Μοναξιά και διαδίκτυο

Ο εθισμός της νεολαίας και ιδίως των εφήβων στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και γενικότερα στο διαδίκτυο είναι μια πικρή πραγματικότητα.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι η ηλεκτρονική τεχνολογία και ο χώρος της αποτελούν μια συναρπαστική συνήθεια. Όταν, ασφαλώς τηρείται το μέτρο. Κάτι που τα νέα παιδιά, λόγω ηλικίας, το στερούνται. Ο συγκεκριμένος χώρος προσφέρεται για όλες τις ηλικίες.
Και τους γοητεύει όλους. Πόσο μάλλον τα μικρά παιδιά, τα οποία δεν έχουν αναπτύξει αμυντικούς μηχανισμούς από μια χρήση μη λελογισμένη.
Τι είναι όμως το διαδίκτυο; Είναι μήπως ένας χώρος και ένα μέσο φυγής και δραπέτευσης από την πραγματικότητα, που πολύ συχνά είναι μίζερη και άχαρη; Είναι, μήπως, μια αλλοτριωμένη μορφή σύγχρονης επικοινωνίας σε σχέση με τους φυσικούς τρόπους αλλοτινών εποχών, καταλήγοντας στην υπερβολή; Ή μήπως τελικά η υπερβολική διείσδυση της τεχνολογίας στον τεχνοκρατικό πολιτισμό μας, μας οδηγεί σε παρενέργειες;
Είναι όλα μαζί ή λίγο απ’ το καθένα;
Το θέμα χρήζει ενδιαφέροντος και απαντήσεων από τους ειδικούς της ψυχικής υγείας.
Το μόνο που εμείς μπορούμε να πούμε είναι ότι ένας ολόκληρος κόσμος που ζει, κινείται, εργάζεται, χαίρεται, λυπάται και συναισθάνεται (;), παίρνει μορφή ή χάνεται μέσα από ένα και μόνο ανοιγόκλεισμα του κουμπιού ενός άψυχου αντικειμένου (κουτιού).
Και, εύλογα, γεννάται το ερώτημα:
– Έως πότε θα μεγαλώνει η μοναξιά του ευνουχισμένου ψυχικά σύγχρονου ανθρώπου;