[Η Πείνα] Θυμάμαι, με τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα, τότε στην αρχή της κρίσης (2011), ένα ανησυχητικό σύνθημα γραμμένο σε ένα πλακάτ: «Φοβάμαι την πείνα μου»! Ήλθε δυστυχώς η εποχή που το ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα σπάει ρεκόρ από χρόνο σε χρόνο. Αποτέλεσμα; Οι εικόνες που βλέπουμε έξω από κάδους σκουπιδιών, άστεγους, αλλά και έξω από κέντρα διανομείς συσσιτίων ή τροφίμων. Κι εδώ στα Χανιά η κρίση φτώχειας κάνει θραύση… Πιο παλιά είχαμε και αθώες “κλοπές” τροφίμων στα σούπερ μάρκετ. Βέβαια, με τα bar code σήμερα και τον ηλεκτρονικό έλεγχο η “κλοπή” έχει δυσκολέψει. Οχι όμως και η επί τόπου κατανάλωση τροφίμων! Εντός του καταστήματος! Σχεδόν καθημερινά οι υπάλληλοι των σούπερμάρκετ ανακαλύπτουν συσκευασίες από σοκολάτες ή άλλα είδη στους διαδρόμους, σε γωνίες, πίσω από πάγκους. Γι’ αυτό, σε περίπτωση που -οι υπάλληλοι- δουν κάποιον να τρώει, κάνουν τα στραβά μάτια. «Αν ο άλλος πεινάει, εμείς τι να του πούμε; Το τρώει και φεύγει», λένε. Νέοι καιροί, νέα ανθρώπινα δράματα…
[Ανήκουστο στον κυνισμό του] Ενώ όλη η Ελλάδα μένει σοκαρισμένη από το πρόσφατο τροχαίο στην εθνική οδό, όπου έχασαν τη ζωή τους 4 άνθρωποι, αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του Νίκου Μανιού (ΣΥΡΙΖΑ). Μίλησε για ταξικά(!) χαρακτηριστικά του δυστυχήματος. Είπε ο παραπάνω βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στον ΑΝΤ1, αναφερόμενος στον οδηγό της Porsche: «Εμπεριέχει το ταξικό στοιχείο! Τι να πω, επειδή ήταν παιδί πλουσίου είχε καλό αυτοκίνητο ή επειδή ήταν παιδί πλουσίου, δεν είχε μάθει να σέβεται τη ζωή των άλλων;». Για να προσθέσει και τα εξής: «Οτι υπάρχουν γρήγορα αυτοκίνητα είναι ένας ταξικός(!) παραλογισμός, διότι απευθύνεται σ’ έναν πολύ πλούσιο, εγώ δεν μπορώ να αγοράσω τέτοιο αυτοκίνητο. Ο άλλος το παίρνει εύκολα. Αυτή η ευκολία δημιουργεί μια κατάσταση στον ίδιο ότι “δεν βαριέσαι, όλα είναι δικά μου”»! Δυστυχώς, παρόμοιες απόψεις, φέρεται ότι εξέφρασε και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, η Μερόπη Τζούφη. «Η πρώτη ανάγνωση είναι αυτή: ότι είναι ένα πολύ πλούσιο παιδί με πολύ ακριβό αυτοκίνητο, να μη βλέπει όριο στο δρόμο και να θεωρεί ότι όλα αυτά του ανήκουν. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να έχει αυτή την έπαρση και να συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο. Να μην είναι οριοθετημένος. Ετσι έγινε πρόξενος αυτού του ατυχήματος». Απορία μας: Μα, ακόμη και τον θάνατο επιμένουν ορισμένοι Συριζαίοι να τον βλέπουν ιδεοληπτικά και “ταξικά”; Τόση εμμονή; Τι να πούμε;
