ασχολείται τώρα” και του βούτηξε να φας και κλέψε νάχεις.΄Ολοι γνωρίζουμε ότι οι λαοί επιβιώνουν όταν έχουν ρίζες,σημεία αναφοράς,έργα και τάφους των προγόνων τους,μαγιά που θάλεγε και ο Μακρυγιάννης.Ας σκεφτούμε πόσοι λαοί χάθηκαν από το πρόσωπο της γής γιατί είχαν ρηχά θεμέλια και σκορπίσανε στους 5 ανέμους. Ειδικά εδώ στην Κρήτη δεν χρειάζεται να πάμε μακρυά.Μόλις πριν από λίγες δεκαετίες οι πατεράδες και οι μανάδες μας δώσανε μαθήματα αξιοπρέπειας,τιμής,θάρους αντισταθήκανε στο φασισταριό του Χίτλερ και επιβεβαίωσαν την γενιά των παππούδων μας που έκανε θαύματα.Εμείς τι κάνουμε;Σε ποιούς εμπιστευτικήκαμε την κληρονομιά μας;Σε ποιούς εμπιστευτήκαμε την ιερή υποχρέωση μας να διατηρήσουμε τους τάφους και τα ιερά των παππούδων μας για να μπορούμε να ακουμπάμε την ψυχή μας και να δακρύζουμε; Δεν γνωρίζαμε τις αντιλήψεις τους;Η ιστορία είναι αμίλεικτη και δεν συγχωρεί άγνοια,σε σβήνει απλά από το χάρτη….Με εκτίμηση.