-(υπογεννητικότητα) Σύμφωνα με την εφημερίδα “New York Times” (1-8-23) η χώρα μας τοποθετείται στις επτά πιο γερασμένες χώρες του κόσμου για το 2050. Δηλαδή, σε 27 χρόνια υπολογίζεται ότι ο ένας στους 4 κατοίκους της Ελλάδας θα είναι πάνω από 65 χρόνων! Αν υπολογίσουμε την άρνηση πολλών νέων μας να παντρευτούν και να αποκτήσουν οικογένεια, ώστε να “ανανεωθεί” ο πληθυσμός, αντιλαμβανόμαστε το δημογραφικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η χώρα. Έχεις και τον Τούρκο δίπλα να καραδοκεί…
-(θαλασσινοί χανιώτικοι στίχοι) Ήλιος με κέρατα, ήλιος με δόντια, καυτό λιοπύρι, καύσωνας, κυνικά καύματα, κατακαλόκαιρο, ήλιος του θανάτου: λους τους χαρακτηρισμούς κουβαλάει ένας καλοκαιρινός ήλιος, όταν βέβαια δεν ξέρεις πώς να τον αντιμετωπίσεις. Είναι ευεργετικός, αλλά και θανάσιμος, εκτυφλωτικός αλλά και πηγή θαλπωρής· συνδέεται στενά με την πλανεύτρα “ερωμένη” του -την υγρή απεραντοσύνη της θάλασσας, όπως την υμνεί ο Γ. Μανουσάκης (φωτό 2):
“…Το καλοκαίρι έρχεται κοντά µας
σιγαλή κι ηµερη
διάφανη σαν τ’ αθάµπωτο γυαλί.
Κάνει στρωτές µετάνοιες πάνω στα χαλίκια
και µάς φιλεί τα πόδια ταπεινά…”.
-(η γεωμετρία της πίστης) Σε όποια εκκλησία ή μοναστήρι κι αν προστρέξει κανείς, ειδικά με το φως του καλοκαιριού, θα μείνει έκπληκτος, όχι μόνο από τις βυζαντινές αγιογραφίες αλλά κι από την αρχιτεκτονική κατασκευή τους (φωτό). Και παντού σκαλισμένο θα βρείς το χνάρι κάποιου πιστού, ιδρυτή ή απλώς περαστικού από τη μονή ή την εκκλησία. Η γεωμετρία της πίστης όπως και το αλφαβητάρι της συγκινούν.
