Σε ιδιαίτερα δύσκολες, από κάθε άποψη, εποχές μια 21άχρονη κολυμβήτρια από τα Χανιά, με τις μεγάλες επιτυχίες που σημειώνει, στέλνει αισιόδοξα μηνύματα, δηλαδή ότι με θέληση και επιμονή μπορούν να δικαιωθούν οι προσπάθειες που καταβάλουμε σε όλους τους τομείς. Η Aννα Ντουντουνάκη, τριτοετής φοιτήτρια στη Νομική Σχολή Αθηνών, έπιασε πρόσφατα το όριο συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο στα 100μ. πεταλούδα και σημείωσε πανελλήνιο ρεκόρ στα 50μ. πεταλούδα, ενώ έχει εξασφαλίσει συμμετοχή στα δύο αυτά αγωνίσματα και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Λονδίνου, που θα προηγηθεί.
Mε αφορμή τις σπουδαίες αυτές επιτυχίες, η Αννα Ντουντουνάκη μιλάει στις “διαδρομές” για τη μέχρι τώρα πορεία της, για τους στόχους και τις προσδοκίες της, για το μέλλον αλλά και τις δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει στην Ελλάδα του σήμερα.
Πώς αισθάνεσαι που έχεις πετύχει αυτό το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο στόχο κάθε αθλήτριας και κάθε αθλητή, δηλαδή τη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες;
Μεγάλη χαρά και ικανοποίηση είναι το πρώτο συναίσθημα. Επιτέλους δικαίωση μιας πολύχρονης και κοπιαστικής προσπάθειας είναι η πρώτη σκέψη. Πέρυσι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα έφτασα πολύ κοντά στην επίτευξη του ορίου, αλλά κάποια λάθη που έκανα, μου το στέρησαν. Φέτος από την αρχή της σεζόν ήμουν αποφασισμένη να προσπαθήσω περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά και τελικά σχετικά γρήγορα το πέτυχα. Θεωρώ πολύ μεγάλη τιμή για μένα να είμαι διαχρονικά η δεύτερη -μετά τη Τόνια Μαχαίρα- κολυμβήτρια από την Κρήτη που συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τα τρία τελευταία χρόνια, παρά το γεγονός ότι έχεις αυξημένες φοιτητικές υποχρεώσεις, ακολουθείς σταθερά ανοδική πορεία και ειδικά η φετινή σεζόν είναι “φορτωμένη” διακρίσεις. Περίμενες κάτι τέτοιο όταν το καλοκαίρι του 2013 περνούσες στη Νομική Σχολή Αθηνών;
Μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις το 2013 αρχικός μου στόχος ήταν να επανέλθω στα προηγούμενα επίπεδα προπόνησης μου, καθώς στη Γ’ Λυκείου προπονούμουν μόνο για συντήρηση μία ώρα κάθε μέρα υπό την επίβλεψη του κ. Κώστα Τζιλιβάκη, ο οποίος με βοήθησε πάρα πολύ στο να καταφέρω να συνδυάσω σχολείο και πρωταθλητισμό. Συνεπώς θεωρούσα αρκετά δύσκολο να φτάσω στο επίπεδο που είμαι σήμερα, όχι γιατί δεν ήταν στις δυνατότητες μου, αλλά γιατί εκείνη την περίοδο είχα άλλες προτεραιότητες που έπρεπε να πετύχω.
Εχεις μπροστά σου δύο σπουδαίες όσο και απαιτητικές όσον αφορά την προετοιμασία διοργανώσεις, αλλά και τα μαθήματα του β’ εξαμήνου. Αισιοδοξείς ότι θα τα συνδυάσεις;
Πάντα μου άρεσε να βάζω δύσκολους στόχους και να τους πετυχαίνω. Η Νομική Αθηνών είναι ένα από τα στηρίγματά μου στο κολύμπι, αλλά ισχύει και το αντίστροφο. Οι επιτυχίες στη Σχολή μού δίνουν δύναμη και αυτοπεποίθηση και με ενθαρρύνουν όποτε κάτι δεν πηγαίνει καλά με την κολύμβηση. Θέλω να πιστεύω ότι θα μπορέσω να τα συνδυάσω και αυτό το εξάμηνο, όπως τα κατάφερνα μέχρι τώρα. Αλλωστε το κολύμπι, παρά τις χαρές που μου προσφέρει, δεν είναι για πάντα, οπότε ο συνδυασμός είναι μονόδρομος.
