Παρουσιάστηκε και επίσημα το βιβλίο “Μυστική προσευχή” Προσευχές προβληματισμοί στοχασμοί και ποιήματα του μακαριστού πρώην επισκόπου μας Ειρηναίου Γαλανάκη. Ένα βιβλίο από ανέκδοτα κείμενα του, τα περισσότερα διαφυλαγμένα από τον παντακόλουθο του και αγαπημένο Μιχάλη Γαλανάκη, με την επιμέλεια του διακεκριμένου φιλολόγου Κωνσταντίνου Φουρναράκη.
Ευχαριστούμε τον Κ.Φ. και όσους συνέβαλλαν γι’αυτή τη σημαντική προσφορά και βέβαια την ΑΝΕΚ τη χορηγό της έκδοσης.
Σημειώνω μόνο από τον πρόλογο του Κ.Φ., «στη Χριστιανική προσευχή και άσκηση του Ειρηναίου παρατηρείται μια ισορροπία ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη. Πνευματική πορεία και καθημερινή διακονία στο ενιαίο της ανθρώπινης συμπεριφοράς στην κατηγορική προσταγή του Κυρίου «Εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε»
Όχι δεν θα σας παρουσιάσω το βιβλίο, όπως συνηθίζεται. Επιτρέψτε μου -με την ευκαιρία- να καταγράψω μια ιστορία που ένα τηλεφώνημα την ώρα που ξεφύλλιζα το βιβλίο “Μυστική Προσευχή” μου υπενθύμισε.
Είμαστε λίγο πριν το 2000 και ο θείος Ειρηναίος, έτσι τον αποκαλεί ο Κ. Φουρναράκης, κοντεύει τα -90 χωρίς να έχει χάσει την και στα γεράματα ευλογημένη ζωτικότητά του. Ομως οι καιροί έχουν αλλάξει, δεν μένουν πια παιδιά στα οικοτροφεία και η συμπεριφορά πια των εφήβων έχει όλη εκείνη την εγωπάθεια του επίπλαστου νεοπλουτισμού.
Κάπου πέρα από τα Χανιά, σε μια στάση λεωφορείων, στέκουν κορίτσια του Λυκείου και πιο κεί μιαν άλλη κοπελιά.
Ένας παρατηρητικός ιερέας βλέπει την άλλη κοπελιά να κλαίει και τη ρωτά ,τί έχει.
– Να του λέει, βλέπω αυτά τα παιδιά του σχολείου, όμως εγώ ποτέ δεν θα μάθω γράμματα.
-Η κοπέλα μετανάστις ανεξαρτητοποιημένη ήδη από γονείς, δούλευε για τα προς το ζην.
-Ο ιερέας της λέει- αν πας να βρείς το δεσπότη τον Ειρηναίο στο Καστέλλι, θα σε βοηθήσει.
Η Μαρία -μεγάλη κοπέλα- βρέθηκε «στην οικογένεια» του περιβάλλοντος της Μητροπόλεως, με μητέρες τις οικονόμους Μαρία και Ασπασία και πατέρα – παππού τον Ειρηναίο . Η Μαρία φοίτησε στο Γυμνάσιο και πέρασε όλα τα χρόνια δίπλα στον σεβασμιώτατο σε σχέση αλληλοπροσφοράς, πατρικής αγάπης και σεβασμού.
Στο Γυμνάσιο τα κορίτσια τη εφηβείας είχαν μια μεγάλη αδελφή. Το σχολείο που τόσο τιμούσε ο γέροντας και που πάντα εύρισκε χρόνο να χαιρετίσει και να διδάξει δεν ήταν δυνατόν να το στερηθεί εκείνη η ξένη που προσήλθε ικέτης. Η Μαρία ήθελε να γίνει γιατρός. Κάθε άνθρωπος και τα προβλήματά του! Και ο παππούς δεσπότης, κοντά στα τόσα και τόσα του ποιμνίου και τη μέριμνα της Μαρίας.
Διαρκής αγωνία του – Τι κάνει και πώς πάει η Μαρία.
Τακτικά, αλλά ακόμη κι όταν μοίραζε αντίδωρο – ιδιαίτερα προς τη σύζυγό μου Ευτυχία -έλα- έλεγε- να συζητήσομε, έχομε κάποιο πρόβλημα – κυρίως γραφειοκρατικό. Ο παππούς είχε τον τρόπο να υπερβαίνει τα εμπόδια, άλλωστε πολλοί συνέδραμαν ό,τι εκ του Ειρηναίου ζητούσε λύση.
Η Μαρία χρειάστηκε να υπερβεί αρκετές δυσκολίες και ήταν δύσκολο να μπει στην ιατρική. Ακριβώς δεν θυμάμαι αλλά βρέθηκε σε κάποια νοσηλευτική. Με την φροντίδα του Παππού, μένει στην Αθήνα στη Κρητική Εστία και σπουδάζει.
Ο Ειρηναίος έχει κόρη φοιτήτρια στην Αθήνα! Κάποια χρόνια πριν, πολλοί ήταν οι υπό την πλήρη του μέριμνα φοιτητές.
Μια μέρα η Μαρία πανέμορφη ώριμη κοπέλα έρχεται επίσκεψη να μείνει λίγο στου παππού-περνά να μας χαιρετίσει- Ξέρετε λέει τι κρατώ; την άσπρη στολή να τη φορέσω να με καμαρώσει ο Παππούς και ο Παππούς συγκινημένος προσευχήθηκε και Ευχήθηκε .
Και η Μαρία με την φροντίδα του Παππού γρήγορα βρήκε εργασία και με την αξία και την εργατικότητα της έβγαλε και άλλη σχολή και απέκτησε ειδικότητα χειρουργείου. Συλλειτουργός πια της χειρουργικής ομάδας μεγάλου νοσοκομείου συμβάλλει στην επιτυχία των εγχειρήσεων, εκεί που τόσο μετρά η καλή συνεργασία.
Η ίδια παντρεμένη τώρα, ευλογημένη και από τη μυστική προσευχή του «πατέρα» Ειρηναίου, νοιώθει μ’ ευγνωμοσύνη τη διαρκή παρουσία του αγίου. Θυμάται με συγκίνηση την ευτυχισμένη εκείνη ζωή των νεανικών της χρόνων.
Χιλιάδες ευτύχησαν -οι περισσότεροι από παιδιά- να βοηθηθούν από το έργο του μεγάλου ιεράρχη και με τις ευλογίες και τις μυστικές προσευχές του πορεύτηκαν στο δρόμο του Θεού, που η προσπάθεια του ανθρώπου κρατεί ανοικτό. Οι άγιοι του Θεού δεν καθορίζονται από τυπικές διαδικασίες ανθρώπων είναι εκείνοι που πρώτα υπηρέτησαν τον άνθρωπο με όσα εποίησαν «ενί τούτων των ελαχίστων των αδελφών του Κυρίου»
Μυστική παράκληση δική μας, να έχομε την παντοτεινή εξ ουρανών ευχή και προσευχή Του .
Καλή Ανάσταση.
Για την διάκριση και την αριστείατου απεμακρύνθη από το ιστορικό Αρχείο «ίνα πληρωθεί το ρηθέν η αριστεία είναι ρετσινιά».
