«Η Ελλάδα μας θα ανασηκωθεί όρθια και θα είναι πιο δυνατή από πριν» είπε η Ντόρα Μπακογιάννη, παραλαμβάνοντας το “Βενιζέλειο Βραβείο” από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής. Αναφερόμενη στον Βενιζέλο επεσήμανε ότι «ήταν ένας ηγέτης με όραμα, διορατικότητα και ρεαλισμό».
Η απονομή του βραβείου έγινε το Σάββατο το πρωί (ώρα Ελλάδας), κατά τη διάρκεια πανηγυρικής εκδήλωσης στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, μέσα στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100χρονα από την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Στην ίδια εκδήλωση τιμήθηκε με το “Καζαντζάκειο Βραβείο” ο γνωστός Ελλληνοαμερικανός συγγραφέας, Χάρι Μαρκ Πετράκης, ο οποίος αναφέρθηκε με περηφάνια στην καταγωγή του και στη σχέση των Αμερικανογεννημένων Κρητών με τον τόπο καταγωγής τους, όπως η δική του περίπτωση.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, που προηγήθηκε της εκδήλωσης, και απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ για το τι συμβολίζει σήμερα, στην εποχή της κρίσης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ως παραλήπτρια του “Βενιζέλειου Βραβείου” η κα Μπακογιάννη τόνισε: «έχει πάρα πολύ δυνατό συμβολισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι γενικότερα είναι αναγνωρισμένος εθνάρχης. Θα πω αυτό που είπε κάποτε ο Γλαύκος Κληρίδης, τον οποίο χάσαμε πρόσφατα, για τον Ελευθέριο Βενιζέλο: “Εμείς οι Κύπριοι αγωνιστήκαμε, προσπαθήσαμε και εμείς, αλλά υπήρχε μια διαφορά με την Κρήτη. Εμείς δεν είχαμε ένα Ελευθέριο Βενιζέλο εκείνη την εποχή”».
Η κα Μπακογιάννη είπε επίσης ότι «ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε όραμα, αλλά είχε και ρεαλισμό. Απεχθανόταν τον λαϊκισμό και πήγε πάρα πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα για να προστατέψει το μέγιστο αγαθό. Και, ίσως, αυτό ήταν και το πιο δυνατό χαρακτηριστικό του. Να σας θυμίσω ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτικός, τουλάχιστον δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα της δικιάς μου γενιάς, ο οποίος θα είχε αγωνιστεί όλη του τη ζωή για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και όταν ήρθαν οι βουλευτές οι Κρήτες να του ζητήσουν την Ένωση, τότε τους έδειξε την πόρτα, διότι δεν ήταν η ώρα ακόμα. Η ώρα ήρθε δυο χρόνια μετά. Αυτό μόνο ένας Ελευθέριος Βενιζέλος μπορούσε να το κάνει. Και αν κάτι πρέπει να μάθουμε σήμερα είναι ότι οποτεδήποτε δημαγωγήσαμε, οποτεδήποτε λαϊκίσαμε, το εθνικό κόστος ήταν πάρα πολύ μεγάλο».
Απαντώντας σε ερώτηση για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, η πρώην υπουργός Εξωτερικών επεσήμανε ότι «είναι πάρα πολύ δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα. Τα καλύτερά μας μυαλά μεταναστεύουν. Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να βγούμε απ’ αυτή την κρίση; Και απ’ αυτή την κρίση βγαίνουμε αυτή την στιγμή. Ο ελληνικός λαός δεν το έχει νιώσει και ούτε μπορεί ακόμη να το νιώσει. Θα αργήσει, δυστυχώς, να το καταλάβει στην τσέπη του, στην οικογένειά του, στη ζωή του. Πάντως, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα σε σχέση με πέρυσι τέτοια εποχή. Δεν είναι καλά ακόμα, απέχουμε από το να είναι καλά, αλλά νομίζω ότι έχουμε φθάσει πλέον στον πάτο του βαρελιού και απ’ εδώ και πέρα αρχίζει η άνοδος για να εξέλθουμε από την κρίση. Θα χρειαστεί πολλή προσπάθεια και δουλειά, λιγότερα λάθη και συνεχή επικοινωνία του συνόλου του πολιτικού συστήματος. Εγώ ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύω ότι στις ώρες της κρίσης, όσο πιο πολύ ενωμένοι είμαστε, τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε απ’ αυτή την κρίση. Οι Έλληνες μπορούμε και τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να βρουν ένα τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους καλύτερο απ’ αυτόν που έχουν σήμερα».
Στη συνέχεια, η κα Μπακογιάννη σημείωσε: «ναι, περνάμε δύσκολες ώρες στην πατρίδα. Ναι, θα χρειαστεί πολλή δουλειά, πολύ μεγάλη προσπάθεια και πολύ μεγάλος αγώνας. Αλλά, αν έχουμε μάθει κάτι από τους αγώνες που έχουν κάνει οι πρόγονοί μας είναι να μην το βάζουμε κάτω. Θα δώσουμε λοιπόν και αυτό τον αγώνα και σας υπόσχομαι ότι η Ελλάδα μας θα ανασηκωθεί όρθια και θα είναι πιο δυνατή από πριν».
Αναφερόμενη στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, διατύπωσε την άποψη ότι «οι περισσότεροι είναι απογοητευμένοι και οργισμένοι με αυτά που συμβαίνουν. Ναι, είχαμε πολλές ατυχίες, κάναμε πολλά λάθη, είναι βέβαιο ότι αργήσαμε πάρα πολύ σε πολλές αποφάσεις, είναι βέβαιο ότι πληρώνουμε το δικό μας κόστος, του πολιτικού λαϊκισμού, αλλά δεν θα το βάλουμε κάτω. Και δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Και αν η δικιά μου γενιά έχει μια υποχρέωση, είναι ως γέφυρα προς την καινούργια γενιά να της διδάξει και να της δώσει τη δύναμη να τα κάνει καλύτερα απ’ ό,τι τα κάναμε εμείς».
Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
