[Το συριζανελικό παράδοξο]: Η τελευταία εξέλιξη στο δράμα που παίζεται στην ετερόκλητη κυβέρνηση των Συριζανέλ είναι, ο μεν υπουργός της Εθνικής Άμυνας (Π. Καμμένος) να διαφωνεί με μία τόσο σημαντική επιλογή της κυβέρνησης – Συμφωνία των Πρεσπών- και να παραμένει στη θέση του “επιβραβευόμενος”(!), ενώ αντίθετα να αποπέμπεται ο υπουργός των Εξωτερικών (Ν. Κοτζιάς), ο “αρχιτέκτονας” της συμφωνίας! Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος αμοραλισμός και το αλαλούμ στην πολιτική, τότε κάθε έννοια χάνει τη σημασία της. Αλλά, βλέπετε, οι εσωκομματικές ισορροπίες είναι αυτές που χαράσσουν την πολιτική -ακόμη και την εθνική! Αυτό δε το παράδοξο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής φαντάζει σε γνώστες της διεθνούς πολιτικής εντελώς πρωτότυπο! Για μας είναι προβλέψιμο: γλυκιά είναι η εξουσία και μπροστά στην απώλειά της, όλα είναι αποδεκτά, ηθικά και νόμιμα! Αλλά ή δεν πάνε μακριά ή συνοδεύονται από εθνικές καταστροφές…
[περί Ρουβίκωνα] Δεν ξέρουμε ποιες προθέσεις είχε και έχει το «νεόκοπο»(;) αναρχικό κίνημα με το ρωμαϊκό όνομα “Ρουβίκωνας”. Αυτό που μας ενοχλεί, ως απλούς πολίτες, είναι η δυνατότητά του, χωρίς μάλιστα να παρεμβαίνει καμιά δικαστική ή εκτελεστική εξουσία, να εισέρχεται ανενόχλητος παντού: να κάνει κατάληψη γραφείων κομμάτων, επιθέσεις σε εταιρείες, πρεσβείες (πρόσφατα του Καναδά) ή να εισβάλλει σε νοσοκομεία και τώρα σε ΑΕΙ (Φιλοσοφική ΕΚΠΑ). Λες και δεν υπάρχει κράτος, νόμοι, όρια έκφρασης, δικαιώματα κι ελευθερίες των άλλων. Εκατόν είκοσι (120) άτομα κάνουν ό,τι θέλουν και όπου θέλουν! Οσο για τον αρμόδιο επί της Παιδείας υπουργό, ε, αυτός μάλλον ενθυμούμενος την περίφημη διάβαση του ποταμού Ρουβίκωνα από τον Ιούλιο Καίσαρα (49 π.Χ.), με τη γνωστή του ρήση alea jacta est (=ο κύβος ερρίφθη) έριξε κι αυτός τον “κύβο” του: έκανε επιδρομή στη μόρφωση των παιδιών καταργώντας αρχαία και λατινικά κείμενα!
[Το Σκοπιανό, μετά την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών] Σίγουρα ανοίγει νέα σελίδα (υπέρ ή κατά της Ελλάδας θα φανεί σύντομα) η επικείμενη ψήφιση των αλλαγών του Συντάγματος της γειτονικής χώρας. Σίγουρα η παρουσία εκεί του Μάθιου Πάλμερ (φωτ.), βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, έπαιξε τον “κρυφό” ρόλο της στο να βρεθούν οι αναγκαίοι ψήφοι (80). Ετσι, σίγουρα οι υπόνοιες για “εξαγορά” βουλευτών της σκοπιανής αντιπολίτευσης δεν είναι ανυπόστατες. Εξάλλου, ποιος ξεχνάει την ελληνική “αποστασία” και τη σαλαμοποίηση της ΕΚ του Γ. Παπανδρέου (του πρεσβύτερου), με παρέμβαση πάλι των ΗΠΑ το 1964-1965; Εδώ (στα Βαλκάνια) είμαστε “ελεύθεροι” όσο μας το επιτρέπουν οι ΗΠΑ, η Ρωσία ή η Ε.Ε. Επειδή ακριβώς η γεωπολιτική και γεωστρατηγική μας θέση ενδιαφέρει άμεσα όλους τους μεγάλους “παίκτες”. Κοντά δε στο Σκοπιανό, προστίθεται και το ενεργειακό, οπότε έχουμε να δούμε πολλά ακόμη…
