Άλλη μια προσφορά, με την ουσιαστική σημασία της λέξης, αποτελεί το νέο βιβλίο της Αθηνάς Κανιτσάκη με τίτλο «Μυθιστορίες τόπων και ανθρώπων».
Πρόκειται για 50 «διηγήματα» από τα οποία άλλα έχουν δημοσιευτεί στα «Χανιώτικα νέα» μας και άλλα βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας. Ο αναγνώστης μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, με ενδιαφέρον μελετά ποικίλες ανθρώπινες καταστάσεις, βλέπει να αναδεικνύονται σημαντικά στοιχεία της κοινωνικής πραγματικότητας και χωρίς να παραγνωρίζει ότι το βιβλίο δεν έρχεται να δώσει λύσεις στα προβλήματα της ζωής, δεν διστάζει να συμφωνήσει ότι συμβάλλει στην «αφύπνιση» και στον γόνιμο προβληματισμό του. Η κα Κανιτσάκη δεν είναι άγνωστη στον πνευματικό κόσμο της πόλης μας και όχι μόνο. Από την ευαίσθητη καρδιά της (εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα…) έχουν βγει δώδεκα (!) καλογραμμένα βιβλία τα οποία έχουν αποσπάσει ευνοϊκότατες κριτικές και έχουν τοποθετήσει τη δημιουργό τους σε περίοπτη θέση.
Τα τωρινά διηγήματα φανερώνουν -για άλλη μια φορά- τη ζεστασιά με την οποία αντιμετωπίζει τις διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις που περιγράφει, ταυτόχρονα όμως αναδεικνύουν και την οξύνοια του πνευματικού της οπλισμού. Οι προβληματισμοί της δεν μας αφήνουν αδιάφορους και οι ευαισθησίες της γεννούν ανάλογα συναισθήματα και σ’ εμάς. Πολλά από τα «διηγήματα» προσφέρονται να γίνουν «μυθιστορήματα», το αγαπημένο λογοτεχνικό είδος της συγγραφέως, όπως ομολογεί η ίδια… Όποιος διαβάζει τα «διηγήματα» διακρίνει την προικισμένη αφηγήτρια, η οποία προχωρεί με συγκεκριμένους στόχους που ξεκινούν και καταλήγουν στον άνθρωπο. Μικρές εικόνες της σκληρής ή της άλλης καθημερινότητας. Καλοβαλμένες πινελιές στο μεγάλο πίνακα της ζωής, που όλο συμπληρώνεται και όλο ασυμπλήρωτος παραμένει. Μέσα σε ελάχιστες γραμμές ένας κόσμος ολόκληρος, με τα προβλήματα, τα ερωτηματικά, τις αδυναμίες, τα πάθη του. Οι περισσότερες «Μυθιστορίες» αναφέρονται σε προβλήματα και ανάγκες της καθημερινής ζωής, θίγουν σοβαρά θέματα με τρόπο που δεν απωθεί τον αναγνώστη, αλλά του κεντρίζει το ενδιαφέρον για προσωπική συμμετοχή. Η συγγραφέας, συνήθως, αρχίζει με έναν τρόπο κάπως απότομο, ο οποίος ξαφνιάζει τον αναγνώστη, αλλά στη συνέχεια περιγράφει με το γνωστό ύφος της το «περιστατικό» που θέλει να αναδείξει κι έτσι έρχεται η καταλλαγή… Έχω την εξαιρετική τύχη να έχω μελετήσει όλα τα βιβλία της κας Κανιτσάκη, διαβάζω με ενδιαφέρον τα κείμενα που συχνά δημοσιεύει στα “Χανιώτικα Νέα” και χωρίς να είμαι ειδικός, όπως έχω πει πολλές φορές, έχω γράψει ότι η καλή συγγραφέας είναι ένας ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος πνευματικός άνθρωπος, ένας συνειδητοποιημένος -ενεργός- πολίτης, που χρόνια τώρα προσφέρει, με τον τρόπο της στην άνοδο της πολιτιστικής μας στάθμης.
Διαβάζοντας τις «Μυθιστορίες τόπων και ανθρώπων» αισθάνθηκα άλλη μια φορά τη χαρά που προσφέρει το καλό βιβλίο και δεν μπορώ παρά να ευχαριστήσω και να συγχαρώ την άξια πνευματική δημιουργό, αλλά και να της ευχηθώ «καλή συνέχεια».