[ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ]
– ΟικονομΙα και πολιτικΗ
Μια τρομακτική αλήθεια, που βιώνουμε χρόνια τώρα με την κρίση, είναι η ρήση λέει πως «η οικονομική πραγματικότητα υπερτερεί της πολιτικής και τη διαμορφώνει». Ο λαός αντιλαμβάνεται την ουσία αυτής της πραγματικότητας άσχετα με τα τόσα και τόσα που υποφέρει. Γι’ αυτό και δεν επιθυμεί εκλογές στην τόσο λεπτή φάση που διανύουμε.
Καταλαβαίνει πως όποιος κι αν βγει στην κυβέρνηση, όποτε κι αν γίνουν εκλογές, θα είναι δέσμιος μιας οικονομικής πραγματικότητας την οποία δεν θα μπορεί να ανατρέψει με λόγια και ευχολόγια. Ή και έργα! Θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να διαμορφώσει (προσαρμόσει) την πολιτική του ανάλογα με τις συγκυρίες εγκαταλείποντας τους προεκλογικούς του λεονταρισμούς. Διότι, πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι του ευκταίου. Αν θέλει πραγματικά να σώσει τη χώρα… Λέμε αν…
– ο εθελοντισμος
Είναι μια μορφή οργάνωσης, με στόχο την αυτοάμυνα των πολιτών, κυρίως την προστασία και ενίσχυση όσων γύρω μας πλήττονται από τη σκληρή κυβερνητική οικονομική πολιτική. Ευτυχώς στα Χανιά έχουν δημιουργηθεί πολλά “κύτταρα” εθελοντισμού που συνενώνουν τον κόσμο και βοηθούν με κάθε τρόπο τους δεινοπαθούντες συμπολίτες μας.
Ειδικά τις μέρες των εορτών που η έλλειψη των στοιχειωδών γίνεται εμφανέστερη, η “πολιτική” της αλληλεγγύης είναι η καλύτερη πολιτική. Πολλοί συμπολίτες μας όμως, δεν συμμετέχουν ενσυνείδητα σε μορφές αλληλεγγύης προβάλλοντας το επιχείρημα (;) ότι «αυτό είναι δουλειά του κράτους», όχι δική τους.
Σωστά! Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε, αν πράγματι είχαμε κράτος δικαίου. Αν δηλαδή, όλοι πληρώναμε τους φόρους που μας αναλογούσαν, αν οι φόροι ήταν πράγματι ανταποδοτικοί σε έργα και κοινωνικές υποδομές, αν οι κυβερνώντες σκέφτονταν πρώτα τον πολίτη, έπειτα την καρέκλα τους κ.λπ.
Ακριβώς, αυτή η έλλειψη των παραπάνω ενισχύει το κίνημα του εθελοντισμού. Ταυτόχρονα μας κάνει να συνειδητοποιούμε τη βαρύτητα της ψήφου, τις αλλαγές που πρέπει να απαιτήσουμε, όπως και ποιους πρόκειται να ψηφίσουμε… Σαν μεμονωμένα άτομα, η αλληλεγγύη στους άλλους συνιστά τη μοναδική δυνατότητά μας, για να κρατηθεί ζωντανή η αυτοπεποίθηση των ανθρώπων. Για να μη παραδοθεί μια ολόκληρη κοινωνία στο νόμο της κατάθλιψης και της κενού νοήματος ζωής.
– η πρωτη ψηφοφορια
Εύλογη η αγωνία όλων, Ελλήνων και ξένων, για την εκλογή (ή μη) του Ελληνα ΠτΔ, που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα πολυενδιέφερε κανένα! Βλέπετε, διαμορφώθηκε μια τέτοια πολωτική κατάσταση στη χώρα εξαιτίας της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και της φιλαυτίας των πολιτικών μας, ώστε να βρισκόμαστε σε ένα επικίνδυνο (για όλους) πολιτικοοικονομικό αδιέξοδο/σταυροδρόμι.
Απ’ ό,τι φαίνεται, το “πείραμα” Ελλάδα συνεχίζεται. Πρόκειται για ένα “παγκόσμιο” πείραμα με θύμα μια “ειδική περίπτωση/χώρα”, που αφορά τόσο στη μελλοντική ευρωπαϊκή (και όχι μόνο) οικονομία, όσο και -κυρίως- στην ευρωπαϊκή πολιτική. Αν τα καταφέρουμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να ανατρέψουμε “το παράδειγμα” και να γίνουμε “υπόδειγμα”, μάλλον θα βγούμε όλοι κερδισμένοι.
