Ο άνθρωπος καθημερνά πορεύεται το δρόμο όλης της Γης
και πάει εκεί, που ίσοι γίνονται φτωχοί και βασιλιάδες,
στον τόπο, όπου η φωνή έχει πιαστεί στα δίχτυα της σιγής,
πάει εκεί, που είναι άχρηστα τα πλούτη κι οι παράδες.
Χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος ετούτη τη πορεία περπατεί,
ξέρει το τέλος της και όμως δεν μπορεί να την αλλάξει.
Μυαλό δεν βάνει, μα καθημερνά τον διπλανό του να χαυτεί
με τρόπους δόλιους, σαν το θεριό να τον κατασπαράξει.
Τις σάρκες του με άγχος και με μάνητα τρώει και δεν χορταίνει.
Πύργους και βιτρινόσπιτα κτίζει πάνω σε γη σακατεμένη
και τη Ζωή σε τρομοφόβου διαδρομές έχει καναλιασμένη
και όπως πορεύεται ανέλπιδος, μεσόστρατα απομένει.
Δύσκολος δρόμος η Ζωή, θέλει μυαλό καλά για να τον τρέξεις.
Είναι ένα ΔΩΡΟ πολύ ακριβό και θέλει επιδεξιοσύνη.
Είναι Εικόνα που σου λέει πιο πολλά και από χίλιες λέξεις.
Θέλει Αγάπη, Σεβασμό, Εκτίμηση, Δικαιοσύνη, Ειρήνη.
Θεόδωρος Μ. Μαθιουδάκης /
Οικονομολόγος – Συγγραφέας.
