“Στο φευγιό του τον αποχαιρέτησαν με το ριζίτικο “Σε ψηλό βουνό”, αφού με ριζίτικα είχε αναθραφεί από τον πατέρα του. Αναπαύεται στο κοιμητήριο του Γαλατά στη γη του πατέρα του, μαζί με τους γονείς και τον αδερφό του Μίκη, κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές τα κείμενα και τους στίχους του ως σπουδαία παρακαταθήκη για να μη λησμονήσουν τα γινόμενα και να μην πάψουν να αγωνίζονται για τα μελούμενα, όπως έκανε κι εκείνος με την ποιητική του πένα”.
Ο λόγος για τον Γιάννη Θεοδωράκη, αδερφός του Μίκη, δημοσιογράφος, ποιητής, αγωνιστής, τρυφερός, μα πάνω από όλα διακριτικός στην παρουσία του, χωρίς υπερβολές και φανφάρες.
Αυτόν τον Γιάννη, το συντοπίτη τους, που γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 22 Αυγούστου του 1932 από πατέρα Κρητικό και μάνα Μικρασιάτισσα, τίμησε ο δήμος Πλατανιά, το Σάββατο στο Πολυκέντρο Πολιτισμού Βουκολιών, με αφορμή τα 28 χρόνια από την εκδημία του.
Ο δήμαρχος Πλατανιά Γιάννης Μαλανδράκης, έκανε λόγο για έναν άνθρωπο τρυφερό, που σεβάστηκε τις αρχές της δημοσιογραφίας, που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα του ανθρώπου, που “έζησε στη σκιά του αδερφού του από σεβασμό και αγάπη… όμως μεγαλούργησε. Τα ποιήματα του μελοποιήθηκαν άρα έχουν μείνει στην ιστορία. Αναδεικνύομαι το έργο του, τον τιμάμε ως συντοπίτη μας, όμως λέμε ότι η παρακαταθήκη του είναι σημαντική και του πρέπει, η αναγνώριση του έργου του που πλέον είναι σφραγίδα στην πολιτιστική μας ταυτότητα”.
Με ειδίκευση στην Νεοελληνική Λογοτεχνία, η φιλόλογος Αντωνία Μαλακωνάκη, γνώρισε στους παριστάμενους την προσωπικότητα του Γιάννη Θεοδωράκη, ενός ανθρώπου ο οποίος “Έζησε σε δύσκολα χρόνια για την Ελλάδα, μέσα σε μία ζεστή οικογένεια, με όλα τα δεδομένα γύρω του μιας Ελλάδας της κατοχής, της αντίστασης, του εμφυλίου. Με δυνατή σχέση με τον αδερφό του Μίκη, που έγραφε βιωματική ποίηση σε χαρτάκια, μεγαλωμένος στη Νέα Σμύρνη και μετά στον Γαλατά Χανίων όπου έζησε τους ανθρώπους που οπλοφορούσαν και εκείνους που κυνηγούσαν τους αντάρτες. Όλα αυτά τον επηρέασαν, εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα, αποτύπωνε τα πάντα στην ποίηση, που όμως ποτέ δεν εξέδωσε, παρά μόνο οι δικοί του άνθρωποι μετά το θάνατο του 7 Δεκεμβρίου 1996 σε ηλικία 64 ετών. Μαζί με τον Μίκη τα έβαλαν σε σειρά και εξέδωσαν το πρώτο βιβλίο του”.
Όπως επισήμανε η κα Μαλακωνάκη, η θέση του Γιάννη Μαλακωνάκη είναι στην ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, ως ο ιδιαίτερα ευγενικός, πνευματώδης, χαρισματικός, επαναστάτης, αγωνιστικός, λυπημένος κάποιες φορές ποιητής. “Είχε κάποιες φορές το αίσθημα της ματαιότητας αλλά όχι μηδενισμού γιατί ποτέ του δεν δήλωνε παραίτηση”. Ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης, ένιωθε άβολα που δεν του αφιέρωνε πολύ χρόνο κοινό, όμως στήριζε ο ένας τον άλλον, με τον Μίκη να δηλώνει συχνά ότι στον αδελφό του Γιάννη όφειλε τον τρόπο σκέψης του. Ο Μίκης τον Λάτρευε και πάντα μιλούσε για τη Ναυαρχίδα του μουσικού του έργου “Όμορφη Πόλη” σε στίχους του Γιάννη, όπως είπε η κα Μαλακωνάκη.
Ο Γιάννης Θεοδωράκης, εργάζεται ως δημοσιογράφος στα αριστερά έντυπα «Αντί», «Δρόμοι της ειρήνης», «Αυγή», «Ριζοσπάστη» και στον “Κήρυκα” Χανίων. Με τη δημοσιογραφική του γραφή συνέβαλλε στην αποκάλυψη των δολοφόνων του Γρηγόρη Λαμπράκη. Η πρώτη ποιητική συλλογή γράφεται στα Χανιά και φέρει τον τίτλο Λιποτάχτες , εκδόθηκε πρώτη φορά το 1959 από τις εκδόσεις Δίφρος. Η δεύτερη του ποιητική συλλογή είναι η Πλημμύρα και εκδίδεται πρώτη φορά το 1980 από τις εκδόσεις Ίκαρος. Πειραματίστηκε και με την πρόζα με το πεζογράφημα «Υπέρ βωμών και αστείων», 29 μικρές ιστορίες στις οποίες ξεναγεί τον αναγνώστη με έντονα καυστικό ύφος στις αγνοημένες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας… Σύμφωνα με την κα Μακωνάκη.
Ο σκηνοθέτης κ. Διαμαντής, δημιουργός του Ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Θεοδωράκη είπε στα Χανιώτικα Νέα, “Το υλικό που συγκεντρώσαμε για τον Γιάννη ήταν πολύ μεγάλο, αποφασίσαμε να κάνουμε το Ντοκιμαντέρ για τον δημοσιογράφο που έχει δημιουργήσει σχολή, τον ποιητή που ακόμα δεν έχει αναγνωριστεί ευρέως, με δική του ευθύνη λόγω ταπεινότητας και ευγένειας, αλλά και τον άνθρωπο που αν και δραστήριος, πολυγραφότατος δεν άφησε πίσω του πολλές πηγές όπως βίντεο και φωτογραφίες. Ψάξαμε, βρήκαμε και θα πράξουμε όλα όσα πρέπει για τον Γιάννη Θεοδωράκη, ένα σπουδαίο κεφάλαιο για τη χώρα μας”.
Για σπουδαία μουσική και πνευματική διάσταση, μίλησε ο μουσικός Γιάννης Σίνης, ο οποίος μετά που ασχολήθηκε με τα τραγούδια του και την ποίηση του όπως είπε: “διαπίστωσα τη μουσικότητα που υπήρχε στη ζωή του, στη σκέψη του. Παλιά τραγουδούσα τραγούδια του Μίκη και δεν γνώριζα ότι ήταν γραμμένα σε ποίηση του Γιάννη. Μόλις το συνειδητοποίησα, ο Γιάννης Θεοδωράκης έρχεται πάντα στη σκέψη μου και μπορώ να πως ότι πλέον, αναγνωρίζω αυτή την ιστορία της μελαγχολίας η οποία επηρεάζει πια και τα δικά μου στοιχεία στην ερμηνεία τραγουδιών”.
