-(Έσω-συριζαίικα) Όσο πλησιάζουμε στις δεύτερες εκλογές (25/6), η εξάντληση θα ζωγραφίζεται αυξανόμενη στα πρόσωπα των δυο ουσιαστικά μονομάχων. Οι δημοσκοπήσεις μπορεί να λένε ό,τι θέλουν, τον τελευταίο λόγο έχει η ψήφος. Για την ώρα και με δεδομένο τον τρόπο που διεξάγεται ο προεκλογικός αγώνας, δεν φαίνεται να αλλάζουν πολύ οι συσχετισμοί (21/5). Όμως, τη μεγάλη υπαρξιακή αγωνία την έχει πρωτίστως η αξιωματική αντιπολίτευση – ο ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται πως το κόμμα έχει μπει σε μια πτωτική πορεία μη αναστρέψιμη. Πολλά θα εξαρτηθούν από το νέο αποτέλεσμα, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό. Ούτως ή άλλως θα προκληθεί αναβρασμός και αναζήτηση όχι των αιτίων, αλλά των υπαιτίων της πτώσης. Το βάρος αναπόφευκτα θα πέσει στην ηγεσία που μέχρι τώρα παραμένει αρχηγοκεντρική -καθαρή “αριστερή” στάση. Θα ακολουθήσει, άραγε, η αμφισβήτηση από στελέχη του κόμματος; Αν ο κ. Τσίπρας θελήσει παρόλα αυτά, να παραμείνει στην προεδρία του κόμματος, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι άλλοι θα απαιτήσουν να γίνουν αλλαγές τουλάχιστον στη λήψη αποφάσεων. Να είναι συλλογικές και όχι του ενός ανδρός…
-(Λαϊκή Βουλή) Αν λείπει μια χαρακτηριστική σκηνή των ημερών, αυτή είναι της λαϊκής” Βουλής που στηνόταν σχεδόν κάθε μέρα στην προ ανακαίνισης της Δημοτικής Αγοράς εποχή στο χώρο μπροστά-κάτω από τη σκιά ενός δέντρου (φωτ.). Θα φροντίσει Δήμος, ώστε να διαμορφωθεί ο χώρος έτσι που να παρέχει εκ νέου τη δυνατότητα σε “θεριακλήδες” σχολιαστές της επικαιρότητας, να έχουν το στέκι τους;
