(Η συν-διαβίωση) Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Το βιώσαμε κι εμείς την εποχή που πρωτοβγήκαμε στη δουλεια (Σύμη, Δωδεκάνησα). Σήμερα όμως, τείνει να γίνει κανόνας. Από τη μια ο υπερτουρισμός, η διαρκής ακρίβεια ζωής και οι κακές αμοιβές εργασίας· από την άλλη το κύκλωμα του airbnb και το πανάκριβο των νεόδμητων κατοικιών, αναγκάζουν τους νέους να προτιμούν την συγκατοίκηση ως τρόπο ζωής. Αυτό αφορά κυρίως όσους γεννήθηκαν μεταξύ του 1990 και 2010. Η λεγόμενη “συν-διαβίωση” βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση σε άλλες χώρες, με ανάλογες κατασκευές κατοικιών. Εδώ είμαστε ακόμη στο… μεσαίωνα τού να βλέπουμε εκπαιδευτικούς να μένουν στα αυτοκίνητά τους, ώσπου να βρεθεί κάποια τρώγλη για κατοικία.
(Ζωοφιλία;) Βγάζουν βόλτα τους σκύλους τους και δεν τους ενδιαφέρει πού θα τους αμολήσουν! Μάλιστα πολλές φορές χωρίς έλεγχο. Όσο για τις “εκκενώσεις” των ζώων τους, θα τις βρείτε είτε στην πιλοτή ή τον κοινόχρηστο κήπο σας, είτε στις προστατευτικές ζαρντινιέρες σας, είτε και στην είσοδο της πολυκατοικίας! Φυσικά και δεν είναι όλοι οι ζωόφιλοι έτσι (φωτ.). Μιλάμε για ορισμένες εξαιρέσεις οι οποίες όμως επιβεβαιώνουν το απαράδεκτο φαινόμενο που αντικρίζουμε στην πόλη. Δεν αρνούμαστε ότι ο Δήμος έχει τοποθετήσει σε διακριτά σημεία “διευκολυντικές” κατασκευές για τους φιλόζωους. Το πόσο χρησιμοποιούνται αυτές είναι θέμα μάλλον ζωοφιλικής αγωγής των συμπολιτών μας.