Δύο μήνες πριν την 80η επέτειο για τη Μάχη της Κρήτης και μια μικρή περιήγηση στα βασικά μνημεία και τόπους μνήμης και τιμής της επικής μάχης προκαλεί θλιβερά συναισθήματα. Τόσο για την κατάσταση των μνημείων, όσο και τη γενικότερη έλλειψη φροντίδας των χώρων σε όλα τα επίπεδα.
Eιδικά στην περιοχή του Γαλατά που έγινε η πιο φονική μάχη και υπάρχουν και τα περισσότερα μνημεία η κατάσταση είναι επιεικώς απαράδεκτη.
«Δυστυχώς ο Σύλλογος μας λόγω και της Πανδημίας δεν μπορεί να λειτουργήσει. Κάνουμε ότι μπορούμε ως άνθρωποι αλλά δεν έχουμε πόρους» λέει στα “Χ.Ν.” ο κ. Σταύρος Κασαπάκης πρόεδρος του “Συλλόγου Φίλων της Μάχης του Γαλατά”. Η ευθύνη δεν ανήκει στο Σύλλογο φυσικά αλλά σε όλους τους φορείς δήμους- περιφέρεια που δίνουν έμφαση στην καθαριότητα των μνημείων μόνο λίγες ημέρες πριν τις επετειακές εκδηλώσεις. Παρακάτω τα όσα καταγράψαμε στα πλαίσια του ρεπορτάζ και για όσους επιθυμούν να κάνουν συγκρίσεις ας δουν την κατάσταση του Συμμαχικού Νεκροταφείου στο Βλητέ Σούδας και του Γερμανικού στο Μάλεμε και ας μελαγχολήσουν…
Μνημείο στην Αγιά… πνιγμένο στα σκουπίδια
Απερίγραπτη η εικόνα στο μνημείο της Αγιάς, λίγο πριν τις Αγροτικές φυλακές. Το μνημείο ήταν από τα πρώτα που εγκαινιάσθηκαν στα Χανιά από τη δεκαετία του ΄50 όμως έκτοτε λίγα πράγματα γίνονται επί της ουσίας για την συντήρηση του. Οι πλάκες με τα ονόματα των εκτελεσμένων από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και ήταν κατανεμημένα ανά νομό καταγωγής έχουν αφαιρεθεί πλέον, δεν υπάρχει παρά μόνο μια! Τμήματα τους συναντάς στο γύρω κήπο, σημάδι του ότι κάποια στιγμή άρχισαν να σπάνε και να ξεκολλάνε αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκα να τις αντικαταστήσει. Ο δε κήπος είναι γεμάτος σκουπίδια κάθε είδους. Προχωράμε προς το οστεοφυλάκιο. Πριν από 6 χρόνια είχαμε τη δυσάρεστη εμπειρία να βρούμε την πόρτα του ορθάνοικτη και όλα τα κόκαλα των ηρώων πεταμένα ακόμα και έξω από το χώρο του οστεοφυλακίου! Ευτυχώς χθες η πόρτα ήταν κλειδωμένη αλλά ο χώρος μπροστά στην είσοδο ήταν ένας κανονικός Κουρουπητός με ένα απίστευτο όγκο απορριμμάτων κάθε είδους. Για ποιο σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους απέναντι στο φασισμό, μπορούμε να μιλάμε εμείς οι απόγονοι τους ;
Αληθινός… Γολγοθάς
Ανεβαίνουμε προς το “Γολγοθά” το σημείο μετά τις σημερινές δικαστικές φυλακές όπου εκτελέσθηκαν περίπου 2000 Έλληνες κυρίως αλλά και Γερμανοί αντιφασίστες. Το μνημείο ήταν από τα τελευταία που κατασκευάστηκαν και το μοναδικό που παρέμενε μέχρι και πρόσφατα σε καλή κατάσταση. Περνάμε το σύρμα και ανεβαίνοντας το δρόμο που ακολούθησαν χιλιάδες άνθρωποι προκειμένου να δεθούν στον στύλο και να αντικρίσουν το εκτελεστικό απόσπασμα φτάνουμε μπροστά στη μεταλλική πόρτα, την ανοίγουμε και τα περιττώματα αιγοπροβάτων που συναντάμε αρχίζουν να μας προδιαθέτουν για το τι θα συναντήσουμε στη συνέχεια…Με ανακούφιση διαπιστώνουμε ότι δεν είναι τόσο πολλά όσο αναμέναμε, όμως γύρω από το σημείο του θρυλικού υπάρχουν σωροί από πεσμένα φύλλα, χώματα, ενώ η γύρω περιοχή μυρίζει άσχημα καθώς γειτνιάζει με τους στάβλους της αγροτικής φυλακής.
