«Οταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα θέλουμε, τότε πρέπει να τα θέλουμε όπως γίνονται» (Αριστοτέλης, 384 π.Χ. – 322 π.Χ.).
ΟΤΙ είμαστε “ειδική περίπτωση” ως χώρα και λαός, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία για να το αντιληφθεί κανείς: Πολλά τα εγγενή μας ελαττώματα που εκμεταλλεύονται οι ξένοι, καχυποψία πάντα για τους Ευρωπαίους.
ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι υποτιμούμε τις επιτυχίες (όταν δεν είναι προσωπικές), ενώ καλύπτουμε “με άλλα λόγια” τις αποτυχίες μας.
Ο ΛΑΟΣ αποφάσισε στις εκλογές του Γενάρη να δοκιμάσει μια διαφορετική “συνταγή” πολιτικής, με ”αριστερά υλικά” και… φωναχτά!
ΕΤΣΙ, μια πρωτόπειρη “νεόκοπη” κυβέρνηση βρέθηκε στον “λάκκο των λεόντων” των Βρυξελλών κάνοντας “σκληρή” διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας. Στόχος της; Να κερδίσει πράγματα που υποσχέθηκε προεκλογικά στους ψηφοφόρους της!
ΑΛΛΑ…, άλλο βέβαια οι προεκλογικές επιθυμίες/δεσμεύσεις και άλλο η ζοφερή και άτεγκτη πραγματικότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής.
ΕΞΑΛΛΟΥ, οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση που κατεβαίνει σε διαπραγματεύσεις “μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. και του ευρώ” είναι ήδη δέσμια των όρων των δανειστών της. Και άρα, έχει ελάχιστα περιθώρια “εκβιασμών” και ελιγμών στη διάθεσή της.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ, κάθε διαπραγμάτευση θεωρείται επιτυχής, όταν επέρχεται κάποιος συμβιβασμός, με, ας πούμε, “αμοιβαίες” υποχωρήσεις. Μάλλον ασύμμετρες.
ΤΑ ΚΕΡΔΗ που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν υποβαθμίζονται από πολλούς μικρόψυχους, δεν είναι αμελητέα. Έστω και σε ηθικό πεδίο.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ, θεωρούμε υπερβολικό συναισθηματισμό και περίπου λαϊκισμό, αν όχι επιπολαιότητα και έλλειψη γενναιοδωρίας του Μ. Γλέζου, τα όσα έγραψε στην ιστοσελίδα “Κίνηση Ενεργοί Πολίτες” (22-2-15): «Η μετονομασία», γράφει, «της τρόικας σε θεσμούς, του μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση».
ΣΩΣΤΑ! Αλλά ποιος πίστευε στα σοβαρά πως, με την πρώτη διαπραγμάτευση που κάνει, θα μπορούσε και να αλλάξει την “προηγούμενη κατάσταση”;
Ο ΛΑΟΣ, ψηφίζοντας αριστερή κυβέρνηση, ζήτησε μια “ανάσα αξιοπρέπειας”. Κι αυτή του δόθηκε με την 4μηνη παράταση της δανειακής σύμβασης. Δεν ζήτησε ριζική αλλαγή των πάντων, πλήρη ρήξη με τους εταίρους και έξοδό μας από Ε.Ε. και ευρώ.
