“Δει γαρ τον επίσκοπον ανέγκλητον είναι ως Θεού οικονόμον” (Τιτ. 1, 7)
Η εορτή του Αγίου Ειρηναίου Επισκόπου Λυώνος της Γαλλίας, μιας μεγάλης μορφής, ιδίως κατά των αιρέσεων, μας φέρνει και σε μια άλλη εορτή και μνήμη, στον αείμνηστο και μακαριστό μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο. Μια φωτεινή και αλησμόνητη μορφή που από τότε που εισήλθε στην ιεροσύνη, λαβών τη Θεία Χάρη κι τις πλούσιες δωρεές του Θεού, διαχειριζόταν κι αυτές και την αγάπη των ανθρώπων, πράγματι ως πιστός οικονόμος.
Κι αυτό το ανέπτυξε κυρίως λόγω της θέσεώς του ως επίσκοπος. Και είχε πάντοτε υπόψη και το εβίωνε, ότι ό,τι έκανε, και έκανε πάμπολλα, το έκανε ως οικονόμος – διαχειριστής των δωρεών του Θεού και της πληθωρικής αγάπης των ανθρώπων. Επειδή τον έζησα πολύ κοντά από μαθητής του μέχρι τα έσχατά του, θυμάμαι πως τακτικά έλεγε ότι ό,τι κάνει είναι δωρεά του Θεού και η αγάπη των απανταχού ανθρώπων. Και θυμάμαι επίσης που είχε πει πολλές φορές και δικαίως, ότι του είχε στείλει μια κυρία από την Αμερική (;) αρκετά χρήματα και σε ένα σημείωμά της που έγραφε χαρακτηριστικά: «Όταν σας τα στέλνω νιώθω ότι τα βάζω στα χέρια του Θεού». Έτσι ο Γέροντάς μας και επίσκοπός μας μακαριστός και “εν αγίοις αναπαυόμενος” Ειρηναίος ζούσε αυτήν την πραγματικότητα. Είχε συναίσθηση, άρα και την ταπείνωση, ότι είναι όχι ο αφεντικός, αλλά ο οικονόμος των πλουσίων δωρεών του Θεού. Γράφοντας αυτά θυμήθηκα ένα από τα ποιήματά του και συγκεκριμένα “Το τάξιμό μου”. Μια ευγνώμονη αφιέρωση στον Θεό. Παίρνω έναν πιο χαρακτηριστικό στίχο:
«Τ’ άγιο πανιέρι της ζωής κρατώ/ και φέρνω μέσα της ψυχής τα δώρα/ κεινα που μού δωκες να εργαστώ/ σ’ αυτή την άστατη που ζούμε χώρα./ Το τάλαντο που μου δωκες γυρίζω/ κι όλη μου τη ζωή Σου τη χαρίζω».
Και μου θυμίζει εκείνο που κι ίδιος ως καθηγητής μας έλεγε «από δανεικό όλοι μας ζούμε φως και τούτη την οφειλή οφείλουμε να την ξοφλήσουμε», λόγια του μεγάλου Ιψεν.
Ετσι έζησε τη μακρά του εν τη Εκκλησία διακονία. Ως καλός υπηρέτης – οικονόμος των δωρεών, των πλουσίων, του Θεού όχι μονάχα διαχειρίστηκε τα τάλαντα του Θεού, αλλά και τα καλλιέργησε. Τα ηύξησε. Ανάμεσα σ’ εκείνους που άκουσαν, και θ’ ακούσουν, τη μακαρία φωνή του Θεού «Ευ δούλε αγαθέ και πιστέ, επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. Είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου» (Ματθ. 25, 21).
23 Αυγούστου. Εορτή Αγίου Ειρηναίου. Αλλη μια χρονιά εορτάζουμε στον ουρανό τον δάσκαλο και επίσκοπό μας. Εμείς μπορεί να μην θυμόμαστε και να τον τιμάμε με εκδηλώσεις, όμως τον τιμάμε στον πιο όμορφο χώρο, την καρδιά μας και με ωραιότερα “εγκώμια” και τραγούδια, τον μελωδικόν ύμνον της αγάπης μας, της παντοτινής και όχι ευκαιριακής μνήμης, αφοσιώσεώς μας προς αυτόν.
Σεβαστέ και αγαπημένε μας δάσκαλε και επίσκοπέ μας μακαριστέ Ειρηναίε, στην εορτή του Αγίου Ειρηναίου και στη μνήμη σου, σου στέλνω για άλλη μια φορά και όσο ζω, τις ευχαριστίες μου για όσα τάλαντα μου χάρισες από εκείνα που έδωσε ο Θεός. Αιωνία η μνήμη.
