1.- ΠΡΩΤΑ, να συγχαρούμε (και να ευχαριστήσουμε) τους ιδρυτές της ιστορικής εφημερίδας “X.ν.”, Γιάννη και Ελένη Γαρεδάκη που, σε συνεργασία με τη νέα δ/νση των “Χ.ν.”, ανέλαβαν μια πρωτότυπη πρωτοβουλία: αντί να γιορτάσουν τα 50 χρόνια από την έκδοση της εφημερίδας αλλιώς, αφιέρωσαν τη σημαντική αυτή επέτειο στη μαθητιώσα χανιώτικη νεολαία προκηρύσσοντας διαγωνισμό “ρεπορτάζ”, με θέμα “Τύπος-Εκπαίδευση-Τοπική Κοινωνία”.
Η κίνηση αποδείχθηκε όχι μόνο μια γενναιόδωρη προσφορά στην κοινωνία των Χανίων, αλλά και έξυπνη. Εξάλλου, η αθρόα συμμετοχή μαθητών, φορέων και κοινού στην προχθεσινή απονομή των βραβείων, αποτέλεσε ζωντανή επιβράβευση/απόδοση τιμής στους ιδρυτές της. Να ευχαριστήσουμε την Περιφερέρεια Κρήτης, ιδιαίτερα την ολόθερμη παρουσία του περιφερειάρχη Κρήτης κ. Αρναουτάκη, την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων για την παραχώρηση του «Πνευματικού Κέντρου Χανίων» καθώς και τους εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων ή άλλων φορέων, γονείς ή απλούς πολίτες που παραβρέθηκαν στη μεγάλη Σαββατιάκη (13/1/18) «γιορτή της δημοσιογραφίας», όπως την ονόμασε ο κ. Παρασκευάς Περάκης, νυν διευθυντής της εφημερίδας.
Ο ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ διαγωνισμός «ρεπορτάζ» των «Χ.ν.» υπήρξε τελικά υπερεπιτυχημένος αφού δραστηριοποίησε τα περισσότερα σχολεία του νομού. Στις εργασίες των μαθητών- όλες δημοσιεύτηκαν δυο φορές και μάλιστα σε περίοπτη θέση της εφημερίδας- φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι νεαροί «ρεπόρτερ» ερεύνησαν και επιχείρησαν να καταγράψουν με σοβαρότητα και δημοσιογραφική δεοντολογία ό,τι απασχολεί αυτούς και τον περίγυρό τους, είτε πρόκειται για εκπ/κά ή κοινωνικά ζητήματα ή άλλα…
2.- ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ τα μαθητικά κείμενα και κρίνοντάς τα με το βλέμμα ενός παλιού εκπ/κού, που έχει κάποια θητεία στο δημόσιο λόγο και σε εκδόσεις μαθητικών εντύπων, ας μου επιτραπούν οι παρακάτω επισημάνσεις:
-Όλες οι εργασίες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Όλες θα άξιζαν ένα βραβείο, κάτι που δυστυχώς πρακτικά είναι αδύνατο.
-Τα παιδιά έχουν βιωματικές σχέσεις με τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους: η ελλειμματική και στρεβλή Παιδεία, η αλληλεγγύη μέσω fb, οι συνέπειες από ακραία καιρικά φαινόμενα, η ψηφιακή εποχή, ο αλκοολισμός, η έλλειψη κατάλληλων χώρων για μαθητικές δραστηριότητες, τα τροχαία, ο ελεύθερος χρόνος, το παλιό σχολείο, η παράδοση, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, το μέλλον κ.ά., είναι μερικά από αυτά που παρουσιάστηκαν απ΄τα παιδιά, πολύ δυνατά. Όλα διαποτίζονται από την αγωνία και την πίκρα τους, επειδή τα περισσότερα παραμένουν άλυτα.