Σε κάθε περίπτωση αξίζει όλοι να αγωνιστούμε για τα μεγάλα και τα δύσκολα, ειδικά τώρα που η χώρα μας αντιμετωπίζει δραματικές καταστάσεις. Αξίζει να αντισταθούμε στο βόλεμα, την παρακμή και την ευτέλεια.
Τι περιμένεις από τις συμμετοχές σου σε Λονδίνο και Ρίο;
Οσο πετυχαίνω τους στόχους μου είναι λογικό να πιστεύω περισσότερο στον εαυτό μου και να στοχεύω υψηλότερα. Θα προσπαθήσω να διακριθώ και στο Λονδίνο και στο Ρίο. Πιστεύω ότι μπορώ να βελτιώσω σημαντικά τους χρόνους μου. Δεν κρίνω σκόπιμο να μιλήσω για επιδόσεις και θέσεις. Ποτέ δεν το κάνω αυτό. Θέλω απλά να είναι χωρίς προβλήματα η προετοιμασία μου, να είμαι καλά στους αγώνες και να μου βγουν χωρίς λάθη οι κούρσες. Αλλωστε οι μεγάλοι αγώνες, κρύβουν και μεγάλες εκπλήξεις.
Ποιο είναι το καθημερινό πρόγραμμα μιας πρωταθλήτριας – φοιτήτριας;
Για να συνδυάσω όσον το δυνατόν καλύτερα δραστηριότητες που αγαπώ ιδιαίτερα
-στο χάος της Αθήνας- επέλεξα να προπονούμαι στο κολυμβητήριο των Ιλισίων και να μένω πολύ κοντά σε αυτό. Σχετικά κοντά είναι και η Νομική Αθηνών. Παρά ταύτα όμως -λόγω των πολύωρων και εντατικών προπονήσεων- δεν προλαβαίνω να παρακολουθώ όλα τα μαθήματα. Συνήθως τρεις φορές τη βδομάδα έχω πρωινή προπόνηση από τις 6:30 μέχρι τις 9. Μέχρι αργά το μεσημέρι παρακολουθώ μαθήματα της Νομικής. Στις 4:30μ.μ. πρέπει να είμαι ξανά στο κολυμβητήριο για κολύμβηση και γυμναστήριο μέχρι τις 8 το βράδυ. Η μέρα τελειώνει είτε με διάβασμα, είτε με βόλτα με τις παρέες μου. Το Σάββατο έχουμε μια 4ωρη πρωινή προπόνηση και τη Κυριακή ρεπό.
Πώς σε αντιμετωπίζουν στον Ποσειδώνα Ιλισίων, τι συμβολή έχει ο προπονητής σου, Μάρκος Μανταλούφας στις επιτυχίες και πόσο σε βοηθούν οι συχνές συμμετοχές σου σε μεγάλα μίτινγκ του εξωτερικού;
Οσον αφορά τον Ποσειδώνα Ιλισίων, όπου έχω πάρει μεταγραφή με υποσχετική από τον ΝΟΧ είμαι αρκετά ικανοποιημένη. Βέβαια χρειάστηκα στις αρχές κάποιο χρονικό διάστημα για να προσαρμοστώ, αλλά σχετικά γρήγορα απέκτησα καλές σχέσεις τόσο με τους συναθλητές μου, όσο και τους ανθρώπους της ομάδας.
