Μισθοφόροι εθελοντές!!!

Στον ουκρανικό πόλεμο φθοράς δεν αντιμάχονται μόνο οι στρατοί Ουκρανών και Ρώσων, αλλά και παραστρατιωτικές ομάδες, που χαρακτηρίζονται εγκληματικές ή και τρομοκρατικές.

Ο πρόεδρος Ζελένσκι έκανε έκκληση να βοηθηθεί ο λαός του από πολίτες άλλων χωρών στο πλευρό των στρατιωτών της Ουκρανίας. Υπήρξε ανταπόκριση από πολλούς που αποκαλούνται αυτόκλητοι εθελοντές μαχητές, όχι βέβαια από ιδεολογία, διότι στην ουσία είναι μισθοφόροι.

Υπάρχουν ανά τον κόσμο οργανώσεις παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών που καλούν εθελοντές να υποβάλουν αιτήσεις, όπως καταταγούν, προκειμένου να εμπλακούν σε πολεμικές καταστάσεις με αδρή αμοιβή πολλών εκατοντάδων δολαρίων την ημέρα.

Απαιτείται να ‘χουν προσόντα τουλάχιστον πενταετούς θητείας σε μονάδες, εμπειρία σε αστικούς πολέμους, σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις και εμφύλιες συρράξεις. Επιπλέον, να είναι εκπαιδευμένοι σε δραστηριότητες διάσωσης και επεμβάσεις χωρίς υποστήριξη. Υπογράφουν ατομικά ξεκάθαρα συμβόλαια, χωρίς υποσημειώσεις και ψιλά γράμματα για ορισμένο χρονικό διάστημα. Πηγαίνουν στις μάχες, πολεμούν, και αν επιζήσουν επιστρέφουν και βρίσκουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό “φουσκωμένο”.

Τέτοιοι τρομοκράτες νεοναζί και εγκληματίες είναι έτοιμοι για βία με επακόλουθο και το ποιοτικό πλιάτσικο. Σύριοι, σκληραγωγημένοι στον εμφύλιο πόλεμο, πιστοί στον Ρώσο πρόεδρο και υποστηρικτές του, έχουν αναμειχθεί στην πολεμική αναμέτρηση. Απεναντίας, στο πλευρό των Ουκρανών εντάσσονται Τσετσένοι αυτονομιστές, Γεωργιανοί ριζοσπάστες, εθελοντές από ΗΠΑ, Βρετανία και Ολλανδία. Σημαντικό ρόλο για τη στρατολόγηση παίζει η ηλικία· δεν ενδιαφέρουν εθνικά κριτήρια, είναι δε αδιευκρίνιστο ποιος πληρώνει και από ποιους οι μισθοφόροι παίρνουν εντολές.

Ένα μωσαϊκό από αμφιλεγόμενους αυτόκλητους σωτήρες κρύβεται πίσω από μεγάλες κουβέντες, ικανοποιώντας, ίσως, τρομερά δικά τους ένστικτα. Απ’ το CNN μεταδόθηκε ότι περισσότεροι από 1000 μισθοφόροι, εκπαιδευμένοι και οπλισμένοι σαν αστακοί, βρίσκονται στην Ουκρανία με ειδική αποστολή σε “συγκεκριμένα μέρη”, για να προκαλέσουν βιαιότητες.
Ο επιτιθέμενος σε μια γειτονική του χώρα παρουσιάζει τα πράγματα, όπως τον συμφέρουν.

Προσπαθεί ν’ αποδείξει ότι απειλείται η υπόστασή του και δεν αναγνωρίζει αυτό που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, ότι αδικοπραγεί, παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία προκαλεί. Προηγήθηκε η Τσετσενία τον Μάιο του 2000, η Γεωργία το 2008, η Κριμαία το 2014 και τώρα η Ουκρανία.

Εν τω μεταξύ, καμία κυβέρνηση χώρας μέχρι τώρα δεν έχει παραδεχθεί ότι είναι αναμεμειγμένη σε στρατολόγηση μισθοφορικών ομάδων. Πάντως τέτοια φαινόμενα θυμίζουν χολιγουντιανές κινηματογραφικές ταινίες, με τη διαφορά ότι οι καταστροφές και τα δράματα παίζονται στην πραγματικότητα.