Η Κρήτη και οι άνθρωποι της αποδεικνύοντας για άλλη µια φορά τις µακραίωνες στενές σχέσεις τους µε την Κύπρο, έδειξαν ξανά και πάλι µε έµπρακτο τρόπο, ότι δεν ξεχνούν το συνεχιζόµενο δράµα της Κύπρου συνεπεία της τουρκικής εισβολής.
Φέτος, λόγω και της χρονικής συγκυρίας, αφού συµπληρώθηκε µισός αιώνας από το 1974, η Κρήτη έδειξε µε τον πιο έντονο τρόπο ότι δεν ξεχνά και ότι συµπάσχει µε τον κυπριακό λαό στο δράµα που περνά. Ως Κύπριοι θεωρώ ταπεινά ότι έχουµε υποχρέωση να το σηµειώσουµε και να εκφράσουµε τις ευγνώµονες ευχαριστίες µας για τις ενέργειες τους, οι οποίες είχαν ως στόχο αφενός να κρατήσουν ζωντανή τη µνήµη και αφετέρου να στείλουν το µήνυµα προς πάσα κατεύθυνση ότι ο αγώνας του έθνους θα συνεχιστεί µέχρι την ευλογηµένη µέρα της δικαίωσης του κυπριακού ελληνισµού. Οι αδελφοί µας από την Κρήτη, πριν από 50 χρόνια, το µαύρο καλοκαίρι του 1974, ήταν και πάλι παρόντες προσφέροντας απλόχερα τις σηµαντικές υπηρεσίες τους στην Κύπρο. Κάποιοι από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της µάχης υπερασπιζόµενοι τα ιερά και τα όσια του κυπριακού ελληνισµού.
Στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ του Μάλεµε, πραγµατοποιήθηκε και φέτος η καθιερωµένη εκδήλωση µνήµης για τους πεσόντες καταδροµείς και χειριστές της Πολεµικής Αεροπορίας που συµµετείχαν στην επιχείρηση «Νίκη». 50 χρόνια µετά την αυτοθυσία όσων συµµετείχαν στην ηρωική επιχείρηση µε στόχο τη µεταφορά των επίλεκτων της Α’ Μοίρας Καταδροµών και µιας ∆ιµοιρίας της Γ’ Μοίρας Αµφίβιων Καταδροµών στο αεροδρόµιο της Λευκωσίας τον Ιούλιο του 1974 για την υπεράσπιση της Κύπρου και τη θυσία των πεσόντων καταδροµέων, οι µνήµες παραµένουν ζωντανές.
Η εθνική τραγωδία στην Κύπρο αποτελεί ορόσηµο στην ιστορία της Ελλάδας και ήταν σαφές το µήνυµα που στάλθηκε από τη συγκεκριµένη εκδήλωση. Στο «Μνηµείο πεσόντων Κρητών Πολεµιστών στην Κύπρο το 1974» το οποίο βρίσκεται στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας στα Χανιά, στην εκδήλωση που πραγµατοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου, ανήµερα της τουρκικής εισβολής, οι παρευρισκόµενοι διαµήνυσαν ότι κανένας δεν ξεχνά και ότι συµπάσχει µε τον κυπριακό λαό στο δράµα που περνά.
Η εκδήλωση µνήµης µε τίτλο «Κύπρος 1974 – 50η επέτειος» περιελάµβανε επιµνηµόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στον χώρο του µνηµείου στο οποίο αναγράφονται τα ονόµατα των ηρωϊκά πεσόντων κατά τις µάχες µε τον Αττίλα. Η επιγραφή «θέλει αρετή και τόλµη η ελευθερία» δεικνύει τον στόχο µας και τον προορισµό που θα πρέπει να επιδιώκουµε. Ακολούθησαν οµιλίες, προβολή συνεντεύξεων από Κρήτες πολεµιστές στην Κύπρο, τραγούδια σχετικά µε τα θλιβερά γεγονότα που έλαβαν χώρα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974, ανάγνωση ποιηµάτων καθώς και έκθεση φωτογραφιών και ντοκουµέντων εποχής. Συγκίνηση για αυτούς που έφυγαν αλλά και απογοήτευση γιατί η θυσία τους δεν έχει ακόµα δικαιωθεί και η Κύπρος παραµένει υπό κατοχή.
Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της εκκλησίας Κρήτης µε αφορµή τη συµπλήρωση 50 χρόνων από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, έδωσε εντολή σε όλες τις ενορίες και στις 20 Ιουλίου χτύπησαν πένθιµα οι καµπάνες των ιερών ενοριακών και µοναστηριακών ναών. Την επόµενη µέρα, την Κυριακή 21 Ιουλίου, τελέστηκε τρισάγιο σε όλους τους ναούς και τις µονές της Κρήτης, «υπέρ αναπαύσεως των κεκοιµηµένων δούλων του Θεού των εν Κύπρω αγωνισθέντων κατά ξηράν, θάλασσαν και αέρα, των ενδόξως πεσόντων και µαρτυρικώς τελειωθέντων αδελφών ηµών». Επίσης από τις 19 Ιουλίου και έως την Κυριακή, 21 Ιουλίου, οι σηµαίες των ιερών ενοριακών ναών και των ιερών µονών της εκκλησίας Κρήτης κυµάτιζαν µεσίστιες.
Άξια επισήµανσης είναι και η απόφαση του δηµοτικού συµβουλίου Ρεθύµνου το οποίο µε αφορµή τη συµπλήρωση των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο αποφάσισε την ανάρτηση για µια εβδοµάδα της σηµαίας της Κύπρου δίπλα από τις σηµαίες της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έξω από το δηµοτικό µέγαρο Ρεθύµνου. Όπως ανακοινώθηκε ήταν µία συµβολική πράξη προς την πατρίδα, την ελευθερία, τη δηµοκρατία και σε κάθε µορφή ολοκληρωτισµού και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωµάτων.
Οι Κρήτες διαχρονικά στηρίζουν τον αγώνα της Κύπρου, στέκουν στο πλευρό του κυπριακού λαού ο οποίος εδώ και µισό αιώνα βιώνει τις συνέπειες µιας τραγωδίας η οποία αποτελεί από τις χειρότερες στιγµές του Ελληνισµού. Με τον τρόπο τους συντηρούν την ιστορική µνήµη η οποία είναι απαραίτητη για να µπορούµε να χαράξουµε την πορεία µας στη συνέχεια.
Ο ελληνισµός µόνο όταν είναι ενωµένος µπορεί να διαχειριστεί τις µεγάλες προκλήσεις που έχει ενώπιον του. Τα µηνύµατα αλληλεγγύης και αδελφοσύνης που έρχονται από την Κρήτη µπορούν να συµβάλουν καταλυτικά στην επίλυση των προβληµάτων που αντιµετωπίζει σήµερα ο ελληνισµός και τα οποία ασφαλώς προέρχονται από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας η οποία ουδέποτε έπαψε να έχει στο µάτι το Αιγαίο και την Κύπρο.
*Ο Ανδρέας Ιωσήφ είναι Τέως ∆ιευθυντής Γραφείου Τύπου Πτ∆
