“Mυστικός Κήπος”

Η έκθεση σύγχρονης Τέχνης της TAIDA JASAREVIC, της Αντιγόνης Καββαθά και της Μιράντας Σκυλουράκη. Από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα Εικαστικές Διαδρομές στον  Νομό Χανίων.
Γράφω τώρα, όμως αμέσως… Με τη συγκίνηση που κράτησα, εξερχόμενη από τον χώρο της Εκθεσης.
Το Μουσείο του Καστελιού. Το Μουσείο μας. Εκεί εκτίθενται -ακόμη- τα έργα των τριών κυριών που αναφέρονται στον υπότιτλο των “αφορμών” καταθέτοντας την καρδιά και τη ζωγραφική τους ευαισθησία.
…Η έκθεση λειτουργεί μερικούς μήνες… Με την παράτασή της στον χώρο κατάφερα να την επισκεφτώ -και αφού δεν ήταν αργά ως απεδείχθη- εννοείται, ότι δεν έχασα την ευκαιρία της εξαιρετικής εμπειρίας, μιας ασπρόμαυρης εικαστικής εκδοχής, υψηλής στάθμης!
Τον τεράστιο πίνακα της κας Αντιγόνης Καββαθά με το “δοξαστικό όργιο” των φυλλωμάτων. Μια παρουσίαση εκτενή, στην αρμονικότητα του μαύρου, του γκρι, του υπόλευκου και του ανθρακί ν’ αναδεικνύουν μια φλύαρη, εύγλωττη πάντως, στατικότητα, αλλά φαινομενική, στην πρώτη ανάγνωση. Παίρνεις απόσταση από την πλούσια εικόνα με τα ατελείωτα φύλλα, κλώνια και στελέχη, και, διακρίνεις μία αναγωγή σε σιλουέτες, κομψές και ορχιούσες! Οντότητες ζωντανές με εσωτερικότητα και ψυχή, να σε καλούν σε μια περιπλάνηση μαγική! Ενα ταξίδι, δαιδαλώδες και πλουραλιστικό και υπερβατικό σε αισθήσεις και συναπαντήματα αντίθετων τοπίων!
Που ανοίγουν διαλόγους, συνδέουν τα ασύνδετα φαινομενικά, και, επανέρχονται στο πραγματικό περιβάλλον, με το πράσινο “δρόσο” των δέντρων και των ανθέων…
Ο “κήπος” τώρα της κας Jasarevic, “αναπαύεται” γλυκά, τρυφερά, θαλπερά σε μιαν αχλύδα, ένα νεφέλωμα χλιαρό, ελαφρά γκρίζο, διάφανο και μεταξένιο, με τα μπουμπούκια του… Τις τουλίπες του κλειστές… Τα τρυφερά πέταλα των ανθέων, ανοίγουν προοδευτικά, για να “ποτιστούν” με το φως, τη ζωτικότητα, την προ-οπτική του χρόνου που έπεται, “εκτεθειμένα” στις αναγνώσεις και τη θέαση του επισκέπτη!
Επιζητούν την αποκωδικοποίησή τους.
Οι εσώτερες διεργασίες, κρατούν σφιχτά τα μυστικά, τα συναισθηματικά, πνευματικά μυστικά της δημιουργού, ωστόσο, τα δωρίζει γενναιόδωρη προς όλους, που ήθελε ψαύσουν στο χρώμα και το βάθος και τη σκιά όπου κινούνται οι ζωγραφικές υποστάσεις της έμπνευσής της!
Θέλω όμως, επιτρέψτε μου, να σταθώ ιδιαίτερα, στην εκδοχή της κας Μιράντας Σκυλουράκη, κόρη των φίλων μας, που την καμαρώνουμε με χαρά. Η “εικαστική φλέβα” της, με ωριμότητα, τόλμη και ερωτικά αισθητήρια, καταθέτει έναν έξοχο – πιστεύω φωτισμό, μιαν ωδή στον αισθησιασμό και την ιερότητα της διαιώνισης!
Με τρόπο σπαρταριστό, ευανάγνωστο, ο ύπερος των ανθέων, ως όργανο γυνής, αναδεικνύεται ευκρινέστατα, λειτουργικά! Αναπτύσσει δυναμική! Οι κύκλοι στο έργο της ζωγράφου, σου δίνουν την αίσθηση της σάρκας, της διεγερμένης σάρκας! Είναι εκπληκτικό, εκτός βεβαίως της επίπονης τεχνικής με το μολυβάκι της δημιουργίας! Η σύλληψη της ιδέας των “δεσμών” των αφύσικων δεσμών της απαγόρευσης του Ερωτα!! Οι… δυνάμεις, οι ιερές δυνάμεις, τα μέρη της Σμίξης, δένονται, ά-γνωμα, α-νόητα, ά-μορφα!! Ομως, ένα, ένα ψαλίδι ελπιδοφόρα, ζυγώνει την α-πρέπεια του νήματος!
Να κόψει το νήμα και ν’ αφήσει στην ελευθερία και τη διαιώνιση τη ζωή!!
Μιράντα μου, με εντυπωσίασες!
…Οι κύριοι Γιάννης Μπόλης (Ιστορικός Τέχνης), Ιωάννης Ν. Αρχοντάκης (ψυχή του Ελαιουργείου ως γνωστόν) και ο Θοδωρής Παρασκάκης (αγαπημένος μου μικρός, ελπίδα στο χώρο), είχαν την επιμέλεια της έκθεσης, η οποία, ακόμη λειτουργεί με τη στήριξη της Περιφ. Ενότητας Χανίων, του Δήμου Κισάμου, της ΚΕ’ Εφορίας Αρχαιοτήτων, του Μουσείου Κισάμου και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Χανίων – Ελαιουργείον.
Ενδιαφέρον πολύ, ν’ αγγίζεις τη “Μυστικότητα” των χρωμάτων, των αρωμάτων και των εμβλημάτων του κήπου… Ευχαριστούμε. Συγχαρητήρια