-(Οι παρελάσεις) Οι μαθητικές παρελάσεις (φωτ.) επί δεκαείες συνεχίζουν να γίνονται κατά τον κλασικό τρόπο που καθιερώθηκε από την εποχή του Μεταξά. Βέβαια, είναι συνεχείς οι αντιπαραθέσεις για τη σκοπιμότητα ή μη της ύπαρξής τους, με εντονότερη πρόσφατα τη διαμάχη για το ποιος “δικαιούται” να κρατάει ως σημαιοφόρος ενός σχολείου τη σημαία! Είναι όμως παιδαγωγικά ορθό να “επιβάλλει” το εκάστοτε κράτος τη συμμετοχή των μαθητών σε μια καθαρά στρατιωτική εκδήλωση -όπως είναι οι εθνικές επέτειοι με τις παρελάσεις τους; Αλήθεια, πόσο “φρονηματίζονται” οι παρελαύνοντες μαθητές χωρίς τη βαθιά γνώση της ιστορίας του γεγονότος που καλούνται να τιμήσουν; Πόσο ρεαλισμό και προβληματισμό να κρύβει η ερώτηση «Υπάρχει κανείς από μας τους παριστάμενους εδώ που να έχει σκεφτεί ότι η παρέλαση των σχολείων στους δρόμους ενδεχομένως να αποτελεί έναν πειθαναγκασμό;», ρητορική ερώτηση που είχε υποβάλλει στο ακροατήριό του ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος σε μια επιστημονική ημερίδα (18.12.1992), δείχνοντας έτσι ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα “αυτονόητα”; Περισσότερη σκέψη και κυρίως περισσότερη Παιδεία, ίσως έλυνε πολλά παλιά προβλήματα.
-(για μια ενδιαφέρουσα έκδοση) Εδώ στην Κρήτη αυτό που εντυπωσιάζει κάθε ξένο ή “ξενομπάτη”, κάθε περαστικό ή επίμονο τουρίστα, είναι τα τοπωνύμια. Προσωπικά, δεν αντιλήφθηκα ποτέ το γιατί αυτή η πλημμυρίδα τοπωνυμίων, μάλιστα εκ πρώτης όψεως ανεξήγητων γλωσσικά… Την απορία μας αυτή έρχεται να λύσει -τουλάχιστον για μια σημαντική περιοχή στο Σέλινο, την Κάντανο- το πολύ ενδιαφέρον πόνημα του “Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Καντανιωτών-η Καντανία” (με τη βοήθεια και της Περιφέρειας Κρήτης), με τίτλο “Κάντανος -Τοπωνύμια και Οικισμοί” (φωτ.). Είναι μια φιλότιμη προσπάθεια όχι μόνο διάσωσης της υπάρχουσας επωνυμίας και (ετυμολογικής ή ιστορικής) προέλευσης ενός χώρου (17 συνολικά μικρών ή μεγάλων συνοικισμών της Καντάνου), αλλά και ένας πρακτικός οδηγός για όποιον ήθελε να γνωρίσει καλύτερα την περιοχή. Μακάρι να βρεθούν μιμητές και σε άλλες περιοχές.
