Μνήμες από τα… ερτζιανά στην εποχή της Xούντας

Παιδί 9 χρόνων τότε δεν ξεχνώ: Απαγόρευση κυκλοφορίας, να θες να κοιμηθείς κι ο πατέρας τις νύχτες ν’ ακούει κρυφά ξένους σταθμούς (στα βραχέα όπως: BBC, Ντόιτσε Βέλε) στο σχολείο (με τα μπαλωμένα ρούχα και τα γαλοτσάκια), υποδοχές στους χουντικούς με τα σχολεία!
Ενώ εμείς στους κανονικούς προσκόπους ποδαράτα στη γιορτή του Π.Β.Κ., το… εκλεκτό σώμα Αλκιμων (κάτι σαν νέοι του Μεταξά) με στρατιωτικά λεωφορεία! Τότε έλεγαν να αποφεύγουμε τους κομμουνιστές!
Εγώ όμως θυμάμαι έναν καλό άνθρωπο, τον σερβιτόρο του καφενείου μας κ. Μήτσο Καλαϊτζάκη, τον πλάστιγγα κ. Γιώργο Μπιτσάκη στενό φίλο της οικογένειας μου! Λίγο αργότερα… στο γυμνάσιο να αποφεύγουν οι στρατιωτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι μαγαζιά αριστερών!
Αξέχαστοι όμως για μένα οι ευγενικοί Αφοί Μπικώφ ραδιοτεχνίτες, ο κ. Γιάννης Μαστορίδης (Νυχτερίδα) κ.λ.π. Ηθελα περίπου το 1972-73 να φτιάξω πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό (παράλληλα με το σχολείο μάθαινα την τέχνη ραδιοτεχνίτη δίπλα στο καφενείο μας στου Μ. Σταγάκη).
Ο πατέρας να μου λέει: βρε παιδί μου μας παρακολουθούν τα τηλέφωνα μας έχουν στο μάτι κ.λπ., εγώ κατάφερα, τον έπεισα κι είχα τον “Ράδιο Χαβάι” στα μεσαία! Μουσικές, Σαντάνα, Τζέθρο Ταλ. Ενας αστυνομικός πάει στο αφεντικό μου και λέει πες στον μικρό να τον κλείσει! Εγώ απλά έβαλα στο πρόγραμμα και λίγα κρητικά και με άκουγαν στις σκοπιές κοντά στα δικαστήρια.
Τι να πρωτοθυμηθώ: τα επίκαιρα στο σινεμά; Τις εκδηλώσεις στο στάδιο για την… επανάσταση; Και πάλι καλά την βγάλαμε, άλλοι βρέθηκαν στα κολαστήρια της ΕΣΑ!
Καλημέρες αδέλφια! Δεξιοί, κεντρώοι, φιλελεύθεροι, αριστεροί, να είμαστε καλά να συν-υπάρχουμε.