Δεν είναι λίγες οι φορές που στο παρελθόν είχαν γίνει αναφορές μέσα από τις σελίδες τούτης της έγκριτης εφημερίδας για τον εμβληματικό λέοντα της Βενετίας που κοσμούσε το κάστρο της Γραμπούσας και τώρα κείτεται λαβωμένος στη γη έξω από το κάστρο.
Χρόνια εξυπηρετεί άλλες ανάγκες με κυριότερη εκείνη της “πολυθρόνας “ για τους κουρασμένους επισκέπτες του. Ενίοτε αποτελεί ιδανικό σημείο καταγραφής του καημού του κάθε πικραμένου… όλοι μέλη της πολυπληθής συνομοταξίας των βάρβαρων Νεοελλήνων.
Μπορώ να αντιληφθώ πλήρως τις αντικειμενικές δυσκολίες των υπευθύνων να κατεβάσουν από το κάστρο και τον λέοντα, αλλά και το οικόσημο των Ενετών και να τα τοποθετήσουν σε ασφαλές μέρος. Δεν μπορώ όμως να δεχθώ πως είναι αδύνατο να βρεθεί άλλη λύση για την προστασία τους. Και βέβαια ένοχοι δεν είναι μόνο οι δράστες, αλλά και οι θεατές, μιας και τα “δρώμενα” πραγματοποιούνται τις ώρες λειτουργίας του χώρου όπου εκατοντάδες κόσμου ανεβοκατεβαίνουν τον λόφο.
Η ιστορία μας γέμισε με ξέφτια, αφού απ’ ό,τι φαίνεται η προστασία των μνημείων που μαρτυρούν γεγονότα του παρελθόντος, λίγο ενδιαφέρει πια. Σε τροχιά αποσύνθεσης όμως και η Παιδεία με την ευρεία της έννοια, η οποία χτίζει το μέλλον αυτής της χώρας σε σαθρά θεμέλια αδιαφορίας, ωχαδελφισμού και παντελούς έλλειψης σεβασμού των μνημείων. Η καλλιέργεια των νέων συνεχίζει να αποτελεί ζητούμενο στις μέρες μας. Εύγε μας για άλλη μια φορά.
Κυριολεκτικά ούτε όσιο ούτε ιερό δεν έχουμε σε τούτο δω τον τόπο. Είναι τόση η τρέλα μας και η ανάγκη μας για μια φωτογραφία, selfie ή μη, για να χρησιμοποιήσω όρους της μόδας και της νεολαίας… που μπαινοβγαίνουμε από το ιερό μισογκρεμισμένων ναών για να πετύχουμε το σωστό στήσιμο και το ιδανικό φόντο…
Χαμηλό επίπεδο, ασέβεια και έλλειψη Παιδείας που δεν χωράει πια ο νους…
