Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024

Μιλώντας για τη Γάζα με ποίηση και παραμύθια

■ Μια παράσταση αλληλεγγύης προς τους Παλαιστινίους

Γυναίκες που μοιρολογούν τους νεκρούς τους και μάνες που γράφουν στα χέρια των παιδιών τα ονόματά τους για να αναγνωριστούν σε περίπτωση που σκοτωθούν. Άντρες, γυναίκες και παιδιά που ξεριζώνονται από τις εστίες τους, που αντιστέκονται, που αγωνίζονται να ζήσουν. Εικόνες πολέμου. Εικόνες μιας τραγωδίας που εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στην Παλαιστίνη.

Σε αυτή τη σύγχρονη τραγωδία που “γράφεται” στη Μέση Ανατολή, μεταφέρει το κοινό η παράσταση “Αν πεθάνω να γίνω ιστορία” που θα παρουσιαστεί από την ομάδα “Ανάμεσα στο Φως και τη Σκιά” στις 2, 3 και 4 Φεβρουαρίου στο Καφέ Ντεμέκ που βρίσκεται στην ακτή Μιαούλη στο Κουμ Καπί.

«Είναι μια ποιητική – θεατρική παράσταση για την Παλαιστίνη που βασίζεται σε ποιήματα Παλαιστινίων ποιητών και λαϊκά παραμύθια από το βιβλίο “Αφηγήσου πουλάκι, αφηγήσου” που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά», εξηγεί μιλώντας στις “Διαδρομές” η ηθοποιός Ρούσσα Μαρκάκη, η οποία εμπνεύστηκε την παράσταση κι έκανε τη δραματουργική επεξεργασία.
Στο πλαίσιο της παράστασης τα λόγια των ποιητών και της προφορικής παράδοσης και συλλογικής μνήμης ενός βασανισμένου λαού, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τα παραμύθια, “συναντούν” δραματουργικά τον πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη σήμερα: τα παραμύθια διακόπτονται από βομβαρδισμούς και οι ιστορίες μένουν ημιτελείς κάτω από τα συντρίμμια των ερειπίων.
«Αυτό που θέλουμε να δείξουμε μέσα από την παράσταση είναι τα πάθη αυτού του λαού. Πάθη τα οποία επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Διάβασα κάπου ότι οι Παλαιστίνοι φεύγοντας από το σπίτι τους -και καθώς έχουν ζήσει κατ’ επανάληψη αυτόν τον ξεριζωμό- αυτό που παίρνουν από το σπίτι τους, το πιο πολύτιμο πράγμα, είναι το κλειδί του σπιτιού. Το κρατάνε σαν φυλακτό με την ελπίδα ότι θα επιστρέψουν πίσω», σημειώνει η συνομιλήτριά μου, παραπέμποντας σε ένα μοτίβο που έχει καταγραφεί και στους Έλληνες πρόσφυγες της Μικρασίας, οι οποίοι στον ξεριζωμό του ΄22 κρεμούσαν στον λαιμό τους τα δικά τους κλειδιά με την ελπίδα ότι θα γυρίσουν κάποια στιγμή.
Όμως η ιστορία και ο λόγος των Παλαιστινίων ποιητών που ακούγεται στην παράσταση είναι μέσα στην τραγικότητά του κι ένας ύμνος στη ζωή: «Στον λόγο τους δεν υπάρχει καμία ηττοπάθεια. Αντιθέτως, διακρίνει κανείς μια περηφάνια. Αυτό που λένε είναι ότι θα είμαι μπροστά στον αγώνα ακόμα κι αν χάσω τη ζωή μου. Όχι όμως γιατί δεν λογαριάζουν τη ζωή, αλλά για το ακριβώς αντίθετο: επειδή αγαπούν τη ζωή και την πατρίδα τους και θέλουν να τα υπερασπιστούν».

ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Ρωτάω την κα Μαρκάκη αν η τέχνη είναι ένας τρόπος για να μιλήσει κανείς πιο άμεσα για τα σημαντικά πράγματα των καιρών μας: «Είναι. Βέβαια η τέχνη από μόνη της δεν αλλάζει τον κόσμο. Συμβάλει όμως κι αυτή στο να δούμε τα πράγματα λίγο αλλιώς. Να τα δούμε πιο σφαιρικά. Κάτι που για εμένα είναι αναγκαίο. Γιατί μόνο τότε μπορούμε να έχουμε πιο ολοκληρωμένη άποψη. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να δει κανείς και γιατί το Ισραήλ συμπεριφέρεται έτσι, δεδομένου ότι είναι ένας λαός που στο παρελθόν, μόλις λίγες δεκαετίες πριν, είχε τραβήξει τα πάνδεινα».
Γι’ αυτό και πέρα από το έντονο δραματικό στοιχείο που αναπόφευκτα έχει ένα έργο που αναφέρεται στη συνθήκη ενός πολέμου, οι συντελεστές της παράστασης επιδιώκουν το κοινό να μην καθηλωθεί από την τραγικότητα των γεγονότων αλλά να μπει σε μια διαδικασία σκέψης: «Πέρα από τη συναισθηματική φόρτιση που δημιουργεί ένα τέτοιο γεγονός ή τον λόγο των ποιητών που γράφουν για την αντίσταση, την ανθρωπιά και τα χαμόγελα που επιμένουν να επιβιώνουν από τις τρομακτικές εκρήξεις, πρέπει να σταθούμε απέναντι σε αυτό που συμβαίνει στη Λωρίδα της Γάζας, αυτή τη βάρβαρη γενοκτονία, ως υπεύθυνοι πολίτες», αναφέρει η κα Μαρκάκη και προσθέτει: «Άλλωστε ένας πόλεμος έχει επιπτώσεις όχι μόνο για τους λαούς που εμπλέκονται αλλά και για όλους τους άλλους. Ακόμα και για εμάς που μπορεί να μην είμαστε άμεσα εμπλεκόμενοι παρότι στέλνουμε… φρεγάτες στην περιοχή».

Η παράσταση

Η παράσταση “Αν πεθάνω να γίνω ιστορία” παρουσιάζεται από την ομάδα “Ανάμεσα στο Φως και τη Σκιά” Παρασκευή 2 (21:00 μμ), Σάββατο 3 (20:00 μμ) και Κυριακή 4 Φεβρουαρίου (20:00 μμ) στο Καφέ Ντεμέκ που βρίσκεται στην ακτή Μιαούλη – Κουμ Καπί.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη – δραματουργία: Ρούσσα Μαρκάκη
Αφήγηση: Βασιλική Καρυστινού, Μαρία Κεφαλά, Ρούσσα Μαρκάκη Κωνσταντίνα Πρωιμάκη, Δημοσθένης Χαριτάκης.
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Λιονάκης
Αφίσα: Ευγενία Κασπαρίδου
Σκίτσο αφίσας: Έκτορας Κουφοντίνας, από το εξώφυλλο του βιβλίου “Αφηγήσου πουλάκι, Αφηγήσου” του Sharif Kanaana (εκδ. Μονοπάτι).
Γενική είσοδος 5 ευρώ. τηλ. Κρατήσεων: 6973525049.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα