Μόνη λύση για καλύτερες τιμές για τους παραγωγούς είναι οι διαγωνισμοί και οι δημοπρασίες από κοινού για την πώληση του ελαιόλαδου τους.
Αυτό επισημαίνει προς τους παραγωγούς της Δυτικής Κρήτης ο ΣΕΔΗΚ παρουσιάζοντας το παράδειγμα των συνεταιρισμών του Λασιθίου που τα τελευταία χρόνια πουλούν το ελαιόλαδο τους με διαγωνισμούς εξασφαλίζοντας ψηλότερες τιμές κατά τουλάχιστον 50 λεπτά σε σχέση με την υπόλοιπη Κρήτη. Μια πρακτική που ακολουθούν και συνεταιρισμοί του Ηρακλείου πια.
«Οι παραγωγοί αγωνιούν για το αν και πότε θα ανέβουν οι τιμές, ενώ οι αγοραστές, συνήθως εταιρίες της Ιταλίας με τους εδώ μεσίτες και εκπροσώπους τους αγωνιούν για το αντίθετο.
Αν δηλαδή θα μπορέσουν εκμεταλλευόμενοι τις ειδικές συνθήκες της οικονομικής κρίσης και τις άμεσες ανάγκες τω μικρών κυρίως παραγωγών να καταφέρουν να αγοράσουν όσο το δυνατόν φτηνότερο το ελαιόλαδο», τόνισε ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ κ. Νίκος Μιχελάκης.
Ο μόνος τρόπος να αντιδράσουν οι παραγωγοί στην τάση των αγοραστών να επιτύχουν χαμηλότερες τιμές που είναι και η επιδίωξη τους, είναι σύμφωνα με τον κ. Μιχελάκη η από κοινού πώληση του ελαιολάδου με διαγωνισμούς.
ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ
Με βάση το Δελτίο τιμών του ΣΕΔΗΚ της περασμένης εβδομάδας οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:
• Στην Κρήτη από 3,30-3,75€/κ.
• Στην Πελοπόννησο από 3,30-3,50€/κ
• Την ίδια εβδομάδα στην Ιταλία οι μεγαλύτερες τιμές για το έξτρα παρθένο φτάνουν στα 4,20€/κ και στην Ισπανία στα 4,30 €/κ
• Η μεγαλύτερη τιμή στην Κρητη, 3,75 €/κ, προσφέρεται από το ιδιωτικό ελαιοτριβείο “Αεράκη” στην Μαρωνία της Σητείας όπου οι τιμές είναι γενικά υψηλότερες από ότι σε άλλες περιοχές της Κρήτης κατά 0,4 εως 0,5 €/κ.
Οι υψηλότερες τιμές στην Ανατολική Κρήτη σύμφωνα με τον κ. Μιχελάκη εξηγούνται από το γεγονός ότι «στην περιοχή αυτή, στη Σητεία, υπάρχουν αρκετοί Συν/σμοι, που πουλούν το ελαιόλαδο τους με διαγωνισμούς και παρασύρουν τις τιμές προς τα πάνω.
Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη διαγωνισμός του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζάκρου που λήγει την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου για 60 τόνους “έξτρα παρθένου “οξύτητας 0,4% , ο οποίος στην πράξη αποτελεί επανάληψη άλλου διαγωνισμού που έγινε πριν τις γιορτές και ο οποίος δεν κατακυρώθηκε γιατί η μεγαλύτερη τιμή που προσφέρθηκε 3,70 €/κ κρίθηκε ασύμφορη από το Δ.Σ. του συνεταιρισμού. Παράλληλα σε εξέλιξη βρίσκεται και ο άλλος ομαδικός διαγωνισμός από 9 Συνεταιρισμούς της περιοχής Ηρακλείου που έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του ΣΕΔΗΚ με τον οποίο πωλείται συνολικά ποσότητα 65 τόνων με διάφορες οξύτητες από 0,3 έως 0,8 %. Ο διαγωνισμός αυτός ως πρώτη προσπάθεια για την από κοινού πώληση του ελαιολάδου των παραγωγών συμβάλλει στην συγκέντρωση της προσφοράς, και θεωρείται ότι βρίσκεται στην ορθή κατεύθυνση και ανεξάρτητα από την επιτυχία του θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για παραπέρα μελέτη, συστηματοποίηση και διεύρυνση της ιδέας της από κοινού πώλησης».
Όπως υπογράμμισε ο κ. Μιχελακης οι διαγωνισμοί για να έχουν αποτέλεσμα «πρέπει να εξασφαλίζουν τις βασικές προϋποθέσεις αξιοπιστίας, αμεροληψίας και ανταγωνιστικότητας. Για αυτό και πρέπει να έχουν ευρεία δημοσιότητα, δηλαδή να απευθύνονται σε όλους τους αγοραστές και οι προσφορές να είναι κλειστές, δηλαδή να ανοίγονται όλες μαζί ενώπιον επιτροπής ή του Δ.Σ.
Προσκλήσεις 2-5 αγοραστών για προσφορές δεν εντάσσονται στις πολύ ορθές πρακτικές γιατί δεν εξασφαλίζουν ότι οι διαγωνισμοί θα είναι αδιάβλητοι και ανταγωνιστικοί».
Δακοκτονία και ποιότητα ελαιολάδου
Αναφορικά με την ποιότητα του παραγόμενου φέτος ελαιόλαδου ο κ. Μιχελάκης σημείωσε πως δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία και μόνο εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν. «Ακούμε ότι η ποιότητα του ελαιόλαδου είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με πέρυσι. Στην αρχή φάνηκε ότι η ποιότητα θα ήταν ακόμα πιο χαμηλή εξαιτίας του ότι οι προσβεβλημένες από το δάκο ελιές συγκομίστηκαν ενώ στη συνέχεια με τους νοτιάδες έπεσαν οι χτυπημένες ελιές και δεν πήγαν στα ελαιουργεία. Επομένως το λάδι που βγήκε έπειτα ήταν ποιοτικά καλύτερο καθώς είχαν φύγει από τη μέση οι προσβεβλημένοι καρποί» λέει ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ.
Ο κ. Μιχελάκης τονίζει πως τα προβλήματα σε ότι αφορά την ποιότητα έχουν να κάνουν με την εφαρμογή της δακοκτονίας τα τελευταία χρόνια. «Τη χρονιά που πέρασε η δακοκτονία έγινε με πολύ μεγαλύτερη καθυστέρηση. Ίσως στα Χανιά να μην υπήρξε τόσο μεγάλη καθυστέρηση. Όμως σε άλλες περιοχές η καθυστέρηση ήταν εμφανής και αυτό οφείλεται στο ότι οι τομεάρχες-γεωπόνοι προσλήφθηκαν την περασμένη χρονιά το μήνα Αύγουστο όταν η δακοκτονία έβαινε προς το τέλος της. Το ίδιο έγινε και με τα φάρμακα. Σε κάποιες περιοχές υπήρξαν φάρμακα σε κάποιες άλλες όχι και ακόμα υπάρχουν εκκρεμότητες. Αν δεν λυθούν αυτά τα χρόνια προβλήματα δεν μπορεί να περιμένουμε καλύτερες ποιότητες. Εδώ και χρόνια ως ΣΕΔΗΚ έχουμε υποβάλλει τις προτάσεις μας και λέμε ότι θεωρούμε ότι θα πρέπει όλες οι αρμοδιότητες της δακοκτονίας να πάνε συνολικά στις Περιφέρειες και να φύγουν από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης» λέει ο κ. Μιχελάκης.
