-(Μια “επιστροφή”) Υπάρχει μια “τρελή” αρχή (που αποδίδεται στον Αϊνστάιν): να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα! Δεν γίνεται. Πάρτε παράδειγμα τον μονότονο τρόπο διδασκαλίας ενός μαθήματος (με επανάληψη των ίδιων λέξεων), τον τρόπο σκέψης (μια και μοναδική), ή τον τρόπο με τον οποίο ένα κόμμα πάει στις εκλογές. Έτσι, ο Λάκης Λαζόπουλος στη διαδικτυακή του ραδιοφωνική εκπομπή στο «newsbreak.gr», αναφερόμενος στην “επιστροφή” Πολάκη στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για το είπα-ξείπα του Τσίπρα, είπε: «με το ίδιο “παρεάκι” δεν μπορείς να φέρεις διαφορετικό μέλλον». Κάτι που ισχύει για όλα τα κόμματα που επιμένουν στη μη διαγραφή βαριδίων ή στη μη ανανέωσή τους με νέα στελέχη.
-(Ο μεγάλος θυμός) Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα που, μετά τα Τέμπη, ο κόσμος συνεχίζει να παραμένει θυμωμένος. Είναι και στη Γαλλία του Μακρόν (φωτ.), όπου γίνεται προσπάθεια να περάσει ένα συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο (με αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 62 στα 64). Στην ουσία -και στις δυο χώρες- τα αίτια του θυμού είναι βαθύτερα: σ’ εμάς φαινομενικά είναι η ανέλεγκτη ακρίβεια και το ανεύθυνο των υπευθύνων σε καίριες θέσεις του κράτους· στη Γαλλία είναι η εύνοια που δείχνει ο Μακρόν στη γαλλική πλουτοκρατία καθώς κι η περιφρόνησή του στους απλούς φορολογουμένους. Δεν πρόκειται για “περιθώρια” που διαμαρτύρονται: έχουμε και στις δυο χώρες τις πιο ογκώδεις συγκεντρώσεις, εδώ και χρόνια. Κι αυτό κάτι λέει για το μέλλον…