Σχετικά με τον προπονητή μου τον κ. Μάρκο Μανταλούφα, είμαι νομίζω απόλυτα δικαιωμένη από την επιλογή μου. Πλέον έχουμε μάθει ο ένας τον άλλο και επικοινωνούμε καλύτερα. Σίγουρα μαζί με τους γονείς μου έχει τη μεγαλύτερη συμβολή στις επιτυχίες μου της τελευταίας διετίας. Η συμμετοχή μου σε μεγάλα μίτινγκ του εξωτερικού είναι πολύ σημαντική για μένα, διότι με γεμίζει εμπειρίες και παράλληλα μου δείχνει στοιχεία στα οποία υστερώ σε σχέση με άλλους υψηλού επιπέδου αθλητές και τα οποία πρέπει να διορθώσω. Επιπλέον μου αρέσει πολύ ο ανταγωνισμός με υψηλού επιπέδου αθλητές, διότι μου δίνει τη δυνατότητα να βελτιώνω συχνά τις επιδόσεις μου.
Τι θυμάσαι περισσότερο από τα χρόνια που ήσουν στον Ν.Ο. Χανίων;
Πέρασα πάνω από δέκα χρόνια στον ΝΟΧ, τα περισσότερα σαν αθλήτρια της συγχρονισμένης κολύμβησης, αλλά τα καλύτερα σαν αθλήτρια της κλασικής κολύμβησης που συνοδεύτηκαν και με μεγάλες επιτυχίες. Θυμάμαι με πολλή αγάπη όλα αυτά τα χρόνια, ενώ διατηρώ πολύ καλές αναμνήσεις από τους προπονητές και τους συναθλητές μου. Πολλές γνωριμίες και φιλίες από τα χρόνια στο ΝΟΧ συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Πάνω από όλους όμως θα θυμάμαι πάντα τον αγαπημένο μου προπονητή κ. Κώστα Τζιλιβάκη στον οποίο οφείλω παρά πολλά από όσα έχω πετύχει στην κολύμβηση, ενώ συνεχίζει να με στηρίζει.
Θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο;
Θέλω να παρακαλέσω τους αρμόδιους φορείς των Χανίων να με στηρίξουν και να μου δώσουν τη δυνατότητα να περάσω το 15ήμερο των εορτών του Πάσχα προπονούμενη στα Χανιά -εν όψει Λονδίνου και Ρίου- ανοίγοντας την 50άρα πισίνα τις μέρες αυτές. Ακόμη, θέλω να πω ότι, γενικότερα, η υποστήριξη που έχουμε από την πολιτεία δεν είναι η απαιτούμενη και όπως προαναφέρω, τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι αθλητές-αθλήτριες στηρίζουμε μεγάλο μέρος της προετοιμασίας μας, ειδικά τις συμμετοχές σε μίτινγκ του εξωτερικού, στη… χορηγία των οικογενειών μας.
Η Αννα Ντουντουνάκη γεννήθηκε στα Χανιά, στις 9/9/1995, άρχισε τον αθλητισμό στον Ν.Ο. Χανίων, σε ηλικία 6 ετών, με συγχρονισμένη κολύμβηση, όπου είχε σημαντικές διακρίσεις και ήταν μέλος της εθνικής ομάδας. Από το 2010 συνεχίζει, επίσης με επιτυχία, στην κολύμβηση και το Καλοκαίρι του 2013 μετά την είσοδο της στη Νομική, παίρνει μεταγραφή, με υποσχετική, στον ΚΟΠΙ. Από τις αρχές του 2015 και μετά κυριαρχεί σε πανελλήνιο επίπεδο γυναικών και στις τρεις αποστάσεις της πεταλούδας, πιάνει το όριο για το ευρωπαϊκό στο Καζάν (όπου έχει πολύ καλή παρουσία) και φέτος έδειξε από νωρίς τις… άγριες διαθέσεις της, για να έχει τελικά την κορυφαία διάκριση, το όριο για το Ρίο, στο μίτινγκ της Αμβέρσας, ενώ πριν μια βδομάδα πέτυχε το πανελλήνιο ρεκόρ, στους χειμερινούς αγώνες όπεν.
Εξω από τις πισίνες, της αρέσει ιδιαίτερα το πιάνο (έχει πολυετείς σπουδές στο Ωδείο Χανίων), οι ξένες γλώσσες (μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά) και τα ταξίδια (έχει επισκεφθεί πολλές χώρες σε Αμερική, Ασία, Αφρική και Ευρώπη).