Στην πλατεία του Γαλατά
Στην πλατεία του Γαλατά βρίσκεται το μνημείο, τιμής στους αγωνιστές της μάχης. Χάρις και στις προσπάθειες του “Συλλόγου Φίλων της Μάχης του Γαλατά” είναι σε καλή κατάσταση, δεν έχει βανδαλιστεί και μπροστά είναι καθαρό. Βέβαια στο πίσω μέρος βρίσκεται η είσοδος για το οστεοφυλάκιο με τα κουτιά με τα κόκαλα των στρατιωτών των ελληνικών συνταγμάτων που χάθηκαν στη μάχη βρίσκουμε πεταμένα σκουπίδια, ενώ τα αγριόχορτα είναι πάρα πολλά. Πιο πέρα στο χώρο του παλιού κοινοτικού γραφείου όπου τώρα είναι το ιατρείο φυλάσσονται κάποια λιγοστά μουσειακά αντικείμενα της Μάχης, δυστυχώς όμως μη ορατά για τον πολύ κόσμο. Η δε τεράστια αφίσα για τη “Μάχη της Κρήτης” απέναντι από το μνημείο είναι σκισμένη και μπροστά της ξεχειλίζουν οι κάδοι με τα απορρίμματα….
Το… αιώνιο μνημειακό συγκρότημα
Στο λόφο της Συκολιάς που δεσπόζει πάνω από τον κάμπο της Αγιάς έγιναν ορισμένες από τις σκληρότερες μάχες. Εκεί επιλέχθηκε να κατασκευαστεί και το Μνημειακό Συγκρότημα για τη Μάχη της Κρήτης. Εξασφαλίσθηκαν κάποιοι πόροι, έπεσαν χιλιάδες κυβικά τσιμέντο αλλά μέχρι εκεί…Εδώ και 14 χρόνια το μνημειακό συγκρότημα έχει εγκαταλειφθεί. Παλαιότερα έβλεπες σε αυτό να σταβλίζονται ζώα, τώρα χρησιμοποιείται ως χώρος απόρριψης οικοδομικών υλικών και μπάζων κάθε είδους. Οι επιτύμβιες στήλες που είχαν τοποθετηθεί το 1991 για τους εορτασμούς των 50 ετών της Μάχης έχουν σπάσει, έχουν αλλοιωθεί, έχουν ζωγραφιστεί. Μια στενάχωρη εικόνα, σε ένα χώρο που προβλέπονταν να λειτουργεί ως ένα αιώνιο μνήμη τιμής και μνήμης στους αγωνιστές.
Αξιότιμε κύριε,συγχαρητήρια για το άρθρο σας που αναδεικνύει την ντροπιαστική συμπεριφορά μας απέναντι σε μια γενιά που έκανε τον ελεύθερο κόσμο να υποκληθεί στην λεβεντιά και στις θυσίες της στο βωμό της ελευθερίας και της δημοκρατίας.Τόχουμε παραξηλώσει με τις διεθνιστικές σουρεάλ σαχλαμάρες και προσβάλουμε τους τάφους αυτών στους οποίους χρωστάμε την ελευθερία και αξιοπρέπεια μας.Είναι καιρός οι κίνδυνοι που μας περιβάλλουν να μας αφυπνήσουν και να βοηθήσουν συνειδητοποιήσουμε ότι λαός χωρίς ιστορικό “γνώθι σαυτόν” δεν πάει μακριά.΄Οσοι από εμάς σπουδάσανε στην Γερμανία εποχές που αυτοί που πολέμησαν ήταν ακόμη ζωντανοί και οι μνήμες άσβηστες , δεν θα ξεχάσουνε ποτέ στην παγωμάρα στο βλέμμα όσων βρέθηκαν στον τόπο μας και άκουγαν ότι είμαστε κρητικοί…….Με εκτίμηση