Στο αγαπημένο του… ενετικό λιμάνι των Χανίων επέστρεψε πριν από μερικές ημέρες ο “Χάρης” η χελώνα καρέτα-καρέτα που την τελευταία 11ετία από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο βρίσκει μόνιμο καταφύγιο μπροστά από τα Νεώρια. O “Χάρης” έχει εξοικειωθεί τόσο με τους ψαράδες που τρώει από τα χέρια του Παύλου Κοπάση, ενώ τις πρωινές ώρες τον βρίσκεις να κάνει “βόλτες” γύρω από τα ψαροκάϊκα που είναι δεμένα στον μεγάλο μώλο. «Νάτος, είναι ακριβώς κάτω από τη βάρκα, αν ανέβεις σε αυτή θα του πετάξω ένα ψάρι και θα δεις πως θα βγει στην επιφάνεια» μας λέει ένας ψαράς. Ο “Χάρης” αναμένει με υπομονή το ξεψάρισμα από τα 3 ψαροκάικα.
Στο 3ο επεισόδιο, καλωσορίζουμε και επίσημα το καλοκαίρι με τραυματισμούς σε παραλίες, κάνουμε… τζετ σκι στον Μπάλο και αναζητούμε μονοπάτι για τα Σεϊταν Λιμάνια.
Σήμερα η ψαριά δεν ήταν καλή σε ποσότητα και έτσι αυτά που καταλήγουν στη θάλασσα δεν είναι πάρα πολλά, είναι όμως αρκετά για να χορτάσουν τη χελώνα που κάνει βόλτες στο βυθό και σε τακτά χρονικά διαστήματα βγάζει και το κεφάλι της στην επιφάνεια για μερικές ανάσες. «Η χελώνα έρχεται εδώ στο λιμάνι εδώ και 11 χρόνια περίπου, από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο» λέει ο Παύλος Κοπάσης που σε τακτά χρονικά διαστήματα πετάει σαρδέλες ή κομμάτια καλαμάρι προσκαλώντας τον “Χάρη” που δεν διστάζει να τα “τσιμπήσει” από το χέρι του. Το θέαμα απαθανατίζουν με τις φωτογραφικές τους μηχανές περαστικοί και επισκέπτες καθώς δεν είναι συνηθισμένο. Το “καβούκι” του “Χάρη” είναι πεντακάθαρο δείγμα του ότι -όπως μας λένε οι ψαράδες- τον χειμώνα έκανε μακρύ ταξίδι. «Μπορεί να φτάσει και στα βόρεια παράλια της Αφρικής. Μετά από λίγες ημέρες στο λιμάνι θα αρχίσει να πιάνει πρασινάδα το καβούκι του» μας εξηγούν.
Ο πιο μεγάλος κίνδυνος που απειλεί τη χελώνα είναι τα σκοινιά στα οποία έχει μπλεχτεί ουκ ολίγες φορές, μάλιστα δύο φορές ο κ. Κοπάσης χρειάσθηκε να πέσει στο νερό για να τα κόψει και να τον ελευθερώσει. Φέτος η χελώνα έχει και ορισμένα τραύματα στο πρόσωπο, ίσως από αγκίστρι, προπέλα ή κάποιο βράχο. Σε κάθε περίπτωση οι ψαράδες είναι χαρούμενοι για την παρουσία της. «Φέτος άργησε λίγο και φοβηθήκαμε μήπως είχε πεθάνει από κάποια προπέλα ή χτύπημα. Ευτυχώς όμως ήλθε επομένως τέλος καλό… όλα καλά» καταλήγουν. Ο “Χάρης” όπως υπολογίζουν οι ψαράδες μπορεί να είναι από 80 έως 100 κιλά και καθημερινά χρειάζεται 7-8 κιλά τροφή.
