Ζωντανά μνημεία της φύσης και του ανθρώπου
«Και φως πραότατο χαρίζω -εγώ στην άγρια τη νυχτιά, τον πλούτο πια δεν
τον φωτίζω- συ μ’ ευλογείς φτωχολογιά. Κι αν απ’ τον άνθρωπο διωγμένη –
θα φέγγω εμπρός στην Παναγιά. Είμαι η ελιά η τιμημένη».
Από το ποίημα “Η ελιά” του Κωστή Παλαμά
Καλωσορίζουμε το νέο ποίημα του δρα κ. Νίκου Μιχελάκη, που «διατηρεί το προνόμιο» εδώ και χρόνια, να μας εκπλήσσει ευχάριστα με τα «ελαιοκομικά νέα του», είτε μέσω της εφημερίδας «Χανιώτικα Νέα», είτε με τις εκδόσεις του «Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης» (ΣΕΔΗΚ), του οποίου τυγχάνει Επιστημονικός Σύμβουλός.
Γεωπόνος στο επάγγελμα, επιμένει και μετά τη συνταξιοδότηση του να αποτελεί «ενεργό μέλος» της κοινωνίας μας, δίνοντας χρήσιμες πληροφορίες κυρίως για το κορυφαίο προϊόν του τόπου μας, το λάδι.
Ελιά και Κρήτη, εδώ και αρκετούς αιώνες αποτελούν ένα δίδυμο, που δύσκολα μπορείς να το ξεχωρίσεις, φέρνοντας το ένα στο μυαλό σου αυτόματα έρχεται και το άλλο. Η ζωή του Κρητικού είναι στενά δεμένη με το ιερό δέντρο της ελιάς.
Αυτό αντικρίζει πρώτα ανοίγοντας τα μάτια του στο φως του ήλιου, απολαμβάνει τη σκιά του, γεύεται τον καρπό και το λάδι του, μπαίνει για τα καλά στη ζωή του. Συχνά πυκνά το αναφέρει στα τραγούδια του- στις χαρές και στις λύπες του, και σε ορισμένες περιπτώσεις του αποδίδει θρησκευτική λατρεία και το περιλαμβάνει στις θρησκευτικές παραδόσεις του – Υψωμένη Ελιά-.
Λάδι θα προσφέρει στην εκκλησία «η μάνα της Κρήτης», για ν’ ανάψει ο παπάς το καντήλι μπροστά στην εικόνα, έτσι για να ‘χει υγεία και ευλογία η οικογένεια της.
Με τα κλαδιά της στεφανώνονται και οι Ολυμπιονίκες, επιβραβεύοντας έτσι τον αγώνα τους.
Ένα βιβλίο 173 σελίδων, μεγάλου μεγέθους, με άριστο φωτογραφικό υλικό. Καταγράφει τις προσπάθειες που έγιναν και γίνονται για την προστασία, ανάδειξη και ανάπλαση των ελαιόδεντρων που παρουσιάζουν τα πιο αξιόλογα ηλικιακά, μορφολογικά, ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά.
Στο έργο του αυτό, αρωγός αποφασιστικής σημασίας υπήρξε ο ΣΕΔΗΚ, που υποστήριξε με όλα του τα μέσα την όλη προσπάθεια, επιστρατεύοντας κατά καιρούς υπηρεσίες, φορείς, επιστήμονες και απλούς ελαιοπαραγωγούς.
«Κύριος στόχος της παρούσης έκδοσης -αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας- είναι να συμβάλλει στην καταγραφή και ανάδειξη των ελαιόδεντρων που μπορούν να χαρακτηριστούν ως μνημειακά, κυρίως στον χώρο της Κρήτης και παράλληλα να μνημονεύσει και εκείνα με ανάλογα χαρακτηριστικά, όπου έγινε δυνατόν να επισημανθούν, και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και άλλων χωρών».
Στο βιβλίο αναφέρονται πολλά στοιχεία για την ιστορία και τον πολιτισμό της ελιάς και του ελαίου, τόσο στα αρχαία χρόνια όσο και σήμερα, που ο συγγραφέας χρόνια τώρα με πολύ μεράκι και κόπο συγκέντρωσε.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν Παγκρήτιος τουριστικός οδηγός για ντόπιους και ξένους επισκέπτες του νησιού μας. Η έκδοση του έγινε τον κατάλληλο χρόνο και στον κατάλληλο τόπο. Ίσως ένας οδικός χάρτης -κατά νομούς- θα βοηθούσε, δείχνοντας τα σημεία που μπορεί να επισκεφτεί κάθε ενδιαφερόμενος, ακόμα και τις χιλιομετρικές αποστάσεις από την πρωτεύουσα κάθε νομού.
Η δυναμική του βιβλίου στην ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού της ελιά και του ελαίου είναι σημαντική, καλύπτει ένα προϋπάρχον κενό και ευχόμαστε στον συγγραφέα και φίλο κ. Νίκο Μιχελάκη να έχει υγεία και δύναμη, για να μας ενημερώνει συχνά για το σπουδαίο αυτό προϊόν του τόπου μας «το χρυσάφι της Κρήτης».
