Το φετινό καλοκαίρι ζωντάνεψε περισσότερο ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος. Εννοούμε ότι υπήρχε εντονότερη συμμετοχή του κόσμου στις κινηματογραφικές προβολές και όχι μόνο. Σ΄αυτό συνετέλεσαν, κατά την άποψή μας, πλην του πράγματι δροσερού και πολιτισμένου περιβάλλοντος, δύο επιπλέον παράγοντες: η ποιότητα των προβαλλομένων ταινιών και η κοινωνική πολιτική του Δήμου Χανίων. Σε ό,τι αφορά την ποιότητα, μάρτυς είναι ο σχεδόν κάθε βράδυ πλήρης χώρος προβολών. Σε ό,τι δε αφορά την κοινωνική πολιτική του Δήμου, θα λέγαμε πως είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία Δήμου-ΚΑΜ Χανίων με τις “κάρτες ελεύθερης εισόδου” (φωτ. 1) σε ορισμένα άτομα για ορισμένο αριθμό προβολών. Θα θέλαμε να επισημάνουμε εδώ την ευγενική παρουσία σε κάθε προβολή καθώς και τη συμπεριφορά και υπομονή της αρμόδιας (επί των προβολών) υπαλλήλου του Δήμου Χανίων. -Τα Χανιά είναι μοναδική μεσογειακή πόλη που “ταξιδεύει” στο χρόνο και μας ταξιδεύει όλους μαζί της: κατοίκους και επισκέπτες. Οι εικόνες που παρουσιάζουν στην παραμικρή αλλαγή του καιρού είναι ποικίλες και πάντα φαντασμαγορικές (φωτ. 2). Εκεί στο μεταίχμιο που πάει η καυτή θερινή μέρα να παραχωρήσει τη θέση της στη νύχτα, η εικόνα του λιμανιού μάλλον παραπέμπει σε άλλους κόσμους. – Βέβαια, Χανιά δεν είναι μόνο το παλιό λιμάνι. Είναι και κάτι ερειπωμένα κτίσματα που για δεκαετίες στέκονται όρθια όπως-όπως απειλώντας τους περαστικούς με τραυματισμούς. Ένα από αυτά και το κτίσμα (φωτ. 3) μεταξύ Τζανακάκη και Σφακίων, απέναντι από τον Δημοτικό Κήπο, που αποτελεί δείγμα κάθε άλλο παρά τιμητικό για τον Δήμο. Η νέα κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, θα ενδιαφερθεί άραγε ενεργά, ώστε να αξιοποιηθούν κάποια παλιά εγκαταλελειμμένα δημόσια κτίσματα, ή θα τα παραπέμψει κι αυτή στο απώτερο μέλλον;
