«Μοιραίοι και άβουλοι…»

Είναι βέβαιο ότι έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα ο χρόνος για την έναρξη των διαδικασιών για την εκλογή του νέου προέδρου της δημοκρατίας.
Οι δανειστές ξεκάθαρα πλέον περιμένουν να ομαλοποιηθεί το πολιτικό κλίμα για να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις αφού όπως δηλώνει η αξιωματική αντιπολίτευση δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις της κυβέρνησης.
Δυστυχώς το πρόβλημα δεν το έχουν οι δανειστές αλλά εμείς που θα πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε πηγές χρηματοδότησης ώστε να μην αναφωνήσουμε την φράση του Τρικούπη  που μέσα στην Βουλή στις 10 Δεκεμβρίου του 1893 δήλωσε: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»
Και εδώ είναι η μεγάλη αγωνία αφού δεν γνωρίζουμε το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που έρθει στην κυβέρνηση και έρθει σε ρήξη με τους δανειστές μας.
Οι βουλευτές έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πολύ μεγάλο προβληματισμό που θα κρίνει για πολλά χρόνια την πορεία της χώρας μας ή θα ψηφίσουν για την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας από αυτή τη βουλή ώστε από θέση ισχύος όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται η κυβέρνηση να διαπραγματευθούν με τους δανειστές ή θα οδηγήσουν την χώρα σε εκλογές με πιθανό νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ που ισχυρίζεται ότι θα διώξει τους δανειστές και θα επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στα προ του μνημονίου χρόνια (τώρα για το πού θα βρει τα χρήματα είναι δυστυχώς επτασφράγιστο μυστικό).
Οι βουλευτές θα πρέπει να αποφασίσουν με γνώμονα το συμφέρον του τόπου, ανεξάρτητα εάν οι ηγεσίες των κομμάτων τους έχουν διαφορετική άποψη.
Αλλωστε αυτός είναι και ο ρόλος τους, όμως το να υπάρχουν βουλευτές οι οποίοι δηλώνουν δημόσια ότι οι εκλογές στην παρούσα φάση θα είναι καταστροφικές και πρέπει η βουλή αυτή να εκλέξει πρόεδρο ώστε να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές κατακρίνοντας με σκληρές εκφράσεις τον ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη να δηλώνουν πως θα συνταχθούν με τις αποφάσεις του στο θέμα της προεδρικής εκλογής (π.χ. ο κ. Τατσόπουλος) είναι πράγματι εξοργιστικό.
Δεν μπορεί κανένας ιδιαίτερα οι βουλευτές να βάζουν πάνω από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού οποιαδήποτε δικαιολογία.
Θα ήταν πολιτικά τίμιο εάν αιτιολογούσαν με εντιμότητα τις θέσεις τους στο συγκεκριμένο πολύ σοβαρό θέμα και ψήφιζαν με γνώμονα όπως προανέφερα το συμφέρον της πατρίδας μας.
Δυστυχώς όπως λέει ο μεγάλος ποιητής Βάρναλης «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!».
Όμως επειδή στην πολιτική δεν γίνονται θαύματα ας σηκώσουν έστω για μια στιγμή το ανάστημά τους και ας αναλογιστούν το βάρος των αποφάσεών τους.
Τελειώνοντας θυμίζω ακόμα μια φορά τους στίχους του Βάρναλη:
«Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!/ Φταίει ο Θεός που μας μισεί!/ Φταίει το κεφάλι το κακό μας!/ Ποιος φταίει; ποιος φταίει;/ Κανένα στόμα δεν το βρε και δεν το ’πε ακόμα».

Υ.Γ. Μόνο που τώρα θα ξέρουμε θα φταίτε αποκλειστικά εσείς για ό,τι με τις αποφάσεις σας μας συμβεί.