• Ο τσαγκάρης του Ασκύφου Σφακίων (1985).
Από τη σειρά φωτογραφιών “Παράδοση” του Αντώνη Πλυμάκη (Νίκος Γιαλές ή Γιαλεδάκης)
• Οι στέρνες στου παππού μου το μιτάτο
Ο από πατέρα παππούς μου Μπλυμοσήφης (Ιωσήφ Πλυμάκης), κατά που ανέφεραν παλαιότερα γερόντοι της Ασής Γωνιάς, ήταν ένας πανύψηλος λεβέντης κτηνοτρόφος που είχε το μιτάτο του στο Κάτω Αγορι (Αόρι) στα βουνά του χωριού. Ήταν ικανός σε πάρα πολλά και κυρίως στο να συμφιλιώνει τις ταραγμένες σχέσεις συγχωριανών του.
Εδώ θα αναφερθώ μόνο σε δύο υπόγειες στέρνες που είχε φτιάξει δίπλα στο μιτάτο με προσωπική τεχνική και εργασία του. Αρκετά μέτρα μέσα στη γη, που θα σκάφτηκε με υπεράνθρωπη σκληρή εργασία ημερών ή και μηνών, και με θαυμαστή κάλυψη από πέτρινο θόλο, διατηρούνται και τις συναντούμε γεμάτες με νερό παρά τα εκατόν πενήντα χρόνια από την κατασκευή τους.
Εσωτερική μόνωση με κονίαμα θηραϊκής γης όπως πληροφορήθηκα. Και αυτή είναι μια παραδοσιακή συνολικά τέχνη που κάποτε κάποιος θα πρέπει να ασχοληθεί. Ας σημειωθεί ότι, όπως έχω διαπιστώσει, παρόμοιες θολωτές στέρνες δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά αλλού, εκτός από την περιοχή (με συγχωρείτε) Κώλοι, πλησίον του Καλλικράτη, όπου συναντούμε αρκετές, και η ονομασία της περιοχής έγινε από αυτή την εμφάνιση του χώρου.