Αν ήτανε ασθένεια
Ανίατη θα λέγαμε
Και μόνιμη συνάμα
Ότι μας βρήκε
Δεν είν’ όμως αρρώστια
Μονάχα ευλογία
Αγάπη τ’ όνομά της
Μόνιμη και αυτή
Σ’ αυτό κι οι δύο μοιάζουν
Ανίατες και μόνιμες
Κοινό σημείο τόχουν
Αν θέλεις να το δεις
Η μία σε σκοτώνει
Η άλλη σ’ ανασταίνει
Να η διαφορά τους
Η πιο σημαντική
Κι αλλού όμως διαφέρουν
Αν το φιλοσοφήσεις
Η μία άθελά σου
Επιλογή η άλλη
Στον ουρανό η μια
Μεμιάς σ´ απογειώνει
Στα τάρταρα η άλλη
Μοιραία σε βυθίζει
Ας μάθουμ´ επιτέλους
Να ζούμε με τις δυό τους
Δυστυχία κι ευτυχία
Πακέτο στη ζωή μας