-Οι μαθητές, με τις όποιες αδυναμίες τους, φροντίζουν να κάνουν κατανοητές τις απόψεις τους χρησιμοποιώντας μια καλοδουλεμένη γλώσσα, σχεδόν επαγγελματική. Εδώ πρέπει να επισημανθεί και να επαινεθεί η ευεργετική συμβολή/βοήθεια των υπεύθυνων καθηγητών/συντονιστών των δημοσιογραφικών ομάδων. Θα λέγαμε μάλιστα πως είναι κρίμα που «η ανάγνωση, η συζήτηση και η κριτική των άρθρων μιας εφημερίδας ή ενός περιοδικού» δεν γίνεται σε καθημερινή βάση στα σχολεία. Σε άλλες χώρες, η διδασκαλία του Τύπου στους μαθητές είναι αυτονόητη. Κι αυτό, επειδή οξύνει την κριτική σκέψη, μαθαίνει στους μαθητές να βλέπουν «πίσω από τις λέξεις» και τους εισάγει στη λεγόμενη δημιουργική γραφή.
-Όταν, λοιπόν, δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να εκφραστούν μέσω μιας εφημερίδας είναι ξεκάθαρα και ειλικρινή στις παρατηρήσεις τους. Εμείς, οι μεγάλοι δεν δίνουμε τη σημασία που πρέπει στα προβλήματά τους.
-Τα παιδιά παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες προτάσεις στις εργασίες τους. Προτάσεις και λύσεις εφικτές. Αρκεί βέβαια να ενδιαφερθούν οι φορείς στους οποίους (έμμεσα ή άμεσα) απευθύνονται, να τα συμβουλευθούν, να συζητήσουν μαζί τους.
ΕΙΝΑΙ παρήγορο στη μιζέρια που μας πλήττει εδώ και 8 χρόνια, οι νέοι να μη το βάζουν κάτω. Βιώνουν τις οικτρές καταστάσεις μαζί μας και προσπαθούν, όσο τους το επιτρέπουν οι συνθήκες, να διαμαρτύρονται και να αγωνίζονται με κάθε τρόπο -και η δημοσίευση στον Τύπο είναι ένας τρόπος-, ώστε να βελτιώσουν τον κόσμο στον οποίο καλούνται αύριο να ζήσουν.
ΤΕΤΟΙΕΣ εμπειρίες, όπως ένας δημοσιογραφικός διαγωνισμός, μαθαίνει στα παιδιά τι θα πει υπευθυνότητα και τί συνειδητός πολίτης. Τους παρέχει τη χαρά της συνεργατικής δημιουργίας και του ομαδικού πνεύματος, τα αναγκάζει να εγκαταλείπουν ατομισμούς/ εγωισμούς ωθώντας τα στο να εργαστούν για το γενικότερο καλό.
3.-ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, εύχομαι και το ελπίζω, πως η σημερινή ευγενική άμιλλα των παιδιών στο πεδίο της δημοσιογραφίας, θα έχει και συνέχεια. Ας πούμε, το να διοργανώνεται ένα ετήσιο «φεστιβάλ νεανικής δημοσιογραφίας»* με τη συμβολή των «Χ.ν.» αλλά και χορηγούς τις αρχές (Περιφέρεια-Δήμοι), θεωρείται κάτι το εφικτό, αλλά και ενισχυτικό για την έννοια της δημοκρατίας. Μόνον έτσι τα παιδιά θα είναι σε άμεση και διαρκή επαφή με τα προβλήματα που τα απασχολούν απαιτώντας την επίλυσή τους. Τους ευχόμαστε, με όπλο, το δημοσιογραφικό λόγο, να γίνουν -όπως έλεγε ο Αντώνης Σαμαράκης- «η άμμος στα γρανάζια της εξουσίας»…
Υ.Γ. [Οι παραπάνω επισημάνσεις διαβάστηκαν από τον γράφοντα ,όντας μέλος της Κριτικής Επιτροπής του πρώτου διαγωνισμού ρεπορτάζ των «Χ.ν.», κατά την απονομή των βραβείων στο «Πνευματικό Κέντρο Χανίων» (13-1-18).
*Η δε πρόταση για γενικότερο νεανικό δημοσιογραφικο διαγωνισμό στην Κρήτη, υποστηριζόμενη από τον κ. Γιάννη Γαρεδάκη, έγινε ασμένως αποδεκτή από τον παρευρισκόμενο Περιφερειάρχη Κρήτης, κ. Αρναουτάκη. Οψόμεθα…]
