Σήμερα, τι σας έχω; Τι σας έχω;
Ενημέρωση, γνώση, παραφιλολογίες, πολύ τραγούδι… και μια μεγάλη αποκάλυψη για το τέλος!
Θέμα η βενζίνη που η τιμή της έχει πάει στα σύννεφα (σ.σ. κρατήστε αυτό το υπονοούμενο).
Πριν από οτιδήποτε άλλο, όμως θα… δώσω λίγο από Μπαμπινιώτη ο οποίος βλέποντας το… “μιμίδιο” που κυκλοφορεί με τον ίδιο να ετυμολογεί τη λέξη βενζινάδικο έγραψε τα παρακάτω στο fb:
«Η ετυμολογική ερμηνεία τού μιμιδίου μου για το βενζινάδικο σαν (όχι ως) «βενζίνη + άδικο» είναι μια εύστροφη επιτυχημένη σατιρική παρετυμολογία τής λέξης κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα (παρετυμολογίες είναι λ.χ. παντελόνι από το “πάντα λειώνει”!…, ομπρέλα από το “όμβρε έλα”!…).
Τώρα φταίω, όμως, εγώ να σάς “τρελάνω” ετυμολογικά -αλλά επιστημονικά πλέον, όχι παρετυμολογικά- λέγοντας ότι η βενζίνη πήρε το όνομά της από το «λιβάνι τής Ιάβας (Ινδονησία)», μέσω τού αραβικού bᾱn ğᾱwῑ που έδωσε το καταλανικό benjuí, απ’ όπου το Benzoe “βενζόη”, το οποίο στην πλήρη του μορφή είναι το γερμανικό Benzoe-Säure “βενζοϊκό οξύ”.
Τελικά, τη λ. Benzin “βενζίνη” έπλασε το 1833 ο Γερμανός χημικός E. Mitscherlich (1794-1863), κατονομάζοντας έτσι το προϊόν που παρασκεύασε με απόσταξη βενζοϊκού οξέος, τού οποίου η πρώτη ύλη (ρητίνη) προερχόταν από την Ιάβα».
Αυτά επιστημονικώς… πάμε τώρα και στο λαϊκό πρόγραμμα!
Χέρια ψηλά και θέλω να το νιώσετε, να τραγουδάτε δυνατά – τα-τα τα και καθώς «η βενζίνη τραβά την ανηφόρα, η βενζίνη τραβά την ανηφόρααα, με σημαίες και με ταμπούρλα»…:
Της λέμε όμως της… κακούργας:
«Βεεενζίνηηη… στάσου,/ βενζίνη στάσου/ μια στιγμήηη/ θα μας κάψεις/ έχει ακριβήνει και το ψωμίιι!» δις!
Αλλάζουμε τραγούδι αυθωρεί αλλά πάντα στο ίδιο mood και… τι της λέμε της άτιμης βενζίνης; «Είσαι το σαράκι που μου τρώει/ μέρα με τη μέρα τη ψυχήήηη», δικό σας!
Δεν ξεχνάμε όμως και τον βενζινά: «ένα λεπτό βρε βενζινά,/ βουλιάζω στα βαθιά νερά, δεν φτάνει ο μισθόός για νοίιικιιι». Αυτό ήταν!
Τέλος το τραγούδι! Πάμε στην αποκάλυψη: Έχω πληροφόρηση από καλή πηγή· αυτό που συμβαίνει με τη βενζίνη ήταν ήδη προδιαγεγραμμένο από τις αρχες της δεκαετίας του ’90!
Τα πάντα αποκαλύπτονταν(!!!) μέσα σε ένα… αθώο (και καλά) τραγούδι που πολύ το χορέψαμε αλλά δεν δώσαμε την πρέπουσα προσοχή!
Στο “Βενζινάδικο” που έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου και τραγούδησε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη υπήρχε κρυμμένο μήνυμα! Προσέχτε: Τι το θέλει το βενζινάδικο στα σύννεφα η Λίνα; Γιατί δεν έφτιαχνε ας πούμε ένα… ρεμπετάδικο;
Μήήήπως τα σύννεφα που ’ναι στα ύψη δηλώνουν την αύξηση της βενζίνης; Μήπως;
Και κάπου λέει «Οι καρδιές παλιοσίδερα/ σε ένα σώμα κατάδικο»! Μήπως μας αποκαλύπτει ότι θα καταντήσουμε στο τέλος καρδιακοί από τις αυξήσεις και μάλιστα καταδικασμένοι; Ε;
